Μα τι χώρα είναι αυτή επιτέλους;  Εκεί που δεν προλαβαίνεις τις εκπλήξεις, τις ανατροπές – δυστυχώς σε καθημερινή βάση – εκεί που λες ότι τα είδα όλα, να σου κι ο Μπέζος να τραγουδάει Τσιτσάνη! Είναι τραγουδιστής ο Μπέζος; Είναι καλλίφωνος; Είναι αστέρι του πενταγράμμου κρυφό;

 

Μα τι χώρα είναι αυτή επιτέλους;  Εκεί που δεν προλαβαίνεις τις εκπλήξεις, τις ανατροπές – δυστυχώς σε καθημερινή βάση – εκεί που λες ότι τα είδα όλα, να σου κι ο Μπέζος να τραγουδάει Τσιτσάνη! Είναι τραγουδιστής ο Μπέζος; Είναι καλλίφωνος; Είναι αστέρι του πενταγράμμου κρυφό; 

Τι χώρα είναι αυτή και κυρίως τι κοινό; Ποιοι πήγαν – αν δεν ήταν οικογενειακοί του φίλοι – στον Ιανό για να δουν τον Μπέζο να εκτελεί τον άτυχο Τσιτσάνη;  Τι δουλειά έχει ο Μπέζος να τραγουδά – αφού καλά – καλά δεν έχει στοιχειώδη άρθρωση σαν ηθοποιός και δύσκολα καταλαβαίνεις τι λέει; Γιατί σ’ αυτή τη χώρα μπορούν να συμβούν όλα αδιαμαρτύρητα;

 Γιατί σ’ αυτόν το τόπο μπορούμε να κινηθούμε ατιμώρητα εναντίον της πατρίδας, του νόμου, των θεσμών, των συνανθρώπων μας, της λογικής, της αισθητικής;  Γιατί δηλαδή είμαστε ένα λαός πρόθυμος να επιβραβεύσει και να αποθεώσει  την διαστρέβλωση και την κατά συρροήν παραβατικότητα … από όπου κι αν προέρχεται;  

Από την άλλη όλοι παραπονιούνται – εκφράζοντας έναν …προοδευτικό ρατσισμό – για το ότι ένας τραγουδιστής  ποπ επιλέγει να τραγουδήσει το Άξιον Εστί… Προφανώς και δεν πρόκειται τόσο για ρατσισμό όσο για το ασυνάρτητο και ακραία μεροληπτικό σκηνικό μιας ολόκληρης χώρας…