Από το Μαρικάκι

Μέρα αδιαμφισβήτης νίκης του ΠΑΣΟΚ, η σημερινή: χάρη στην ελκυστική έως εξωτική πολιτική του ΔΝΤ που εισήγαγε στη χώρα η κυβερνώσα παράταξη, κατόρθωσε στο β’ γύρο των αυτοδιοικητικοδημοψηφισματικών εκλογών να στείλει του μισούς και πλέον ψηφοφόρους για καφέ ώστε να κάνει παιχνίδι μόνο με τους υπόλοιπους και πωρωμένους αυξάνοντας τις πιθανότητες να βαφτεί ο χάρτης πρασινομπλέ και όχι γαλαζοπράσινος, όπως κι έγινε.

Από το Μαρικάκι

Μέρα αδιαμφισβήτης νίκης του ΠΑΣΟΚ, η σημερινή: χάρη στην ελκυστική έως εξωτική πολιτική του ΔΝΤ που εισήγαγε στη χώρα η κυβερνώσα παράταξη, κατόρθωσε στο β’ γύρο των αυτοδιοικητικοδημοψηφισματικών εκλογών να στείλει του μισούς και πλέον ψηφοφόρους για καφέ ώστε να κάνει παιχνίδι μόνο με τους υπόλοιπους και πωρωμένους αυξάνοντας τις πιθανότητες να βαφτεί ο χάρτης πρασινομπλέ και όχι γαλαζοπράσινος, όπως κι έγινε. Κι επειδή λιτότητα έχουμε, το ΠΑΣΟΚ βολεύεται και με τα λίγα. Και πάλι καλά. Νίκη είναι. (Αν και εδώ που τα λέμε την Πελοπόννησο και «πράσινη» δεν τη λες). Ας είναι. Τώρα κοιτάμε μπροστά.

Σήμερα, ας πούμε, ξεκινά η νηστεία των Χριστουγέννων και νομίζω ότι ουδείς συμβολικότερος τρόπος υπάρχει για να τιμηθεί η νέα επίσκεψις του τροικού κλιμακίου που κατέφθασε για να ζητήσει την κεφαλή μας επί πίνακι.από την επιδεικτική αποχή από ζωτικά είδη διατροφής.

Άλλωστε, το προπαρασκευαστικό κλίμα του 40ήμερου των Χριστουγέννων ταιριάζει γάντι με το κλίμα μια νέας Οσίας που θα γιορτάζουμε στο εξής κι έχει το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι ο «εορτασμός» της θα είναι καθημερινός αλλά άγνωστης διάρκειας. Στο εξής λοιπόν, με τις νηστείες Χριστουγέννων, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστου, αλλά και όλα τα ενδιάμεσα διαστήματα, θα γιορτάζουμε από δίπλα και την Οσία Αναδιάρθρωση. Χάρη στην οποία άλλωστε θα ανακαλύψουμε εκ νέου, ύστερα από μακρά περίοδο λήθης, την οδό του μαρτυρίου ως μοναδικό μέσο λύτρωσης από την τρυφηλή και άπληστη καταναλωτική ζωή μας και ένοχη συνάμα λόγω της υπερτριακονταετούς πρακτικής του συντρώγειν με τον Πάγκαλο (ο οποίος άλλωστε, επειδή είναι ψυχούλα και δημοκράτης μέγας, έκανε ακριβοδίκαια τη μοιρασιά στο τραπέζι ώστε να τρώμε όλοι ίσα μέρη από τον παραγόμενο πλούτο του κόπου μας- λόγω κακού μεταβολισμού εκείνος τσιμπάει σε κιλά λίγο πιο εύκολα).

Άντε σιγά σιγά να μπαίνουμε στο νόημα. Τις δίαιτες με τα φιλετάκια και τις λιτές γκουρμεδιές που βλέπετε στην τηλεόραση να τις ξεχάσετε. Τώρα μόνο νηστεία…

Υ.Γ.: Απορώ γιατί δεν τον πάνε οι Χριστιανοί τον Γιωργάκη. Ο άνθρωπος προσθέτει γιορτές στο εορτολόγιο και το προσεχές Πάσχα τον βλέπω να σταυρώνεται για τις αμαρτίες μας…

* Στη φωτό εμπνευσμένα γραφικά από το antistachef.wordpress.com.