Γνωστό, αγαπημένο θέμα των ισπανικών συστημικών ΜΜΕ είναι η ταύτιση του Podemos και της ηγεσίας του με τους «τσαβιστές» της Βενεζουέλας, τους οποίους έχουν πλέον συνηθίσει να εξομοιώνουν λίγο – πολύ με «τρομοκράτες». 

 

Δεδομένης λοιπόν της «κοινής γραμμής» που ακολουθούν και η οποία βασίζεται στην «αποδόμηση» του Podemos διαμέσου της ταύτισής του με το Καράκας, σε αυτήν την προσπάθεια τα ισπανικά μέσα θα συναντήσουν μάλλον μια κάποια «δυσκολία».

 

Για την ακρίβεια θα ζοριστούν να… καταπιούν το ότι η μόνη «πραγματική» – έως τώρα – συνδιαλλαγή ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού δεν αφορά τις σχέσεις του Πάμπλο Ιγκλέσιας με «σκοτεινούς κύκλους» (όπως αρέσκονται να τους ονομάζουν!) της Βενεζουέλας, αλλά τις σχέσεις που διατηρούν μεγάλες κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρείες της Ισπανίας με τους συνήθεις ύποπτους – και πανταχού παρόντες – διεφθαρμένους πολιτικούς. 

 

Διότι το «αναπτυξιακό θαύμα» για το οποίο υπερηφανεύεται ο Ραχόι (λίγο – πολύ όπως αυτό για το οποίο αρέσκεται να κουνάει το δάχτυλο ο Σόιμπλε) βασίζεται, μεταξύ άλλων, και στην «ενίσχυση» των μεγάλων ισπανικών επιχειρήσεων. 

 

Οι τελευταίες, όπως αποκαλύπτει έκθεση της Επιτροπής για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, όχι μόνο κάνουν… ουρά για να αναλάβουν κάποιο δημόσιο έργο στην «κακιά Βενεζουέλα», αλλά εξασφαλίζουν τα μεγαλύτερα συμβόλαια, καταβάλλοντας μίζες εκατομμυρίων ευρώ (για τις οποίες, φυσικά, εάν προκύψει «θέμα», θα φταίνε μόνο οι «διεφθαρμένοι» πολιτικοί της λατινοαμερικάνικης χώρας).

 

Σύμφωνα με την έκθεση, ξεχωρίζουν δύο υποθέσεις. Η μία αφορά τεχνική βοήθεια για την κατασκευή νέου σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στην οποία ισπανική εταιρεία φαίνεται να κατέβαλε μίζα ύψους 83 εκατ. ευρώ, και η δεύτερη αφορά έργα αποκατάστασης της γραμμής 1 του μετρό του Καράκας, έργο που τελικά ανέλαβαν τέσσερις ισπανικές εταιρείες αντί συνολικής μίζας 88,8 εκατ. ευρώ.

 

Όπως αποκαλύπτει μάλιστα η έκθεση, οι συναλλαγές αυτές έγιναν μέσω της ισπανικής Τράπεζας της Μαδρίτης και, σύμφωνα με πληροφορίες, «ο ρόλος της εν λόγω τράπεζας ήταν γνωστός από καιρό, ωστόσο η κεντρική τράπεζα της Ισπανίας είχε επιλέξει να κάνει τα στραβά μάτια». 

 

Τι είναι αυτό που τους «υποχρέωσε» να προχωρήσουν στην έρευνα των δραστηριοτήτων της; Το πρόσφατο… τελεσίγραφο της Ουάσιγκτον, η οποία, εν μέσω κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τη Βενεζουέλα, προσπαθεί να ασκήσει κάθε τύπου πίεση αυστηροποιώντας τους κανόνες του παιχνιδιού (αρχής γενομένης από τις αμερικανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και οι οποίες, φυσικά, έχουν κάθε άλλο παρά «καθαρό μητρώο»).