Από το Μαρικάκι

Ούτε καν προσχηματικά δεν ασκούν πολιτική πλέον οι ημεδαποί πολιτικοί ταγοί κι εθνοσωτήρες που βάλθηκαν να μας «βγάλουν» απ΄τη χρεοκοπία δια της ομοιοπαθητικής: χορηγώντας μεγάλες δόσεις χρεοκοπίας στο κοινωνικό σώμα.

Από το Μαρικάκι

Ούτε καν προσχηματικά δεν ασκούν πολιτική πλέον οι ημεδαποί πολιτικοί ταγοί κι εθνοσωτήρες που βάλθηκαν να μας «βγάλουν» απ΄τη χρεοκοπία δια της ομοιοπαθητικής: χορηγώντας μεγάλες δόσεις χρεοκοπίας στο κοινωνικό σώμα.

Απασχολημένοι καθώς είναι με την αυτοδιάσωσή τους, και πιο πριν – πρό μνημονίου – με τον πλουτισμό τους και την προαπαιτούμενη επιβίωσή τους εντός ή στις παρυφές της εξουσίας έβαλαν τη διακυβέρνηση της χώρας στον αυτόματο. Γι’ αυτό άλλωστε την παρέδωσαν με τόση ευκολία στους υπερεθνικούς πάτρωνές τους. Ποτέ δεν σήκωσαν κεφάλι από τα μεγάλα έως τα μικρά. Γιατί δεν ήταν στις προθέσεις τους να δυσαρεστήσουν τους ισχυρούς από τους οποίους ήταν εξαρτημένοι καλλιεργώντας αυτό το σύνδρομο στη συλλογική συνείδηση.

Τώρα λοιπόν κοιτάνε να σώσουν το τομάρι τους και δεν τους νοιάζει καν η βιτρίνα. Από τον Γιωργάκη που εδώ και ενάμιση χρόνο «κυβερνάει» με οφθαλμοφανή ψέμματα, που αποφάσισε να κυνηγήσει το ευρωομόλογο και να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις ίσα για να έχει υλικό προβολής το δελτίο προπαγάνδας του Μέγκα, ως τους βουλευτές του που την πέφτουν στη Μπιρμπίλη επειδή αποφάσισε να χαλάσει την πιάτσα και να αγγίξει την εκτός σχεδίου ιδιοκτησία…

Την ώρα που ο «μεγάλος» πασχίζει για το επέκεινα της πολιτικής του καριέρας και τα μικρότερα ψάρια ανησυχούν για τις βίλες τις δικές τους και των ημετέρων τους, κοινοτικά κονδύλια για κοινωνικές δράσεις χάνονται στην άβυσσο της αδιαφορίας και της γραφειοκρατίας.  Κονδύλια για αστέγους, μακροχρόνια άνεργους, άτομα με αναπηρία και ρομά, μετανάστες και κάθε κοινωνική κατηγορία που για διάφορους λόγους βρίσκεται προ των πυλών της φτώχειας και του αποκλεισμού προβλέπονται κονδύλια που είτε η απορρόφησή τους γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς είτε δεν διεκδικούνται καν από την κυβέρνηση. Σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή προς τον αρμόδιο κοινοτικό επίτροπο Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης για τον αν στο ΕΣΠΑ υπάρχουν δράσεις υπέρ των αστέγων δόθηκε η απάντηση ότι η «ελληνική κυβέρνηση δεν έχει υποβάλει καμία αίτηση χρηματοδότησης για προγράμματα υπέρ αστέγων» παρά το γεγονός ότι τέτοια προγράμματα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. (Είναι ένα θέμα βέβαια αν τα κονδύλια αυτά δίνονται, ή θα δίνονται από εδώ και πέρα, απρόσκοπτα στα τιμωρημένα «γουρουνάκια» της ευρωπεριφέρειας).

Σύμφωνα δε με στοιχεία που επικαλείται στην ερώτησή του ο ευρωβουλευτής «ο αριθμός των ανθρώπων που στερούνται στέγη στην Ελλάδα προσεγγίζει τις 20.000, χωρίς να περιλαμβάνονται οι εγκλωβισμένοι μετανάστες από το Δουβλίνο ΙΙ». Το νούμερο αυτό ισοδυναμεί με τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης! Ο οποίος απειλεί να αυξηθεί καθώς όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας ωθείται βίαια στη φτώχεια. Τα πράγματα εν ολίγοις είναι αφημένα στην τύχη τους.

Υπάρχει βέβαια η σαρκοζοπολυδωροπασοκική πατέντα της καταστολής του προβλήματος όταν αυτό θεριεύει και των «επιχειρήσεων σκούπα» για ό,τι περισσεύει: τους απόκληρους που το πολιτικό σύστημα γεννάει. Όμως σε λίγο το σύστημα θα ξεμείνει από σκούπες και σκουπόξυλα μπροστά στον όγκο του ανθρώπινου «σκουπιδαριού» που θα έχει δημιουργήσει…