Δεν πρόλαβαν να παρέλθουν 9 μήνες από την υπαγωγή της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης, και ο Μηχανι­σμός Στήριξης άρχισε να επιζητά τη στήριξη κάποιου Μηχανισμού.

Δεν πρόλαβαν να παρέλθουν 9 μήνες από την υπαγωγή της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης, και ο Μηχανι­σμός Στήριξης άρχισε να επιζητά τη στήριξη κάποιου Μηχανισμού. Τα κεφάλαιά του δεν αρκούν για την κάλυψη των διαρκώς διο­γκούμενων αναγκών και, κατά γενική ομολο­γία, απαιτείται η άμεση ενίσχυση των πόρων του και η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του. Για τους λόγους αυτούς και επειδή η ελληνική κυβέρνηση είναι η εμπειρότερη χώρα στη δι­αχείριση κρίσεων, η ΕΚΤ και η Ε.Ε., στο παρα­σκήνιο του Eurogroup και εν όψει της επερ­χόμενης Συνόδου Κορυφής, κάλεσαν τον Έλ­ληνα πρωθυπουργό και τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών να πάρουν άτυπα τα ηνία της κατάστασης και να ξαναεφαρμόσουν, για λο­γαριασμό της Ευρώπης αυτήν τη φορά, όλα όσα επιτυχώς εφάρμοσαν και προτίθενται να εφαρμόσουν στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Η ίδια η μέχρι πρότινος φλεγματική Άγγελα Μέρκελ άρχισε πρώτη τα καλοπιάσματα, εκ­φωνώντας από του βήματος του Συμβουλίου του ECOFIN: «Βελκόμεν σαβούρεν. Εγκζηγκί-εν βίε γκουστάρεν» (Καλώς ήλθατε, Σωτήρες! Ξηγηθείτε όπως σας κάνει κέφι!». Άμα τη αναλήψει των νέων του καθηκόντων, ο Γιώρ­γος Παπανδρέου προχώρησε με αυτοπεποί­θηση στη λήψη των πρώτων πρωτοβουλιών.

Εξυγίανση της Ε.Ε. και άμεση δρομολόγη­ση της ιδιωτικοποίησής της.

Όπως εξήγησε ο ΓΑΠ στους συνέδρους, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για υγιή και ανταγω­νιστική Ευρώπη όσο τα πολλά και ποικίλα όρ-γανά της παραμένουν τόσο πολυπληθή, οι αμοιβές στο εσωτερικό τους τόσο υψηλές και οι συντάξεις τόσο πρόωρες. Όπως θα σχολί­αζε ευφυώς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής μου, είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός, «Όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά του Μηχανι­σμού, αφού γεμίσαμε επιτρόπους και στελέ-χια τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο». Και πράγματι, σε καμία άλλη ευρωπαϊκή πόλη δεν υπάρχει τόσο υψηλός αριθμός διοικητι­κών υπαλλήλων, όσο σ’ αυτές τις δυο φωλιές ευρωκοπριτών. Κι είναι όλοι τους μεσήλικες. Έναν μαθουσάλα ευρωκοπρίτη δεν είδαμε ποτέ.

Ως εκ τούτων, απαιτείται άμεση παπακωνσταντινική παρέμβαση στους μισθούς, συρρίκνωση του προσωπικού (απολύσεις ή μετατάξεις) και μεταρρύθμιση σε ό,τι αφο­ρά τα ασφαλιστικά τους. Κι όταν με το καλό αλλάξουν τα δεδομένα, το εποικοδόμημα θα αποτελεί ατραξιόν για επενδυτές απ’ όλο τον κόσμο. Ειδικά οι υποδομές στο Στρασβούργο, που μαζεύει κι έναν σκασμό χιόνι, θα μπο­ρούσαν να μετατραπούν σε καραχλιδάτο χει­μερινό προορισμό Ντουμπαϊτών και Καταριανών ή σε σικάτο υπερσαλέ για ευρωλάτρεις Αμερικάνους.

Από το εργασιακό «ό,τι πρέπει», στο εργα­σιακό «ό,τι κι ό,τι»…

«Και με λίγη μιμόγλωσσα, με λίγη γλώσσα του σώματος, με τα λίγα κουτσοαμερικάνικα που μιλάτε όλοι σας, μ’ ένα σκούπισμα που θα ρίχνουμε εκ περιτροπής και με τις μπά­ρες διαίτης που θα φέρνετε από το σπίτι, μια χαρά θα τη βγάζουμε στις συνεδριάσεις. Γι­ατί πρέπει να απασχολούμε τόσες ώρες τε­χνικούς, διερμηνείς, υπαλλήλους εστίασης, καθαριστές κ.λπ.; Η τετράωρη απασχόλησή τους επί ένα τριήμερο την εβδομάδα φτάνει και περισσεύει. Αν και υπάρχουν καλύτερες λύσεις. Έχουμε στην Ελλάδα κάτι μπλοκάκηδες και κάτι νοικιασμένους υπαλλήλους… λουκουμάκια!». Ο Γιώργος Παπανδρέου, υπα­κούοντας στις υποδείξεις του υπουργού Οι­κονομικών του, έκανε μια ήπια εισαγωγή στο θέμα της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και των νέου τύπου συμβάσεων. Δεν αποκάλυψε εξ αρχής τις προθέσεις του, αλλά το μέτρο είχε σκοπό να το επεκτείνει σε όλους ανεξαιρέτως τους συνέδρους. «Να προλαβαίνει η Κριστίν Λαγκάρντ να πηγαίνει και λίγο σπίτι της… Να περάσει και καμιά Λ’ Ορεάλ στο μαλλί που έχει γίνει σαν τον παπ­πού Dieter (τον παππού της Ολλανδής γυναί­κας του)» του σχολίασε κακεντρεχώς ο Γιώρ­γος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ταυτόχρο­να έκλεισε το μάτι στην Άγγελα Μέρκελ και της έστειλε με e-mail μια φωτογραφία του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και μια διαβεβαί­ωση: «Μη φοβάσαι εσύ, ξανθούλα. Εσένα ο ρόλος σου είναι να τα απολαύσεις μαζί μας όλα αυτά. Θα γίνεις ο Δημήτρης Δασκαλό-πουλος της Ε.Ε…».

Φόροι και περαίωση…

Δεδομένης της ασυλίας της Γερμανίας που είναι το κεφάλαιο, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει ήδη αρχίσει να φορολογεί τις αντιπροσωπείες των PIGS και να τους φιλο­τεχνεί, πάντα με την έγκριση του ΓΑΠ, χαρτά­κια περαίωσης. «Του Μπαρόζο του βγαίνουνε 150.000 ευρώ, να τ’ αφήσω;». «Να τ’ αφή­σεις…». «Του Θαπατέρο του παίρνει ο διάο­λος τον πατέρα με φορολογικό συντελεστή 35%. Να τον βάλω;». «Να τον βάλεις…».

Για πότε θα μαζευτούν τα απαραίτητα για τη Στήριξη του Μηχανισμού τρισ. ευρώ, ούτε που θα το πάρει είδηση κανείς…

[email protected]