Από το Μαρικάκι

«Σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας έγινε μια εισβολή. Υπήρξαν βία και ζημιές στην περιουσία του ελληνικού λαού, που έγινε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου».

Αυτό είδε, αυτό κατάλαβε, ή αυτό… έπρεπε να εκπέμψει προς τα φιλικά ΜΜΕ η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου από την κινητοποίηση των διοριστέων εκπαιδευτικών έξω από το υπουργείο την Παρασκευή.

Από το Μαρικάκι

«Σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας έγινε μια εισβολή. Υπήρξαν βία και ζημιές στην περιουσία του ελληνικού λαού, που έγινε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου».

Αυτό είδε, αυτό κατάλαβε, ή αυτό… έπρεπε να εκπέμψει προς τα φιλικά ΜΜΕ η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου από την κινητοποίηση των διοριστέων εκπαιδευτικών έξω από το υπουργείο την Παρασκευή. Οι τελευταίοι εξαγριωμένοι μετά από δίωρο παρελκυστικό δούλεμα, κατά τη διάρκεια του οποίου παραπέμπονταν από τον Άννα (και όχι την Άννα) στον Καϊάφα και τούμπαλιν, μπούκαραν στο υπουργείο και ανέβηκαν ως τον τρίτο όπου το γραφείο της υφυπουργού, με αποτέλεσμα να ξηλωθεί μια σιδερένια πόρτα. Σιγά τα ωά, που λέει κι ο λαός, κυρία Εύη μας. Η τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και το ΠΑΣΟΚ να δεις βία! Εκεί να δεις εισβολή και ζημιές «στην περιουσία του ελληνικού λαού, που έγινε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου»! Είναι σαν ο ταυρομάχος να καταγγέλλει τον ταύρο για επίθεση, αφού τον ερέθισε με το κόκκινο πανί επί ώρα!

Κι όμως αυτή η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι αυτή που έχει διακηρύξει το «ανοιχτό» σχολείο και το «ανοιχτό» πανεπιστήμιο, – προφανώς δεν ισχύει το αυτό και για το ίδιο το υπουργείο. Όχι βέβαια, ότι η υπουργός και οι υφυπουργοί είναι ασυνεπείς προς τις διακηρύξεις τους. Απεναντίας. Το σχολείο του ΔΝΤ – και βεβαίως και το υπουργείο του ΔΝΤ – είναι ανοιχτό, ορθάνοιχτο στην αγορά, όχι όμως στον εκπαιδευόμενο και τον εκπαιδευτικό οι οποίοι αμφότεροι έχουν υποδειχθεί ως παράγοντες ταραχών που κρατούν «κλειστά» τα σχολεία και στέλνονται σε μαθητοδικεία ή στιγματίζονται ως απεργοί, υποκινητές, κλπ…

Παρόλο που η εκπαιδευτική διαδικασία με τη σφραγίδα του υπουργείου, ανατρέπεται σήμερα με ποικίλους τρόπους στα σχολεία: από τις ξεχαρβαλωμένες σχολικές αίθουσες, χωρίς καν θέρμανση κι από τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων που οδηγούν σε αίθουσες με 30 και πλέον παιδιά έως τις μεταβολές στις εργασιακές συνθήκες του εκπαιδευτικού προσωπικού που…σήμερα είναι, αύριο δεν είναι (εξαιτίας μετακινήσεων, της εκτεταμένης ωρομισθίας ή αναπλήρωσης που υπάγεται στο ΕΣΠΑ και όχι στον προϋπολογισμό με συνέπεια πολλοί εκπαιδευτικοί να μένουν επί μήνες απλήρωτοι κάτι που αυξάνει την πιθανότητα να τα βροντήξουν, κλπ.) αλλά και ως την αυριανή αγορά των σχολικών βιβλίων.

Παρόλο που μεθοδεύεται το πανεπιστήμιο με «διόδια», δηλαδή δίδακτρα, καθίσταται δηλαδή «ανοιχτό» υπό όρους και σε ορισμένους, την ώρα που το περιεχόμενο ξεπέφτει, θεσμοθετημένα πια και όχι ατύπως, στις ανάγκες της αγοράς δηλαδή σε γνώσεις με βραχυχρόνια ισχύ που θα έρθει η επί πληρωμή Δια Βίου Μάθηση να αναβαθμίσει.

“Εισβολή” στην πραγματικότητα είναι αυτό που συμβαίνει σε όλο το φάσμα της παιδείας (και της υγείας και του κοινωνικού κράτους ολόκληρου), η εισβολή των συμφερόντων της αγοράς στα χωράφια ενός κοινωνικού αγαθού. Αλλά το ΠΑΣΟΚ μας έχει συνηθίσει στην οικειοποίηση της σημασίας των λέξεων προς δική του χρήση κι εξυπηρέτηση. Παρ’ όλα αυτά νομίζουν ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει; Κάθε οικογένεια που έχει ένα παιδί στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο ή κάθε οικογένεια που έχει ένα μέλος της στην εκπαίδευση, έχει γνώση από πρώτο χέρι…