Τελικά, οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου φαίνεται πως θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των πολιτικών αντιπαραθέσεων, σε Ελλάδα, Βουλγαρία και σε όποια άλλη χώρα θα μπει στους χάρτες, απ’ όπου θα περάσουν οι νέοι «ενεργειακοί διάδρομοι».

Αυτό συνέβη στη γειτονική χώρα, κατά την εκεί προεκλογική περίοδο, αυτό συμβαίνει κι εδώ με τον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, αυτό ενδεχομένως να συμβεί σε Ρουμανία, Σερβία και Σλοβενία… Μόνο στη Ρωσία δεν διαφαίνεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς εκεί ο «τσάρος» Βλαδίμηρος ξέρει να «καθαρίζει» με τον δικό του τρόπο…

Οι Βούλγαροι είχαν τους δικούς τους λόγους για να ανακινήσουν ένα τέτοιο θέμα και αμέσως μαζεύτηκαν έπειτα από την πρώτη συνάντηση του νέου πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ με τον Πούτιν. Γι’ αυτό, μόλις έγινε η αναφορά του Γιώργου, κάποιοι έσπευσαν να κάνουν λόγο για «βουλγαρικό σύνδρομο στους αγωγούς»…

Τελικά, οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου φαίνεται πως θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των πολιτικών αντιπαραθέσεων, σε Ελλάδα, Βουλγαρία και σε όποια άλλη χώρα θα μπει στους χάρτες, απ’ όπου θα περάσουν οι νέοι «ενεργειακοί διάδρομοι».

Αυτό συνέβη στη γειτονική χώρα, κατά την εκεί προεκλογική περίοδο, αυτό συμβαίνει κι εδώ με τον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, αυτό ενδεχομένως να συμβεί σε Ρουμανία, Σερβία και Σλοβενία… Μόνο στη Ρωσία δεν διαφαίνεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς εκεί ο «τσάρος» Βλαδίμηρος ξέρει να «καθαρίζει» με τον δικό του τρόπο…

Οι Βούλγαροι είχαν τους δικούς τους λόγους για να ανακινήσουν ένα τέτοιο θέμα και αμέσως μαζεύτηκαν έπειτα από την πρώτη συνάντηση του νέου πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ με τον Πούτιν. Γι’ αυτό, μόλις έγινε η αναφορά του Γιώργου, κάποιοι έσπευσαν να κάνουν λόγο για «βουλγαρικό σύνδρομο στους αγωγούς»…

Τα πράγματα, ωστόσο, είναι λίγο διαφορετικά: Ο Κώστας Καραμανλής δείχνει πιο φιλορώσος από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος έκανε σοβαρή προσπάθεια να «μαζέψει» τις πρώτες αντιδράσεις που προκάλεσε η αποστροφή του για επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με τους Ρώσους.

Μόνο που και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί δεν μας έχουν πει την αλήθεια για την πραγματική πλευρά της υπόθεσης και τον ουσιαστικό στόχο της συζήτησης, που ξεκίνησε για θέματα αγωγών.

Σύμφωνα με εμπειρότατο στέλεχος του ενεργειακού τομέα, «οι διεθνείς συμφωνίες δεν καταργούνται» κι αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος ως γνωστό δεν έχει καν σκεφτεί να το παίξει… Λένιν.

Οπότε η αναφορά του Γιώργου υποκρύπτει άλλους στόχους, όπως ψιθυρίζεται στην αγορά. Κι όσο κανείς δεν αναφέρεται σε αυτούς τους στόχους, τόσο ενισχύεται η πεποίθηση πως η αναφορά στον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, ένα έργο με εθνική σημασία, είχε χαρακτήρα αντιπερισπασμού.

Χολωμένος ο Πούτιν

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο αγωγός που προκαλεί… νευρικό κλονισμό στους Αμερικάνους είναι ο South Stream, που θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά στα συμφέροντα της Ουάσιγκτον για τη μεταφορά φυσικού αερίου. Εκεί θα στραφούν όλα τα «πυρά» αμέσως μετά τις εκλογές, καθώς οι επαφές Ρώσων, Ιταλών και άλλων που εμπλέκονται στο σχέδιο είναι σε πλήρη εξέλιξη και η πορεία του αγωγού επαναχαράσσεται συνεχώς.

Την ίδια στιγμή η Μόσχα φαίνεται πως δεν ενοχλήθηκε τόσο από τις αναφορές του Γιώργου όσο από την αναξιοπιστία του Κώστα. Η αντίδραση εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ Αντρέι Νεστερένκο στις δηλώσεις Παπανδρέου ήταν διατυπωμένη στη γνωστή, άπταιστα διπλωματική «γλώσσα» των Ρώσων.

Πληροφορίες από τη ρωσική πρωτεύουσα, ωστόσο, αναφέρουν ότι ο Βλαδίμηρος είναι περισσότερο χολωμένος από το ότι η υπόσχεση της Αθήνας για την αγορά τεθωρακισμένων δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα εκατοστό, έπειτα από την τελευταία επίσκεψη του Καραμανλή.

Πολύ καλά ενημερωμένες πηγές της ρωσικής διπλωματίας αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ο South Stream θα περάσει από τη χώρα μας για να μας δώσει τη δυνατότητα να εισάγουμε περισσότερες ποσότητες ρωσικού αερίου (κάτι που εμείς ζητήσαμε) κι όχι για να καταλήξει στην Ιταλία. Εκεί μπορεί να φτάσει και με άλλο… δρομολόγιο, υπονοώντας τον βόρειο κλάδο (μέσω Βουλγαρίας, Σερβίας και Σλοβενίας).

Αντιθέτως, οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν ότι για τον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη η Ουάσιγκτον δεν είχε, ούτε έχει εκφράσει αντιρρήσεις, πολύ περισσότερο όταν είναι πολύ πιθανό να αποκτήσει μερίδιο στον αγωγό μία αμερικανική εταιρεία, η Chevron.

Όσο για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που επικαλέστηκε ο Γ. Παπανδρέου, όλοι επιμένουν ότι βρίσκονται πολύ ψηλά στις προτεραιότητες, τόσο των τριών κυβερνήσεων όσο και των εταιρειών που έχουν αναλάβει τη διαχείριση του αγωγού…

Αλλά, αντί να τσακώνονται για το ποιος υποστηρίζει περισσότερο τους αγωγούς από τον άλλο, οι δύο υποψήφιοι πρωθυπουργοί θα έπρεπε να είχαν δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο γεγονός ότι η Τουρκία έχει επιδοθεί, μεταξύ άλλων, και σε μία «διεθνή ενεργειακή αντεπίθεση», καθώς πήρε σημαντικά ανταλλάγματα για να λάβει μέρος στον Nabucco και ο Ερντογάν έκλεισε σειρά συμφωνιών με τον Πούτιν για νέο πετρελαιαγωγό (Σαμψούντα – Τσεϊχάν) και για συμμετοχή στον South Stream, ο οποίος (με βάση τον τελευταίο σχεδιασμό) δεν θα περνά από τουρκικό έδαφος…

Κι εμείς μαλώνουμε για το ποιος σκέφτηκε τον έναν αγωγό, ποιος υπέγραψε τις συμφωνίες και ποιος θα κόψει τις κορδέλες… Με άλλα λόγια βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος…

Οι «μνηστήρες»

Για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, αλλά και για τα άλλα μεγάλα έργα υποδομών στον ενεργειακό τομέα, βγαίνουν και πάλι τα μαχαίρια των μεγάλων κατασκευαστικών δυνάμεων, που ανήκουν σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το παρών στους μελλοντικούς διαγωνισμούς για το κατασκευαστικό κομμάτι είναι σίγουρο ότι θα δώσουν:

ο Ελλάκτωρ, συμφερόντων της οικογένειας Μπόμπολα,

η J&P Άβαξ του Κύπριου Δ. Ιωάννου,

η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ των Κάμπα και Περιστέρη,

αλλά και η Intrakat του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος διαθέτει ένα ακόμη πλεονέκτημα: τον τελευταίο καιρό έχει στενή συνεργασία με τον Δημήτρη Κοπελούζο, τον άνθρωπο των Ρώσων στην Ελλάδα, ο οποίος μάλιστα μαζί με ρωσικές εταιρείες κατασκεύασε το κομμάτι Κομοτηνή – Αλεξανδρούπολη – Κήποι, που συνέδεσε το ελληνικό με το τουρκικό σύστημα φυσικού αερίου.

Μερίδιο από την «πίτα» των ενεργειακών έργων θα επιδιώξει να αποσπάσει και ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου με τη Μηχανική, η οποία δραστηριοποιείται και στη ρωσική αγορά, αλλά τα μειονεκτήματά του είναι ότι δεν διαθέτει εμπειρία σε ανάλογα έργα και οι σχέσεις του με τις επίσημες αρχές στη Μόσχα δεν είναι και στο καλύτερό τους σημείο…

Οι περισσότεροι από τους Έλληνες κατασκευαστές θα επιδιώξουν να πάρουν έργα και στη Βουλγαρία, μέσω των θυγατρικών που διαθέτουν στη γειτονική χώρα.

Για το έργο της μεταφοράς πετρελαίου με πλοία από το Νοβοροσίσκ έως το Μπουργκάς είναι σίγουρο ότι θα «ναυμαχήσουν» όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού εφοπλισμού, ενώ ακούγονται πολύ πιο συχνά ο όμιλος Βαρδινογιάννη, η Aegean του Μελισσανίδη, αλλά και οι ναυτιλιακές του Λάτση και του Ρέστη.

Σημαντικές παραγγελίες, εν τω μεταξύ, περιμένουν οι ελληνικές χαλυβουργίες για τους σωλήνες, με τους οποίους θα κατασκευαστούν οι αγωγοί, ενώ εκατοντάδες μικρότερες επιχειρήσεις με προσωπικό αρκετών χιλιάδων εργαζομένων περιμένουν να αναλάβουν τις λεγόμενες παράπλευρες δραστηριότητες και εργασίες…