Οι πρόβες βρίσκονται στην τελική ευθεία. Το θέατρο Badminton γιορτάζει τη χρυσή επέτειο του «Βιολιστή στη Στέγη», ενός από τα πιο αγαπημένα μιούζικαλ όλων των εποχών, 50 χρόνια μετά την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη. Στον κεντρικό ρόλο του Τεβιέ ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο οποίος, μ’ αυτήν την αφορμή, επιστρέφει σ’ έναν από τους πιο αγαπητούς ρόλους της πλούσιας διαδρομής του. Εκμεταλλεύομαι μια μικρή ανάπαυλα για να μιλήσω μαζί του. 

 

«Όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου προσπαθούμε σε όλη μας την πορεία να βρούμε κάποιο ρόλο και να καταφέρουμε να “κολλήσουμε” απόλυτα σε αυτόν, κόντρα σε οποιαδήποτε “αποστασιοποίηση”, για να δούμε, αν μη τι άλλο, πώς είναι αυτή η αίσθηση. Νομίζω ότι με την παράσταση “Βιολιστής στη Στέγη” είχα την ευλογία να το νιώσω αυτό το συναίσθημα και όχι μόνο μία και δύο φορές. Εξάλλου, καθώς περνούν τα χρόνια, πράγματα που έπρεπε να τα “παίξω”, τώρα… “είμαι”! Κανένας άλλος ρόλος όσο ο Τεβιέ δεν με έχει χαράξει τόσο βαθιά» μου λέει χαμογελώντας…

 

Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του βραβευμένου Αμερικανού σκηνοθέτη Rob Ruggiero, ο οποίος το καλοκαίρι του 2014 σκηνοθέτησε τον «Βιολιστή» στο Goodspead Opera House με διθυραμβικές κριτικές. 

 

Τα ρεκόρ. Ο «Βιολιστής στη Στέγη» ήταν το πρώτο μιούζικαλ στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ που ξεπέρασε τις 3.000 συνεχείς παραστάσεις. Με 3.242, για την ακρίβεια, παραστάσεις ήταν για πολλά χρόνια το μακροβιότερο, ρεκόρ που διατήρησε για 10 χρόνια, όταν ξεπεράστηκε από το «Grease». Τη μουσική έχει συνθέσει ο Jerry Bock, τους στίχους έχει γράψει ο Sheldon Harnick και το κείμενο ο Joseph Stein, βασισμένο σε ιστορίες του συγγραφέα Sholem Aleichem (1859-1916) και απέσπασε 9 βραβεία Tony από 10 υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων της Σκηνοθεσίας και της Χορογραφίας του σπουδαίου Jerome Robbins. Το 1971 ο «Βιολιστής» έγινε ταινία και κέρδισε οκτώ υποψηφιότητες Όσκαρ. 

 

Η υπόθεση. Η ιστορία του σοφού γαλατά Τεβιέ με τις πέντε κόρες, τη λαχτάρα για ζωή, την αγάπη για την οικογένεια και τους συγχωριανούς, τον ξεριζωμό και τη μετανάστευση, την πίστη στις παραδόσεις και την αναπόφευκτη σύγκρουση ανάμεσα στην παράδοση και την αλλαγή, την πίστη και την πραγματικότητα, είναι ο καμβάς της ιστορίας του μιούζικαλ, με μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια των τελευταίων 50 χρόνων: «If I Were a Rich Man», «Sunrise, Sunset», «Tradition», «Matchmaker». Με αφετηρία το διήγημα «Οι κόρες του Τεβιέ» του συγγραφέα Sholem Aleichem, ο «Βιολιστής στη στέγη» μας μεταφέρει στη Ρωσία του 1905, στο χωριό Ανατέβκα. Το μιούζικαλ αφηγείται την περιπέτεια του Τεβιέ, ενός φτωχού Εβραίου γαλατά, ο οποίος ζει ευτυχισμένος τηρώντας πιστά τις εβραϊκές παραδόσεις και του οποίου η ηρεμία διαταράσσεται όταν η κόρη του αρνείται να τον υπακούσει, ζητώντας του να την αφήσει να παντρευτεί έναν φτωχό νέο αντί για τον μεσήλικα χασάπη, τον οποίο εκείνος της προξενεύει… 

 

Ο πρωταγωνιστής. Ο Τεβιέ – Γρηγόρης Βαλτινός γνωρίζει καλύτερα από καθέναν τον ρόλο, καθώς τον ερμήνευσε για πρώτη φορά το 1997 στο θέατρο Αθήναιον υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κώστα Τσιάνου, σε μια από τις πιο δημοφιλείς ελληνικές παραγωγές των τελευταίων είκοσι ετών. «Ο καλλιτεχνικός και εισπρακτικός θρίαμβος του “Βιολιστή” με τον Γρηγόρη Βαλτινό ήταν τέτοιος, που η παράσταση επαναλήφθηκε το 2005, σε μια μεγάλη περιοδεία κι ένα κατάμεστο Ηρώδειο», μας θυμίζει ο Βαλτινός.

 

Η δική του σχέση σήμερα; «Η αλήθεια αυτού του έργου είναι αξεπέραστη. Η μουσική του και οι χορογραφίες του είναι η συνέχεια του αισθήματος που προξενεί. Το φετινό ανέβασμα στο Badminton είναι επετειακό. Γιορτάζουμε μαζί με όλο τον πλανήτη τα πενήντα χρόνια ζωής του “Βιολιστή”. Τόσα είναι τα χρόνια που θριαμβεύει όπου και αν έχει ανέβει σε όλο τον κόσμο. Εξήντα συντελεστές, ζωντανή ορχήστρα κι ένας σκηνοθέτης που στόχο έχει την όσο γίνεται αυθεντική αναβίωση της παράστασης. Κάτι καρμικό συμβαίνει με μένα και αυτό το έργο. Τυχαίνει να είμαι πάλι εδώ» συμπληρώνει με περηφάνια.

 

Το «σπίτι» του μιούζικαλ. Το Goodspeed Opera House είναι μια από τις σημαντικότερες αμερικανικές σκηνές, που είναι αφιερωμένες αποκλειστικά στο μιούζικαλ. Για την πολύτιμη προσφορά του, ο οργανισμός έχει τιμηθεί με δύο ειδικά βραβεία Tony – ένα το 1980 για την εξαιρετική του συμβολή στο αμερικανικό μιούζικαλ και ένα το 1995 για το υψηλό καλλιτεχνικό του επίπεδο ως περιφερειακού θεάτρου. Ιδρύθηκε το 1963 στο East Haddam του Κονέκτικατ με σκοπό να ανακαλύψει και να επανασυστήσει στο κοινό άγνωστα μιούζικαλ, που παρά την αξία τους δεν είχαν αναγνωριστεί όσο τους άξιζε. Στην πορεία, ο οργανισμός επεκτάθηκε και σε πιο σύγχρονα έργα, πολλά από τα οποία έκαναν την πρεμιέρα τους στη σκηνή του. Από τη σκηνή του Goodspeed παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά ορισμένα από τα πιο διάσημα μιούζικαλ όλων των εποχών, όπως τα «Annie», «Man of La Mancha», τα οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Μπρόντγουεϊ και σ’ όλο τον κόσμο. 

 

 

 

Μηνάς Βιντιάδης