Για σήμερα το πρωί έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο κτίριο του ΔΟΛ στη Μιχαλακοπούλου το ραντεβού του Σταύρου Ψυχάρη με το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στο οποίο ο Ψυχάρης θα ξεκαθαρίσει την εργασιακή… τύχη των εργαζομένων του ημερήσιου «Βήματος» που ανέστειλε την έκδοση του.

Για σήμερα το πρωί έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο κτίριο του ΔΟΛ στη Μιχαλακοπούλου το ραντεβού του Σταύρου Ψυχάρη με το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στο οποίο ο Ψυχάρης θα ξεκαθαρίσει την εργασιακή… τύχη των εργαζομένων του ημερήσιου «Βήματος» που ανέστειλε την έκδοση του.

Το σενάριο, που δεν θέλει κανείς στον χώρο των ΜΜΕ να επιβεβαιωθεί, λέει πάντως ότι ο Ψυχάρης θα ανακοινώσει την απόλυση περίπου των μισών από το σύνολο των εργαζομένων του «Βήματος» χωρίς μάλιστα να δεσμευτεί για το οτιδήποτε μελλοντικά ενώ οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα έχουν συγκαλέσει γενική συνέλευση στις 10.30 σήμερα το πρωί.

Σε μια τέτοια περίπτωση έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσει η ΕΣΗΕΑ. Και αυτό διότι δείχνει ανήμπορη, ανίκανη και ξεπερασμένη από τις ίδιες τις εξελίξεις που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στα ΜΜΕ και περιλαμβάνουν εφαρμογή ατομικών συμβάσεων, καταστρατήγηση εργασιακών σχέσεων, περικοπές μισθών, λουκέτα και απολύσεις.

Η χθεσινή απεργιακή κινητοποίηση είχε ένταση, παλμό και μαζική συμμετοχή στην διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ προς τα υπουργεία Εργασίας στη Σταδίου και Οικονομικών στο Σύνταγμα ενώ ακολούθησε ανοιχτή συνέλευση στην ΕΣΗΕΑ όπου εκφράστηκε η ανάγκη για την οργάνωση της αντίδρασης στα ΜΜΕ πέρα από τα πλαίσια της ξεπερασμένης, όπως τονίστηκε, ΕΣΗΕΑ.

Η αποδοκιμασία της ΕΣΗΕΑ από τους διαδηλωτές εκφράστηκε στο πρόσωπο του προέδρου της Ένωσης Πάνου Σόμπολου ο οποίος έξω από το υπουργείο εργασίας γιουχαίστηκε από τον κόσμο και βρήκε… ασπίδα προστασίας πίσω από τις… ασπίδες των ΜΑΤ.

Ενδεικτική πάντως για όσα (δεν) μπορεί να καταφέρει η ΕΣΗΕΑ είναι η επιστολή της Δήμητρας Κουντή και του Κωνσταντίνου Δαυλού, εργασιακών εκπροσώπων στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΣΚΑΙ αντίστοιχα.

«Ήταν 23-11 όταν δεσμευτήκαμε οι δημοσιογράφοι – εργαζόμενοι στο ραδιόφωνο του Σκάϊ 100,3 ότι δεν υπογράφουμε τις «ατομικές συμβάσεις» εργασίας που η διεύθυνση του σταθμού απαιτούσε για τη μείωση της μηνιαίας μισθοδοσίας μας κατά 10%. Στη διάρκεια των επτά αυτών ημερών, έγιναν πολλές συνελεύσεις και συζητήσεις τόσο με το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ και το Διασωματειακό όσο και με τη διοίκηση του σταθμού ή πιό σωστά του ομίλου, καθώς η αποκαλούμενη «τυφλή περικοπή» του 10% αφορούσε και την τηλεόραση και τους διοικητικούς.

Η διοίκηση του σταθμού, ακόμα και κατά τη διάρκεια της Κυριακής, άσκησε αφόρητες πιέσεις στους εργαζόμενους, για να τους αποσπάσει την υπογραφή τους, σ’ ένα πιο βελτιωμένο από το αρχικό, ιδιωτικό συμφωνητικό περικοπής της μισθοδοσίας τους. Κι ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο και οι «επιτελάρχες» του σταθμού εργαζόταν υπερωριακά, με στόχο την εξώθησή τους στην υπογραφή, η ΕΣΗΕΑ, και για την ακρίβεια η πλειοψηφία της, επέλεγε το δρόμο της ηχηρής σιωπής και της «ευγένειας». Τις πιο δύσκολες ώρες, παρότι είχαν ενημερωθεί για το τέλος που ερχόταν, απουσίαζαν… Δεν κηρύχθηκε καμία απεργία στον…. όμιλο για την κρίσιμη σημερινή ημέρα, ούτε στάση, ούτε καν συνέλευση. Κι όταν κλήθηκαν επιτακτικά να παραστούν από τους εργαζόμενους που αντιστεκόταν και δεν υπέγραφαν, παρά την εξάντληση των χρονικών ορίων που είχαν τεθεί από τη διοίκηση του σταθμού, έμειναν έξω από την πόρτα … Καθώς ο κ. Πάνος (σ.σ Σόμπολος) δεν αντέδρασε στην «πρόκληση» του Χρήστου όπως τον αποκάλεσε (σ.σ Παναγόπουλου) να απαγορεύσει την είσοδο στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης.

Επί της ουσίας, συναδελφοί μας (όπως μέλλουσες μητέρες και όχι μόνο) με τη διακριτική ενθάρρυνσή μας υπέγραψαν ή άλλοι με δάκρυα στα μάτια σύρθηκαν – τελευταίοι – ως το λογιστήριο για να υπογράψουν τη μη απόλυσή τους. Κάποιοι, λιγοστοί, αντέχουν ακόμα. Ως άτομα. Γιατί ξέρουν οτι το σωματείο τους εξαντλήθηκε στο «Θα» και την κωλυσιεργία».