Το βράδυ της Τρίτης 27 Οκτωβρίου το ένοπλο αντάρτικο πόλης έκλεισε τον πρώτο κύκλο της ραγδαίας μετάλλα ξής του λαβώνοντας με 100 σφαίρες από καλάσνικοφ – ευτυχώς όχι με μοιραία ευστο χία – τους 20χρονους αστυνομικούς στην Αγία Παρασκευή.

Το βράδυ της Τρίτης 27 Οκτωβρίου το ένοπλο αντάρτικο πόλης έκλεισε τον πρώτο κύκλο της ραγδαίας μετάλλα ξής του λαβώνοντας με 100 σφαίρες από καλάσνικοφ – ευτυχώς όχι με μοιραία ευστο χία – τους 20χρονους αστυνομικούς στην Αγία Παρασκευή.

Κατ’ αρχάς έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια ορ γάνωση θα διεκδικήσει την πατρότητα του φο νικού εγχειρήματος και αν θα το συσχετίσει με την ανεξήγητη και σπασμωδική – έπειτα από πα ρέλευση σχεδόν τεσσάρων ολόκληρων χρόνων – επικήρυξη των τριών ασύλληπτων συντρόφων του Γιάννη Δημητράκη, των επονομαζόμενων και «ληστών με τα μαύρα», που σύμ φωνα με τον ίδιο τον Δημητράκη, στη συνέντευξή του που δημοσι εύτηκε την Κυρι ακή στο «Πρώτο Θέμα», λειτουργούσε ως χρηματοδοτικός πόλος του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Δεδομένης λοιπόν της απουσίας προκήρυξης, ας παρακολουθήσουμε τις ερμηνείες του αντι τρομοκρατικού επιτελείου, που, απ’ ό,τι φαίνεται, κλίνει περισσότερο προς την εκδοχή της πρώτης οργάνωσης που διεκδίκησε παρουσία στο αντάρ τικο πόλης στη μετά 17 Νοέμβρη εποχή.

 

Δομική αντίφαση

Ο Επαναστατικός Αγώνας είναι η μόνη ορ γάνωση που έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν καλάσνικοφ και επιθετικές χειροβομβίδες. Στον επιχειρησιακό πυρήνα του άλλωστε «κατατάχθη καν», εμμέσως είναι η αλήθεια, από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την ΕΥΠ τα τρία νε αρά άτομα που καταζητούνται από το 2006 ως «ληστές με τα μαύρα».

Υπάρχει όμως η εξής δομική αντίφαση στην προσπάθεια τεκμηρίωσης του παραπάνω συλ λογισμού: στην τελευταία προκήρυξη (που δημοσιεύτηκε στο «Π») για την επίθεση στις 2 Σεπτεμβρίου με σούπερ βόμβα στο Χρηματι στήριο Αθηνών, ο συντάκτης της απέδιδε την ενέργεια «σε συνέχεια στρατηγικής χτυπημάτων με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών ώστε να πλη γούν υποδομές του πολυεθνικού και ντόπιου κεφαλαίου».

Η οργάνωση, λοιπόν, διακήρυξε ότι εμμένει στον διαχωρισμό στόχων και μοντέλου δράσης από την… αιμοβόρο Σέχτα Επαναστατών και επέλεξε υψηλής κλίμακας και έντασης βομβιστι κά χτυπήματα, βάζοντας στην άκρη τους ανθρώ πινους στόχους. Και το έκανε ενώ ήταν η πρώτη που πυροβόλησε με καλάσνικοφ κατά κλούβας των ΜΑΤ στου Γκύζη στις 23 Δεκεμβρίου 2008 και κατά αστυνομικών της ίδιας υπηρεσίας έξω από το υπουργείο Πολιτισμού, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του αστυφύλακα Διαμαντή Μαντζούνη στις 5 Ιανουαρίου 2009.

Τότε, όπως και την παραμονή της επετείου του «Όχι», οι ένοπλοι που πυροβόλησαν είχαν καλυμ μένο το πρόσωπό τους με παλαιστινιακές μαντί λες. Αν τελικά αναλάβει την ευθύνη ο Αγώνας, θα αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η εξήγηση που θα δοθεί για τη θεαματική στροφή σε υπέρ μετρης βιαιότητας χτυπήματα.

Μοτοσικλέτες και γυναίκα

Οι τρεις μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού που άφησαν οι τρομοκράτες στο μετρό Χαλανδρίου, αλλά και η υπόνοια για γυναικεία παρουσία τη στιγμή της αιματηρής επίθεσης προσανατολί ζουν επίσης την έρευνα της αντιτρομοκρατικής προς τον Επαναστατικό Αγώνα.

Οι μηχανές είχαν κλαπεί στις 20 Οκτωβρίου από την οδό Απόλλωνος 70 στην Ηλιούπολη, στις 24 από την οδό Αιθαλίδου 4 στον Νέο Κόσμο και στις 27 του μήνα από Ελευθερίου Βενιζέλου 1 3 στην Αγία Παρασκευή. Οι δύο από αυτές είναι Honda Transalp και η μία μάρκας Honda Africa Twin.

Αυτού του είδους και κυβισμού μοτοσικλέτες και ιδίως οι μάρκας Honda Transalp είναι τα μετα φορικά μέσα που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, καθώς με τέτοιες διαπιστώνεται να κινούνται στη μεγάλη πλειονότητα των ενεργειών τους.

Με μια μαύρη Τransalp διέφυγαν τα κομάντο που «απαλλοτρίωσαν» τον οπλισμό του ειδικού φρουρού στις 17 Απριλίου 2007 έξω από την κα τοικία του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου Ρωμύλου Κεδίκογλου στη Γλυφάδα, αναβάτες στην ίδια μηχανή 13 ημέρες μετά γάζωσαν την πρόσοψη του δεύτερου αστυνομικού τμήματος Νέας Ιωνίας στον Περισσό.

Με τέτοιες μηχανές διέφυγαν όταν χτύπησαν με μεγαβόμβα το υποκατάστημα της Eurobank στην Αργυρούπολη στις 12 Μαΐου φέτος, όπως επίσης και στην επίθεση με ρουκέτα κατά της αμερικάνικης πρεσβείας στις 12 Ιανουαρίου 2007. Με μια σημαντική διαφορά. Εκείνες οι μοτοσι κλέτες δεν «παραδόθηκαν» ποτέ για διερεύνηση στην αντιτρομοκρατική κι εξακολουθούν, όπως πιστεύεται, να παραμένουν στον καλά κρυμμένο στόλο των μεταφορικών μέσων του Επαναστατι κού Αγώνα.

Το δεύτερο στοιχείο που λειτουργεί «τροχιο δεικτικά» προς την κατεύθυνση της συγκεκριμέ νης οργάνωσης είναι μία μαρτυρία στην οποία αποδόθηκε αρχικά χαμηλός βαθμός αξιοπιστί ας. Κάτοικος της περιοχής περιέγραψε την τρίτη μοτοσικλέτα στην οποία υπήρχαν δύο αναβάτες και ήταν προφανώς η ομάδα υποστήριξης αυτών που πυροβόλησαν. Είπε, μεταξύ άλλων, ότι σε αυτή τη μηχανή ο συνοδηγός ήταν πιθανότατα γυναίκα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε από τα μακριά μαλλιά και τη σωματοδομή.

Κατά την αντιτρομοκρατική, όμως, τέτοιο άρωμα αφήνει πίσω του μόνο ο Αγώνας. Για πρώτη φορά έγινε αισθητή γυναικεία παρουσία στις 5 Ιανουαρίου, όταν χτυπήθηκε ο Μαντζού νης, και έκτοτε υπάρχουν διαρκείς αναφορές για συμμετοχή της στην ομάδα υποστήριξης.