Η παραλιακή περιοχή γύρω από το παλιό εργοστάσιο Λιπασμάτων της Δραπετσώνας μετατρέπεται σε χώρου Πρασίνου και αναψυχής με διέξοδο προς την θάλασσα μετά την σημερινή κατάθεση σχετικής τροπολογίας, η οποία επαναπροσδιορίζει την χρήση της περιοχής «ζωτικής σημασίας λόγω θέσης αλλά και αναγκαιότητας για την ποιοτική αναβάθμιση του Δ. Πειραιά και ιδιαίτερα του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης.

Η παραλιακή περιοχή γύρω από το παλιό εργοστάσιο Λιπασμάτων της Δραπετσώνας μετατρέπεται σε χώρου Πρασίνου και αναψυχής με διέξοδο προς την θάλασσα μετά την σημερινή κατάθεση σχετικής τροπολογίας, η οποία επαναπροσδιορίζει την χρήση της περιοχής «ζωτικής σημασίας λόγω θέσης αλλά και αναγκαιότητας για την ποιοτική αναβάθμιση του Δ. Πειραιά και ιδιαίτερα του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης.

Με την τροπολογία, διευκρινίζει, αποτρέπεται η επαναβιομηχανοποίηση της περιοχής- επιφάνειας 640 στρεμμάτων στο παραλιακό μέτωπο του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας -με εγκαταστάσεις νέων οχλουσών δραστηριοτήτων και επανέρχεται η βασική συμφωνία, της διαμόρφωσης της σε πολυχώρο αναψυχής, με έμφαση στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, το περιβάλλον κ.α..

Από πλευράς Περιφέρειας, προσθέτει, άμεσα θα προκηρύξουμε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών με στόχο την συγκρότηση πρότασης για την καλύτερη αξιοποίηση του χώρου. Για την πολυιδιοκτησία διαφόρων τμημάτων της έκτασης μεταξύ των οποίων, ο δήμος Κερατσινίου- Δραπετσώνας,ο ΟΛΠ, η Εθνική Τράπεζα, θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις για την συντομότερη επίτευξη του στόχου ο οποίος είναι κοινός για το υπουργείο, την Περιφέρεια και τον Δήμο.

Κάνοντας 20ετή αναδρομή σε αυτό το ζωτικό για τον Πειραιά ζήτημα, ο αντιπεριφερειάρχης Γ. Γαβρίλης σημειώνει: Με το «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής» του 2004 η περιοχή των 640 στρ. είχε χαρακτηριστεί χώρος μητροπολιτικού Πολιτισμού και είχε απαλλαγεί από βιομηχανικές δραστηριότητες. Όμως λίγο πριν τις εκλογές, ο πρώην υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης με τροπολογία επέτρεψε την επέκτασης της δημιουργίας ελεγχόμενης βιομηχανικής ζώνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εγκατασταθούν ορισμένες οχλούσες και επιβαρυντικές για το περιβάλλον εταιρίες, όπως αυτή για την διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων και του λιμανιού. Ακολούθησαν αιτήματα εταιρειών για δημιουργία εγκαταστάσεων, όπως παραγωγής σκυροδέματος από την ΤΙΤΑΝ κ.α.. Η απόπειρα επανάκαμψης της περιοχής στην πρότερη εικόνα της, επισημαίνει, τώρα αποκλείστηκε δεδομένου ότι δεν είναι στο ελάχιστο συμβατή η μίξη της χρήσης δραστηριοτήτων αθλητισμού και αναψυχής με τις παρακείμενες οχλούσες βιομηχανικές εγκατάστασεις.

Για την εικόνα και την σημασία της περιοχής υπογραμμίζει ότι μπορεί να συγκριθεί με τον χώρο του Ελληνικού σε μικρότερη κλίμακα. Ομως, προσθέτει,είναι πολύ ομορφότερη και περισσότερο νευραλγικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Και καταλήγει: «Ο Πειραιάς είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένος όπως και αυτή η περιοχή (σ.σ. η πρώην λιμενοβιομηχανική ζώνη Κερατσινίου-Δραπετσώνας) από την Ψυττάλεια, το λιμάνι, τις εγκαταστάσεις για τις επισκευές των πλοίων κ.α.. Μόνο να σας πω ότι κάθε χρόνο καταφθάνουν στο λιμάνι δύο εκατ.οχήματα με 7.500 επιβάτες, χωρίς η πόλη να έχει αντισταθμιστικό όφελος. Η περιοχή είναι το τελευταίο ίσως ελεύθερο «οικόπεδο», σε μια από τις πλέον πυκνοκατοικιμένες περιοχές της Αττικής με ένα κάτοικο ανά 1,5 τ.μ., όταν στους άλλους τομείς της Αττικής η αναλογία είναι ένας κάτοικος ανά 17-20 τ.μ.».