Πάνος Μουζουράκης. Κτηνώδης αδυναμία, ογκώδης άγνοια

Πάνος Μουζουράκης. Κτηνώδης αδυναμία, ογκώδης άγνοια

Προφανώς, τα πρόσωπα που τον προπηλάκισαν δεν ήταν εγγράμματοι άνθρωποι. Επίσης προφανώς, η βία είναι το επιχείρημα των ηλιθίων. Το γεγονός, πάντως, ότι η ανόητη πλάκα που έκανε κατέληξε στον προπηλακισμό του, δεν τον αθωώνει για το μέγεθος της ευήθειάς του

Κτηνώδης δύναμη, ογκώδης άγνοια. ΚΔΟΑ. Ο όρος ανήκει στον Έλληνα μπίτνικ Πάνο Κουτρουμπούση και χαρακτηρίζει τους θρασείς εκείνους τύπους που μας κατσικώνονται στο κεφάλι χωρίς να σκαμπάζουν γρυ, ασκώντας απλώς εξουσία. Ο Πάνος Μουζουράκης, ωστόσο, κατάφερε να βρίσκεται στο προσκήνιο χωρίς καν να εμπίπτει στην κατηγορία που περιέγραψε ο Κουτρουμπούσης. Πώς; Επιδεικνύοντας με θράσος την άγνοιά του σε ακόμα πιο άσχετους. Μα την αλήθεια, συμβαίνουν και αυτά στην Ελλάδα. Παρακολουθήστε τα περιστατικά: Δυο τύποι κάθονται σε ένα σκαμνί. Κρατούν ένα ταμπλό που πάνω γράφει «Όχι». Υποτίθεται ότι είναι το «Όχι» που είπε ο ελληνικός λαός στους Ιταλούς εισβολείς, το 1940. Οι τύποι το σχολιάζουν. Λένε διάφορες βλακείες, μπερδεύουν τη σημαία και τις παρελάσεις με τον πόλεμο, αγνοούν την αντιφασιστική αποφασιστικότητα των Ελλήνων… Είναι προφανές ότι δεν σκαμπάζουν τίποτα, γνήσια παιδιά του ελληνικού σχολείου. Επίσης προφανές είναι ότι βρέθηκαν σε ένα περιβάλλον που συζητούσε την (πραγματική) ανάγκη κατάργησης των παρελάσεων και είπαν, με ό,τι έπιασε το αυτάκι τους, να κάνουν ένα πασαλειμματάκι. Κι ύστερα επιδόθηκαν σε ένα όργιο μπουρδολογίας από άγνοια και κακογουστιά, που το είπαν σάτιρα – και, ατυχώς, φιλοξενήθηκε στο νέο site, το τόσο ζωηρό αλλά και τόσο αντιφατικό, protagon.gr, που λειτουργεί εδώ και μερικές εβδομάδες. Ο αρχηγός αυτού του θλιβερού και τόσο νεοελληνικού ντουέτου της συμφοράς-από-την-απόλυτη-άγνοια είναι ένα από τα χαϊδεμένα παιδιά του νεοελληνικού θεάματος. Ονομάζεται Πάνος Μουζουράκης – το όνομα του άλλου τύπου δεν το θυμάμαι, αλλά δεν έχει σημασία. Είναι ηθοποιός και μουσικός, έγινε γνωστός για τον ρόλο του στους δημοφιλείς «Singles» και, φέτος, έχει ανεβασμένες μετοχές επειδή παίζει στο σίριαλ που υπογράφει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης για το Mega. Είναι πετυχημένος; Έτσι θα έλεγε κανείς. Εν προκειμένω, όμως, έπεσε θύμα της επιτυχίας του. Βλέπετε, δεν του αρκούσε να παίζει αυτό που του έγραφαν οι άλλοι, ήθελε να κάνει και το δικό του νούμερο. Το άλλοθί του, η σάτιρα. Πολύ συχνά, στην επικράτεια της ελληνικής τηλεόρασης, η σάτιρα είναι το άλλοθι της αγραμματοσύνης αλλά και της ιδεολογικής βαρβαρότητας. Ωστόσο, ειδικά ο Πάνος Μουζουράκης κατάλαβε οδυνηρά ότι δεν κάνουν όλοι για όλα. Λίγες μέρες μετά το επίμαχο βίντεο, που επικρίθηκε όχι μόνο από εγγράμματους ανθρώπους αλλά και από βίαιους εθνικιστικούς κύκλους, τέσσερις νεαροί του την είχαν στημένη έξω από το μαγαζί όπου εμφανίζεται, τον έδειραν και του έριξαν σπρέι στα μάτια. Προφανώς, τα πρόσωπα που τον προπηλάκισαν δεν ήταν εγγράμματοι άνθρωποι. Επίσης προφανώς, η βία είναι το επιχείρημα των ηλιθίων. Το γεγονός, πάντως, ότι η ανόητη πλάκα που έκανε ο ηθοποιός κατέληξε στον προπηλακισμό του, δεν τον αθωώνει για το μέγεθος της ευήθειάς του. Διότι είναι ευήθεια να νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, αρκεί να είσαι τηλεοπτική περσόνα, νέος και ωραίος. Αλίμονο αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την επιτυχία σου. Σε περιμένει η χλεύη ακόμα και των ηττημένων.

Αχινοί

1. Τι συμβαίνει όταν η δημοσιογραφία συναντά τη μυθοπλασία; Ό,τι συνέβη στο φινάλε της συνέντευξης (;) του Κέβιν Κόστνερ στον Θανάση Λάλα, στο «Vetomag», ένθετο στη νέα εβδομαδιαία εφημερίδα «Veto»: «Δημοσιογράφος: Σας ευχαριστώ. Κέβιν Κόστνερ: Εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Λάλα. Μου άρεσε πολύ όλη αυτή η συνομιλία… Υπάρχουν στιγμές σε συνεντεύξεις που βαριέμαι… Όλοι με ρωτούν τα ίδια και θέλουν να ακούσουν άλλη μια φορά αυτά που έχω πει χίλιες φορές… Μόνο ο Λάρι Κινγκ κι εσείς με έχετε προβληματίσει ρωτώντας»!

2. Η επίθεση εναντίον της Σώτης Τριανταφύλλου στη διάρκεια της παρουσίασης του νέου βιβλίου της στο καφέ-Floral των Εξαρχείων, αποδεικνύει ακόμα μια φορά ότι, είτε από ανωριμότητα είτε από επιλογή, μερικοί αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές δρουν με τις πρακτικές κοινής μαφίας. «Ορισμένοι αισθάνονται κατατρεγμένοι, εγώ δεν είμαι. Η ενέργεια δείχνει το κοινωνικό μίσος που θεωρείται επαναστατικό, ενώ είναι συντηρητικό. Όλη η ενέργεια, ακόμα και η συμπεριφορά τους, δείχνει φονταμενταλιστική νοοτροπία», δήλωσε μεταξύ άλλων η συγγραφέας, θέτοντας, υπό το κράτος της βίας εναντίον της, το πρόβλημα της ελευθερίας που στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητη. Και δυστυχώς, όχι πάντα μόνο από τα άκρα του ιδεολογικού φάσματος.

Λία Παραλία