Μπορεί να είναι διάχυτη η αίσθηση πως το ΚΚΕ απαξιώνει τη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης, όμως στον Περισσό μόνο έτσι δεν το βλέπουν. Αντίθετα, εκτιμούν πως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης διεξάγεται μια σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις που συντάσσονται με την πολιτική της λιτότητας της Γερμανίας και εκείνες που έχουν γραμμή παρόμοια με αυτήν της Ελλάδας για «χαλάρωση» των δημοσιονομικών μέτρων. 

 

Το ΚΚΕ, διαφοροποιούμενο από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, θεωρεί πως το επίδικο αυτής της σύγκρουσης, δεν αφορά τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά δύο μείγματα διαχείρισης που έχουν στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, η οποία θα στηριχτεί στις θυσίες των εργαζομένων. 

 

Κάπως έτσι φτάνουμε στο ζήτημα της «ρήξης». Της μη συμφωνίας δηλαδή, που ούτε αυτή θεωρεί απίθανη το Κομμουνιστικό Κόμμα, παρ’ ότι εκτιμά πως τελικώς θα υπάρξει συμφωνία. «Αυτό» όμως, σύμφωνα με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, «δεν εξαρτάται από τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κυρίως θα εξαρτηθεί απ’ τις μεγάλες αντιθέσεις που υπάρχουν εντός της ευρωζώνης και της Ε.Ε., αλλά και τους ανταγωνισμούς με άλλους ισχυρούς παίκτες και εταίρους και της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και της Ε.Ε. Τις ΗΠΑ, τη Ρωσία».

 

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει ένα ενδεχόμενο δημοψηφίσματος ως κοροϊδία εκ μέρους της κυβέρνησης. Ο γ.γ. του κόμματος μάλιστα έλεγε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Action24 πως η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο εργαλείο «ως άλλοθι για να περάσει τη συμφωνία, για να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία είναι όντως σκληρά και δεν έχουν τελειωμό».

 

Ως ψευδοδίλημμα όμως αντιμετωπίζεται και το ζήτημα του νομίσματος στον Περισσό. Στο ΚΚΕ, μάλιστα, θεωρούν πως πολύ συχνά πέφτουν θύματα σπέκουλας σχετικά με τη θέση τους για το «μέσα ή έξω» από το ευρώ, επειδή πολλοί κατά καιρούς έχουν παρερμηνεύσει τη θέση του κόμματος μεταφράζοντάς τη σαν υπεράσπιση της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Κάτι τέτοιο, όπως ξεκαθαρίζουν, σαφώς και δεν ισχύει. 

 

Αντίθετα, ο Περισσός θεωρεί δευτερεύον το θέμα του νομίσματος. Προφανώς στηρίζει την αποχώρηση από το ευρώ, στον βαθμό που στηρίζει και την αποχώρηση από την Ε.Ε. Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός ευρώ, άλλωστε, δεν γίνεται. 

 

Το σκεπτικό αυτό, στηρίζεται στη λογική που λέει ότι τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός, ακόμα και αν η χώρα βγει από το ευρώ, με το χρέος όμως να παραμένει, ολόκληρο ή ακόμα και κουρεμένο, με τη χώρα να ακολουθεί τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή να παραμένει στο ΝΑΤΟ, το οποίο, πέρα από το στρατιωτικό του σκέλος, συνεπάγεται και υπέρογκες οικονομικές υποχρεώσεις για τα εξοπλιστικά. 

 

Το πλαίσιο λοιπόν που βάζει το ΚΚΕ, ως έξοδο σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, δεν μπορεί να χωριστεί σε επιμέρους κομμάτια. Είναι ενιαίο και αδιαίρετο και προϋποθέτει ρήξη και έξοδο από Ευρωπαϊκή Ένωση, ευρωζώνη, ΝΑΤΟ, διαγραφή ολόκληρου του χρέους και κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.