Η κρίση πέρασε / Τα Ανδρείκελα / Είμαι σε κρίση… / Ο Πέρσι Τζάκσον και η κατάρα του Τιτάνα /  Εγώ + εσύ = μαζί / Polaroids 1977-2000. Ψηφίδες μιας επιζωγραφισμένης μνήμης / Κουβεντιάζοντας. 30 συνεντεύξεις και ένα αντίο

Κώστας Μητρόπουλος

Η κρίση πέρασε

Εκδόσεις: Πόλις

Σελ.: 104

Η φιλολογία γύρω από την αλήθεια κρύβει ένα μεγάλο ψέμα. Όλη την επικαλούνται σαν το υπέρτατο των αγαθών, όλοι τη ζητούν από τους πάντες και κυρίως από τους πολιτικούς, αλλά κανείς στην πραγματικότητα δεν θέλει να την ακούσει, πολύ δε περισσότερο να τη… συναντήσει. Ας μην κρυβόμαστε: αν κάποιος πολιτικός μάς έλεγε ωμά την αλήθεια, δεν θα του το συγχωρούσαμε ποτέ! Γι’ αυτό συνηθίζουμε και συνεχίζουμε να ψηφίζουμε τους ψεύτες, οι οποίοι είναι και οι περισσότερο δημοφιλείς. Ο πιο ασφαλής τρόπος να διατυπώσει κανείς δυσάρεστες αλήθειες είναι ο εξωραϊσμός, αυτό ακριβώς που πράττουν για λογαριασμό – αν το σκεφτεί κανείς καλά – όλων μας οι γελοιογράφοι. Αυτοί δηλαδή που μας κάνουν να γελάμε, αλλά και να διακωμωδούμε τα… χάλια μας! Μείζον και σταθερό θέμα των καιρών η κρίση, σίγουρα δεν θα αφήσει σε χλωρό κλαρί τους γελοιογράφους εξασφαλίζοντάς τους μαύρες μέρες… δόξας. Σε αυτή την 46η, από συστάσεως του κρατιδίου, οικονομική κρίση, επικεντρώνει το… πενάκι του ο εκλεκτός Κώστας Μητρόπουλος. Στοχαστικός, οξύς, βαθύς και λακωνικός ως απαιτεί το επιτήδευμα, αφήνει πίσω του κάθε οικονομολόγο, αναλυτή, επιστήμονα και πολιτικό ξεσκολισμένο, σε συμπεράσματα, επισημάνσεις, τοποθετήσεις, αλλά πάνω απ’ όλα σε αλήθειες. Επιμένοντας να δείχνει τον Έλληνα με φέσι, σα να μην έχει τινάξει από πάνω του την τουρκοκρατία με όλα τα συμπαρομαρτούντα, ο Μητρόπουλος δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω. Έτσι, το πενάκι του σκιαγραφεί λιτά την κρίση και ο Μήτσος του δεν τον ξεγελά… όπως κι όλους εμάς!

Στάθης

Τα Ανδρείκελα

Εκδόσεις: Α.Α. Λιβάνη

Σελ.: 112

Η χρονιά που αφήνουμε οσονούπω πίσω μας ήταν, το δίχως άλλο, μια δύσκολη χρονιά. Ωστόσο τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμα και αυτή η απαισιόδοξη διαπίστωση είναι που μας κρατά ανήσυχους. Αν όμως τα προβλήματα γεννιούνται με τις λύσεις τους, όπως έλεγε και ο Μάο, ποιες είναι οι δικές μας λύσεις απέναντι στη δυσοίωνη πραγματικότητα που ανοίγεται μπροστά μας; Και η απελπισία μας εκεί εδράζεται, όχι στα προβλήματα όσο στην αδυναμία μας να τα προσεγγίσουμε και να βρούμε λύσεις. «Τα Ανδρείκελα» του Στάθη εύκολα κανείς φαντάζεται πού αναφέρονται• κι όμως αυτά τα Ανδρείκελα είναι τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών, όσο κι αν αυτό ακούγεται σκληρό. Το άλμπουμ αυτό, που μόλις κυκλοφόρησε, περιέχει σκίτσα τα οποία δημοσιεύτηκαν από το 2009 ως και τον Αύγουστο του 2010. Πρόκειται για μια περίοδο που δεν άφησε κανέναν να πλήξει, ακόμα και τους πιο εφησυχασμένους. Μέσα από πέντε ενότητες, «Η Κρίση», «Εκλογές», «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», «Εκατό ήμερες, το τέλος της αρχής» και το περίφημο «Μνημόνιο», ο Στάθης ζωντανεύει πρόσωπα, καταστάσεις, γεγονότα μέσα από μια έντονα κριτική διάθεση. Ταυτόχρονα δίνει έμφαση και στην εικαστική απεικόνιση της πραγματικότητας, ζωγραφίζοντας τις μαύρες μέρες με έντονα χρώματα. Εμφανής σκοπός του Στάθη είναι να δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις, ώστε ο αναγνώστης να μην σταθεί στο εύκολο όσο και ευχάριστο μειδίαμα, αλλά να σκοτεινιάσει και το βλέμμα του, να σκεφτεί τη ζοφερή καθημερινότητα που ζει. Με αυτό τον τρόπο παίρνει θέση – και τις ανάλογες ευθύνες του – απέναντι στα μεγάλα και πρωτόγνωρα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Κατερίνα Σχοινά

Είμαι σε κρίση…

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Σελ.: 112

Ακόμα μια… κρίση, αυτή τη φορά όχι οικονομική, αλλά ανοικονόμητη, προσωπική και κυρίως γυναικεία, με άλλα λόγια μιλάμε για κρίση… ανήκεστο. Τα βασικά προβλήματα που απασχολούν τις σύγχρονες γυναίκες, κατανεμημένα σε τέσσερις ενότητες: «Της κατανάλωσης», «Ομορφιάς δόγματα», «Μαμάδες», «Περιπλοκές σχέσεων». Η κρίση, καθώς μαθαίνουμε, έχει προφανώς πολλές όψεις και κακώς ταυτίζεται αποκλειστικά με την περικοπή εισοδημάτων, συντάξεων κ.τ.λ. Μαθαίνουμε γεμάτοι κατανόηση ότι αιτία για μια βαριά κατάθλιψη είναι η περικοπή μιας τσάντας Γκούτσι, ενός ταγέρ Αρμάνι ή ακόμα ενός ρολογιού Ρόλεξ… Τι όνειρα μπορεί να κάνει μια γυναίκα αν δεν ταυτίζονται με αυτά τα υψηλά ιδανικά; Ποια είναι η θέση της στην τροφική αλυσίδα αν δεν έχει λεπτή σιλουέτα με προδιαγραφές μοντέλας; Η γυναίκα ως σύμβολο του σεξ, ως συνεπής καταναλώτρια, ως πρότυπο ομορφιάς και ως μαμά, έχει ένα χαρακτηριστικό: …είναι γυναίκα, αυτό το ξεχωριστό είδος που η διαφορετικότητά του συνθέτει την πιο περίπλοκη αμαρτία. Η Σχοινά με τρυφερότητα, αλλά και ειρωνική διάθεση, περιγράφει τις σημαντικότερες στιγμές του γυναικείου κόσμου, ενός κόσμου φανταχτερού, ανέμελου, σχεδόν ουτοπικού. Η ζωή ξαφνικά αλλάζει περιεχόμενο μιας κι όλα μετατρέπονται σε μια τεράστια βιτρίνα όπου όλα είναι ποθητά. Ωστόσο, πίσω από αυτή τη φαινομενικά επιφανειακή προσέγγιση, αυτή η σειρά με τα σύντομα κόμικς πλησιάζει τη γυναίκα των ημερών μας «ανάποδα»: μέσα από τους δικούς της γυναικείους τρόπους απόδρασης από μιαν αλγεινή πραγματικότητα που την κρατά μακριά από τα πραγματικά της όνειρα. Μιλά για όλες εκείνες τις γυναίκες που αγαπούν το εφήμερο και εκφράζονται μέσα από μικρές ταπεινές απολαύσεις, που ωστόσο έχουν μεγάλη σημασία για τη δύσκολη καθημερινότητά τους.

Διαβάστε επίσης…

Rick Riordan / Ο Πέρσι Τζάκσον και η κατάρα του Τιτάνα / Εκδόσεις: Πάπυρος / Σελ.: 400

Χαρά Μαραντίδου / Εγώ + εσύ = μαζί / Η τέχνη του να είσαι γιαγιά / Εκδόσεις: Πάπυρος / Σελ.: 140

Γιάννης Ψυχοπαίδης / Polaroids 1977-2000. Ψηφίδες μιας επιζωγραφισμένης μνήμης / Εκδόσεις: Μεταίχμιο / Σελ.: 128

Γιάννης Φλέσσας / Κουβεντιάζοντας. 30 συνεντεύξεις και ένα αντίο / Εκδόσεις: Τετράγωνο / Σελ.: 163

Ξενοφών Μπρουντζάκης [[email protected]]