Το Δόγμα του Σοκ / Ίχνη Ανθρώπων / Ρετόρνο 201 / Η έβδομη βροχή / Βασιλική / Η μουσική των άστρων / Το νησί των σημαδεμένων

Naomi Klein

Το Δόγμα του Σοκ

Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής

Μετάφραση: Άγγελος Φιλιππάτος

Εκδόσεις: Α.Α. Λιβάνης

Σελ.: 718

Μια εντυπωσιακή περιήγηση στον «θαυμαστό» κόσμο της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, των ελεύθερων αγορών, της παγκοσμιοποίησης, του Μίλτον Φρίντμαν και της νέας παγκόσμιας τάξης, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε όλα αυτά που συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο από τα τέλη του 20ού αιώνα ως και την πρώτη δεκαετία του 21ου. Στο νέο της βιβλίο, η Κλάιν καταγγέλλει μέσα από την παράθεση αδιάσειστων στοιχειών με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, το απάνθρωπο πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού, όπως τον βιώνουμε στις μέρες μας. Πρόκειται για την εφαρμογή ενός καπιταλισμού της καταστροφής, μια πραγματική λαίλαπα, η οποία στο πέρασμά της ξεσηκώνει πολέμους, ζητά αίμα και καταστρέφει όποια χώρα αντιστέκεται. Με το βιβλίο αυτό, η συγγραφέας, εκτός των άλλων, καταρρίπτει τον μύθο της ειρηνικής – υποτίθεται – επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 στη Χιλή ως και τα πρόσφατα γεγονότα του πολέμου στο Ιράκ, ο Φρίντμαν και οι άπληστοι υποστηρικτές του εκμεταλλεύονται τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για την επιβολή των ακραίων πολιτικών τους. Στο «Δόγμα του Σοκ» με θαυμαστή ενάργεια και αποκαλυπτική τόλμη, η Κλάιν ανατέμνει την ιδεολογία που επενδύει θεωρητικά στο ελεύθερο εμπόριο και στην παγκοσμιοποίηση. Μια ιδεολογία που έχει σαν σκοπό να «ιδιωτικοποιεί» τις πολεμικές συρράξεις και τις καταστροφές, να λεηλατεί τη δημόσια περιουσία παραδίδοντάς την στο μεγάλο κεφάλαιο – με δυο λόγια στα πλούσια καθάρματα του πλανήτη. Με συντριπτική επιχειρηματολογία καταδεικνύει την περίεργη σύμπτωση της ομοιότητας ανάμεσα στις «προωθημένες» μεθοδολογίες της CIA και σ’ αυτές που χρησιμοποιεί η Παγκόσμια Τράπεζα και το γνωστό μας πια ΔΝΤ στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πραγματικά ένα βιβλίο – σοκ!

Μάριος Σπηλιόπουλος

Ίχνη Ανθρώπων

Έκδοση: Μεταίχμιο / Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Ελευσίνας

Σελ.: 256

Πρόκειται για τον κατάλογο του εικαστικού καλλιτέχνη Μάριου Σπηλιόπουλου, ο οποίος αναφέρεται στην έκθεσή του στην Ελευσίνα στα πλαίσια του φεστιβάλ Αισχυλείων 2008, που διοργανώνονται στην πόλη αυτή με τη μακραίωνη παρουσία στην Ιστορία. Η καλλιτεχνική αυτή έκδοση έρχεται σαν επιστέγασμα της εμπειρίας τής εικαστικής εγκατάστασης «Ίχνη Ανθρώπων» τού 2008, όπου ο Σπηλιόπουλος ήρθε αντιμέτωπος μέσα από την τρέχουσα πραγματικότητα με το παρελθόν ενός τόπου πλούσιου σε θρύλους και ιστορίες, ενός τόπου ζωντανού αλλά και ανοιχτού στη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Πόλη με ισχυρά θεμέλια στην ιστορία, η Ελευσίνα, πέρα από τον εξέχοντα ρόλο της στην αρχαιότητα, είναι η πόλη που συνέδεσε το όνομά της με την εκβιομηχάνιση της χώρας στα νεότερα χρόνια. Η πόλη της οποίας τα ανενεργά πλέον βιομηχανικά κτίσματα μαρτυρούν την παρουσία της στη σύγχρονη εποχή. Παρακινούμενος από τις τόσο ζωντανές μνήμες ενός τόπου, όπου κάθε γωνιά ανασύρει τον παρελθόντα χρόνο, αλλά και τη διάθεση για συνέχεια – μια ιστορία ατέλειωτη από ανθρώπους και γεγονότα που καταυγάζουν μια πορεία ζωής – ο καλλιτέχνης προσπαθεί να αναδείξει τη διαχρονική ανθρώπινη διάσταση, αυτά τα ιστορικά ανθρωποκεντρικά χαρακτηριστικά που διασώζονται μέσα σε χώρους που οι μνήμες μπορούν να κυκλοφορούν σαν αυτόνομες παρουσίες δίπλα στην πάλλουσα ζωή του παρόντος. Παντού, ακόμα και στους έρημους χώρους, κάποιο ίχνος ανθρώπινης παρουσίας έχει σωθεί σαν αίσθηση, σαν ένα λεπτεπίλεπτο θρόισμα του καιρού που κάποτε υπήρξε μέσα από τις ζωές – μέσα από τη ζωή. Πρόκειται για μια αισθητικά άρτια έκδοση που είναι προσεγμένη ως την τελευταία της λεπτομέρεια και τη συμπληρώνουν 21 κείμενα ειδικών και μη, επί των εικαστικών.

Guillermo Arriaga

Ρετόρνο 201

Επιμέλεια μετάφρασης: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Εκδόσεις: Πάπυρος

Σελ.: 230

Αφού δοκίμασε ανεπιτυχώς να γίνει πυγμάχος κι έπειτα ποδοσφαιριστής, ο Guillermo Arriaga πέτυχε τελικά σε κάτι φαινομενικά ασύμβατο με τις πιο πάνω.. κλίσεις του, να γίνει δηλαδή συγγραφέας, σεναριογράφος και εσχάτως σκηνοθέτης («Τα σύνορα της Μοναξιάς», 2009). Στο βιβλίο του αυτό, μια σειρά διηγημάτων (12 + 1), τον πρώτο ρόλο έχει ένας δρόμος! Πρόκειται λοιπόν για δεκατρείς ιστορίες που διαδραματίζονται στην οδό Ρετόρνο 201. Πρόσωπα με όλα εκείνα τα αδρά χαρακτηριστικά που χαρίζει η καθημερινότητα στους ήρωές της, είναι αυτά που θέτουν σε κίνηση τις δεκατρείς ιστορίες των διηγημάτων. Σε κάθε ιστορία, ο συγγραφέας αφήνει την πλοκή να επιλέξει το ύφος, δίχως να δεσμεύεται από καμιά αφηγηματική τεχνική. Άνθρωποι της τρέχουσας καθημερινότητας με όλη την πλούσια γκάμα της ανθρώπινης φύσης σε πλήρη έκθεση, περιγράφονται μέσα από τη δυναμική μιας γλώσσας έντονης αλλά και την τεχνική της ρεαλιστικής και απρόσκοπτης αφήγησης. Σ’ αυτά τα διηγήματα, η ζωή περνά από τον δρόμο της οδού Ρετόρνο 201 και προσωποποιείται από ανθρώπους τολμηρούς αλλά και λιπόψυχους, από υποκριτές, από παθιασμένα πλάσματα, από ερωτευμένους ή κυριευμένους απ’ το μίσος, από ανθρώπους που ζουν έντονα ανάμεσα στις αντιφάσεις τους. Ιστορίες σκληρές που κρύβουν τρυφερότητα, και ιστορίες τρυφερές που δείχνουν τη σκληρότητα της ζωής, οικοδομούν την ποιητική της καθημερινότητας μέσα από μια αποκαλυπτική διαλεκτική αντιφάσεων και συγκρούσεων. Ρεαλισμός, πάθος και αφηγηματική απλότητα είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των διηγημάτων που υπογράφει ο Μεξικανός συγγραφέας.

……………………

Ακόμη:

Λευτέρης Ξανθόπουλος

Η έβδομη βροχή

Ποίηση

Εκδόσεις: Γαβριηλίδης

Βάσω Νικολοπούλου

Βασιλική

Νουβέλα

Εκδόσεις: Πόλις

Charles Simic

Η μουσική των άστρων

Ποιήματα

Μετάφραση: Στρατής Χαβιαράς, Ντίνος Σιώτης

Εκδόσεις: Κοινωνία των (δε)κάτων

Θέμος Κορνάρος

Γαλάτεια Καζαντζάκη

Το νησί των σημαδεμένων

Σπιναλόγκα – Η άρρωστη πολιτεία

Πεζογραφία

Επιλεγόμενα: Μάνος Λουκάκης

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Ξενοφών Μπρουντζάκης [[email protected]]