Ο υπουργός Οικονομικών, με ένα εκτενές κείμενο στο blog του, αποκαλύπτει όλα όσα έγιναν αλλά και εκείνα που ακολούθησαν το… επεισοδιακό Eurogroup της Ρίγα.

 

Ο υπουργός Οικονομικών, με ένα εκτενές κείμενο στο blog του, αποκαλύπτει όλα όσα έγιναν αλλά και εκείνα που ακολούθησαν το… επεισοδιακό Eurogroup της Ρίγα. Ολόκληρο το κείμενο που αναρτήθηκε στο blog του Γιάνη Βαρουφάκη στα αγγλικά:

«Ήταν η 24η του Απριλίου. Η συνάντηση του Eurogroup που θα λάμβανε χώρα εκείνη την μέρα στη Λετονία, ήταν μεγάλης σημασίας για την Ελλάδα. Ήταν το τελευταίο Eurogroup πριν την διορία (30η του Απριλίου) που είχε αποφασιστεί για την Ελλάδα (στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου) να υπάρξει μια συμφωνία στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων που θα πραγματοποιούσε η χώρα ώστε να ξεφύγει, εγκαίρως, από το αδιέξοδο με τους δανειστές.

Κατά τη διάρκεια αυτού του Eurogroup, το οποίο ολοκληρώθηκε με διαφωνία, τα Μέσα άρχισαν να μεταδίδουν διαρροές με τελείως λανθασμένη οπτική, των όσων λέγονταν στη συνάντηση.

Σεβαστοί δημοσιογράφοι και έγκυρα ειδησεογραφικά Μέσα αναπαρήγαγαν ψέματα και ανακρίβειες σχετικά τόσο με τα όσα μου έλεγαν οι συνάδελφοί μου όσο και με τις δικές μου απαντήσεις και την παρουσίαση εκ μέρους της ελληνικής θέσης.

Οι μέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν, εδραίωσαν αυτές τις ψεύτικες ιστορίες τις οποίες σχεδόν όλοι (παρά τις σταθερές αρνήσεις μου) υπέθεσαν πως ήταν ακριβή ρεπορτάζ.  Το κοινό, μπροστά σε αυτόν τον τοίχο παραπληροφόρησης, πείστηκε πως, κατά τη διάρκεια του Eurogroup της Ρίγα, οι συνάδελφοί μου υπουργοί οικονομικών με προσέβαλλαν με διάφορες εκφράσεις («ερασιτέχνη» , «τζογαδόρο» κ.α. ήταν μερικά από αυτά που τους αποδόθηκαν), ότι εγώ έχασα την ψυχραιμία μου, και ως αποτέλεσμα, ο πρωθυπουργός μου αργότερα με παραμέρισε από τις διαπραγματεύσεις. (Μεταδόθηκε ακόμα και πληροφορία πως δεν θα πήγαινα στο επόμενο Eurogroup, ή ότι θα εποπτευόμουν από κάποιον άλλο συνάδελφο υπουργό), Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αλήθεια.

Οι συνάδελφοί μου υπουργοί, ποτέ μα ποτέ, δεν μου απευθύνθηκαν ποτέ παρά μόνο με συναδελφικούς, ευγενικούς και αξιοσέβαστους όρους.

Δεν έχασα ποτέ την ψυχραιμία μου κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, ή σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή.

Συνεχίζω να διαπραγματεύομαι με τους συναδέλφους μου, υπουργούς των Οικονομικών, ενώ ηγούμαι της ελληνικής πλευράς στα Eurogroup.

Έπειτα, ήρθε ένα κείμενα του New York Times Magazine το οποίο υπαινισσόταν πως εγώ κατέγραφα το εν λόγω Eurogroup. Ξαφνικά, δημοσιογράφοι και ειδησεογραφικά Μέσα που μετέδιδαν τα ψέματα και τις ανακρίβειες σχετικά με το Eurogroup της 24ης του Απρίλη, άλλαξαν γραμμή. Δίχως ίχνος συγγνώμης, για τα όσα είχαν προηγουμένως μεταδώσει εναντίον μου, άρχισαν να μου επιτίθενται ως κάποιον που κοροϊδεύει και προδίδει την εμπιστευτικότητα των Eurogroup.

Εκείνο το πρωί εμφανίστηκε σε εκπομπή του Andrew Marr στην τηλεόραση του BBC, για το θέμα.

Δράττομαι της ευκαιρίας να αποκαλύψω την αλήθεια, γράφοντάς την και εδώ-στο έμπιστό μου blog. Ορίστε λοιπόν:

Όπως είπα και στον Andrew Marr, συχνά, ηχογραφώ στο κινητό μου τις τοποθετήσεις και απαντήσεις μου. Ο σκοπός είναι φυσικά, το να μπορώ να ανατρέψω στις ακριβείς μου φράσεις, ώστε έπειτα να ενημερώσω τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, το κοινοβούλιο με ακρίβεια. Έκανα το ίδιο στην Ρίγα και έπειτα στην Αθήνα, χρησιμοποίησα τα όσα κατέγραψα για να ενημερώσω τους συναδέλφους μου.

Τις μέρες και βδομάδες που ακολούθησαν, αντιστάθηκα στον χείμαρρο των ψεμάτων που κυλούσε σαν σε αποχετευτικό δίκτυο. Δεν απάντησα στις προκλήσεις και αρνήθηκα να αποκαλύψε ο,τιδήποτε ειπώθηκε στη συνάντηση – ούτε καν έβγαλα το κείμενο με τις δικές μου παρεμβάσεις (πόσο μάλλον την εγγραφή).

Σε όσους με δυσφημούν έχω να πω το εξής: Δεν έχετε καμία διαρροή από εμένα κατά τη διάρκεια ή μετά τις συναντήσεις. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν έχει σεβαστεί περισσότερο από εμένα την εμπιστευτικότητα αυτών των συναντήσεων – ακόμα και εκείνες τις μέρες και εβδομάδες που τα ειδησεογραφικά Μέσα με προβόκαραν με προσωπικές επιθέσεις, που αφορούσαν τις συγκεκριμένες συναντήσεις.

Για τους Ευρωπαίους συναδέλφους μου, να προσθέσω το εξής: Ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε λίγο περισσότερο σχετικά με την δημοσιογραφία, στην οποία βασιζόμαστε ως πολίτες. Ίσως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε το γεγονός πως Ευρωπαϊκοί θεσμοί όπου παίρνονται αποφάσεις μνημειώδους σημασίας, εκπροσωπώντας τους πολίτες της Ευρώπης ούτε καταγράφουν ούτε δημοσιεύουν. Η μυστικότητα και ο αφελής Τύπος, είναι κακός οιωνός για την δημοκρατία στην Ευρώπη.»