Τα γνώριμα χνάρια της… μυστι­κής διπλωματίας φαίνεται πως ακολουθούν οι κυβερνητικοί και στις κινήσεις τους στο οικονομικό πεδίο, ειδικά σε ό,τι αφορά την περί­φημη ανάπτυξη, για την οποία συνε­χώς μιλάνε, αλλά δεν φαίνεται να μας προκύπτει από πουθενά…

Τα γνώριμα χνάρια της… μυστι­κής διπλωματίας φαίνεται πως ακολουθούν οι κυβερνητικοί και στις κινήσεις τους στο οικονομικό πεδίο, ειδικά σε ό,τι αφορά την περί­φημη ανάπτυξη, για την οποία συνε­χώς μιλάνε, αλλά δεν φαίνεται να μας προκύπτει από πουθενά… Και για να εί­μαστε πιο ακριβείς, μια ανάπτυξη που προς το παρόν εξαντλείται στο πεδίο των επιχειρηματικών συνεργασιών της Ελλάδας με το εξωτερικό, το οποίο τεί­νει να γίνει πιο σκοτεινό και από τις μυ­στικές διαβουλεύσεις δεκαετιών για το Κυπριακό.

Το φιάσκο της πολυδιαφημισμένης επένδυσης στον Αστακό, που ουσια­στικά θα πρέπει να θεωρείται… χαμένη υπόθεση, ήταν ενδεικτικό μίας πρόχει­ρης και με πολλές σκιές συνεργασίας, στην οποία κυριάρχησε η λογική της ευκολίας.

Οι ενστάσεις για την επίσης πολυδι­αφημισμένη – από τον ίδιο τον πρω­θυπουργό – επένδυση στο Ελληνικό δημιουργούν εύλογα ερωτήματα στην επιχειρηματική πιάτσα.

Και όλη αυτή την περίοδο οι πολυ­ποίκιλες δραστηριότητες – έστω και διακριτικά – των αδελφών του πρωθυ­πουργού (με ημερίδες πράσινης ανά­πτυξης, ενεργειακούς φορείς, επα­φές στη Μέση Ανατολή και κάθε λογής Άραβες…) πλέκουν έναν ιστό μυστικό­τητας και αδιαφάνειας δίνοντας αφορ­μή στους κακόβουλους – να τους την έχουν «στημένη»; – να κάνουν λόγο για… πολιτική συμβούλων και αντίλη­ψη «παρέας».

Στην αγορά, αντιθέτως, πολλοί μι­λούν για μια «φυσιολογική προσπά­θεια» των αδελφών να βοηθήσουν με κάθε μέσο το κυβερνητικό εγχείρημα του πρωθυπουργού και να συμβάλουν για το καλό της πατρίδας… Τώρα το ποια είναι αυτά τα μέσα είναι ένα άλ­λο θέμα!

Στην πυρά, στην πυρά…

Το περιβόητο σκάνδαλο της Siemens (η εμπλοκή Χριστοφοράκου με πολι­τικούς, τα πρόσωπα που έμειναν έξω από το πόρισμα και το ότι αγνοήθηκαν κρίσιμα ευρήματα και δεν ακολουθή­θηκαν τα ίχνη του μαύρου χρήματος) αποδεικνύεται μία καλή αφορμή για να «καούν» (άλλη μία φορά) οι… καμένοι πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Και κυρίως να περάσει στην κοινωνία πως η κυβέρνηση «ματώνει» τους κακούς.

Απώτερος στόχος, όμως, είναι να στραφούν αλλού τα φώτα της δημοσι­ότητας, ώστε, την ώρα που οι παλιοί θα καίγονται στην πυρά, στο παρασκήνιο οι μπίζνες να συνεχίζονται απρόσκο­πτα. Τι κι αν σοβεί η κρίση; Οι δουλειές είναι ακόμη πολλές και με πολύ… ψω­μάκι, «για την ανάπτυξη της χώρας» όπως δείχνουν τα ταξίδια του αντιπρο­έδρου της κυβέρνησης στο Κατάρ και του υπουργού Επικρατείας στο Ισραήλ.

Όπως επίσης πολλές και με… ψωμάκι είναι και οι συμφωνίες που κλείνονται από συμβούλους της ΥΠΕΚΑ στους το­μείς διαχείρισης απορριμμάτων, η κι­νητικότητα στην ενέργεια, τον τζόγο και τις συμβάσεις παραχώρησης.

◆ Στη διαχείριση των απορριμμάτων οι συμβάσεις για τέσσερα εργοστάσια επεξεργασίας καταλήγουν στα δικα­στήρια.

◆ Στην ενέργεια μεθοδεύεται η κατά­τμηση δραστηριοτήτων της ΔΕΗ και η εκχώρηση συμβάσεών της.

◆ Στο μέτωπο των παραχωρήσεων η κυβέρνηση, με πρόσχημα τις επιτα­γές του μνημονίου, προχωρεί στην ανάθεση επεκτάσεων για το Ελευ­θέριος Βενιζέλος (προς όφελος της Hochtief), για την Αττική Οδό (προς όφελος της κοινοπραξίας Ελλάκτωρ – J&P Άβαξ) αλλά και το ξεπούλημα της Εγνατίας Οδού σε ιδιώτες, δηλαδή σε κάποια από τις γνωστές κοινοπραξί­ες…

Από τις προεκλογικές δεσμεύσεις για… άπλετο φως, τις υπερβολές και τις πομφόλυγες για τη διαύγεια και το opengov η κυβέρνηση περνά εδώ και 14 μήνες μία πολιτική που σε όλο και περισσότερα παραπέμπει στα έργα και τις ημέρες της… Ν.Δ. και της κυβέρνησης Καραμανλή, δη­λαδή ουσιαστικά παραπέμπει στην αδιαφάνεια και την απραξία.

Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, η πρωτοβουλία του Χάρη Παμπούκη να εγκαλέσει τη γερμανική πλευρά και τη Siemens ζητώντας αποζημιώσεις από τον όμιλο του Μονάχου θεωρή­θηκε επικοινωνιακό τρικ και κίνηση ανέξοδου εντυπωσιασμού, που τελι­κά άφησε πολλά αναπάντητα ερωτή­ματα.

Ενώ, π.χ., το… δεξί χέρι του πρωθυ­πουργού προχωρεί σε μία τέτοια ενέρ­γεια, την περασμένη Κυριακή η «Ελευ­θεροτυπία» αφήνει σαφείς αιχμές ότι στη δικογραφία υπάρχουν στοιχεία που… διαψεύδουν όσα λέει ο ίδιος και άλλοι συνάδελφοί του.

Από την πίσω πόρτα

Η επένδυση στον Αστακό ανέδει­ξε τις πρώτες σοβαρές παρενέργει­ες από την άσκηση μίας παρεΐστικης πολιτικής που έχει αφήσει θεσμικά όργανα και υπουργεία εκτός διαδι­κασιών, με τα λίγο έως πολύ γνωστά αποτελέσματα. Από τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ για πράσινες επενδύσεις στην οικονομία, θέσεις εργασίας και διαφάνεια στην πολιτική ζωή φτάσαμε σε μία και μόνη επέν­δυση που πήγε να αρχίσει (κι αυτή με τους επενδυτές να μπαίνουν από την πίσω πόρτα), αλλά και αυτή χάλασε από τους χειρισμούς συμβούλων και φίλων του Γ. Παπανδρέου.

Όταν είχε παρουσιαστεί από την κυβέρνηση το επενδυτικό σχήμα με την Qatar Petroleum International (QPI) (συμμετείχε με 33%) και τη Shabbagh & Khoury Sal (του κατα­σκευαστικού κολοσσού CCC) με επί­σης 33%, ο υφυπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κουβέλης είχε αναφερθεί στην επένδυση του Αστακού ως «… απάντηση στο φάντασμα της ύφε­σης», υποσχόμενος καθαρή, φιλική στο περιβάλλον επένδυση και εκατο­ντάδες θέσεις εργασίας.

Η συμμετοχή όμως μίας άγνω­στης Rosebud Energie Deutschland Gmbh προκάλεσε τα πρώτα ερωτή­ματα, καθώς αυτή δεν είχε τα απα­ραίτητα κεφάλαια. Τα ερωτήματα έγι­ναν ακόμη περισσότερα όταν στη συ­νέχεια εμφανίστηκαν οι Ι. Αντωνιάδης – Σπορίδης και Γ. Σεφερτζής ως εκπρό­σωπος της κοινοπραξίας. Η εμφάνιση του πρώην επικοινωνιακού συμβούλου του Γ. Παπανδρέου και στενού φίλου της οικογένειας Παπανδρέου πε­ριέπλεξε περισσότερο την κα­τάσταση.

Ο  κοσμάκης  ασχολού­νταν βεβαίως με το μνημόνιο και πόσα θα του έπαιρναν από τις συντάξεις και τους μισθούς, που κόβο­νταν τότε με την «εντολή» της τρόικας (η οποία τελικά αποκαλύφθηκε ότι… δεν υπήρχε). Όσοι όμως ήταν «μέσα στα πράγματα» απλώς αναρωτήθηκαν: Μα, δεν καταλαβαίνουν ότι τους βλέ­πουν; Και για τον γνωστό επικοινωνιολόγο και σύμβουλο δεν ήταν λίγοι αυτοί που θυμήθηκαν την παλιότερη εμπλο­κή του με τη γνωστή στους χρηματιστη­ριακούς κύκλους υπόθεση της Βιομετάλ – Εσκιμό.

Το τι είχε διεκτραγωδηθεί στο πα­ρασκήνιο της… επένδυσης του Αστα­κού επιβεβαιώνει εύγλωττα ο Patrick Thiros. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του επιχειρηματικού συμβουλίου ΗΠΑ – Κατάρ, πρώην διπλωμάτη των ΗΠΑ, Ελληνοαμερικανό και προνομιακό συζητη­τή του εμίρη της αραβικής χώρας, «(…) κάποιοι φίλοι επιχειρηματίες επιδίω­ξαν να… βρουν κορόιδα για να κάνουν μία γερή δουλειά».

Πρωτοφανείς καταγγελίες, που δι­ατυπώθηκαν σε συνέντευξη («Επίκαι­ρα»), αλλά πέρασαν ασχολίαστες από την κυβέρνηση, τους άμεσα ή έμμεσα θιγόμενους και βεβαίως από τα ΜΜΕ, που έκαναν «γαργάρα» το θέμα – άλ­λα επειδή δεν ήθελαν να στενοχωρή­σουν κι άλλα επειδή απλά… χρωστού­σαν.

Κόλλησε και το Ελληνικό;

Ο Ελληνοαμερικανός παράγοντας, όμως, εκτίμησε πως δεν προχωρά και η επένδυση στο Ελληνικό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Patrick Thiros, «ο Πάγκαλος έφυγε δυσαρεστημένος επειδή ο ίδιος διαπίστωσε πως μέχρι τώρα «δεν έχει γίνει από ελληνικής πλευράς». Βέβαια, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση φροντίζει να περάσει την αναφορά για τη σύσταση της Ελληνικό Α.Ε. με… ψιλά γράμματα σε ένα προ­σχέδιο του νέου φορολογικού νομο­σχεδίου.

Η Ελληνικό Α.Ε. είναι ο φορέας που θα αναλάβει να καταστήσει τον χώρο του παλιού αεροδρομίου ένα «αραβι­κό Λας Βέγκας». Δηλαδή ένα συγκρό­τημα πολυτελών ξενοδοχείων, εμπο­ρικών κέντρων, σύμφωνα με τις κα­ταγγελίες των φορέων της περιοχής, που αν έπαιρνε άδεια θα μπορούσε να προσθέσει και ένα καζίνο.

Και βεβαίως, όπως έχει γραφτεί και άλλες φορές, η αδιαφάνεια και σε αυ­τή την περίπτωση καλά κρατεί, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, ο γνωστός Ισπανός αρχιτέκτονας Αθεμπίγιο έχει αναλάβει τη μελέτη για ολόκληρη την περιοχή με απευθείας ανάθεση από την ελληνική κυβέρνηση. Μάλιστα οι «κακές γλώσσες» λένε ότι ο Ισπανός αρχιτέκτονας δεν έχει αναλάβει μό­νο να μελετήσει τον χώρο για να γίνει πάρκο, αλλά έχει αναλάβει να κάνει και τις συνεννοήσεις με τους επενδυ­τές του Κατάρ, προκειμένου οι επιθυ­μίες τους (!) να ενταχθούν στη μελέτη του!

Επί της ουσίας μπαίνει μπροστά η διαδικασία τσιμεντοποίησης έως και 30% μίας έκτασης για την οποία προε­κλογικά το ΠΑΣΟΚ δεσμευόταν πως θα γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο και άλλα πράσινα… φληναφήματα.

Το ξαφνικό φλερτ

Στο μεταξύ ομαλοποιήθηκαν ταχύ­τατα και οι σχέσεις μας με το Ισρα­ήλ. Από την παραδοσιακή απόσταση, βρήκαμε στο Τελ Αβίβ τους… καλύτε­ρους φίλους. Οι εξαιρετικές σχέσεις επιβεβαιώθηκαν (πάλι) με ένα ταξίδι του Παμπούκη στη χώρα, όπου άρχισε να φαίνεται ότι πάλι πίσω από τη διπλωματία υπάρχουν δουλειές. Αποδό­θηκαν δε πολύ εύγλωττα στις τελευ­ταίες δηλώσεις του Ντέιβιντ Χάρις (δι­ευθύνοντα συμβούλου του πανίσχυ­ρου American Jewish Committee). Ο τελευταίος εξήρε την προσωπικότητα του Παπανδρέου, σημειώνοντας μάλι­στα ότι «ο πρωθυπουργός ξέρει πού πάει τη χώρα»…

Τη σκυτάλη πήρε λίγο αργότερα ο Μάλκομ Χένλαϊν, αντιπρόεδρος της διάσκεψης των προέδρων των αμερικανοεβραϊκών οργανισμών, οι οποίοι πρόκειται σύντομα να επισκεφθούν την Ελλάδα. Τι είπε; Ότι η Ελλάδα φα­ντάζει ως λογική πύλη εισόδου του φυ­σικού αερίου στην ηπειρωτική Ευρώπη. Μιλήσατε για μπίζνες στην ενέργεια;

Σίγουρες, μια και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου, μιλούσε από το περασμένο καλοκαίρι για υποθαλάσ­σιο αγωγό μεταφοράς αερίου από το Ισραήλ στην Ελλάδα.

Ακολουθούν κι άλλες δουλειές, ενώ, σε μία έμπρακτη στήριξη προς τη χώ­ρα μας, το Τελ Αβίβ εξέδωσε ταξιδι­ωτική οδηγία εις βάρος της Τουρκίας, που οδήγησε 400.000 Ισραηλινούς τουρίστες στη χώρα μας πέρυσι το κα­λοκαίρι.

Τα παιδιά των επενδύσεων…

Είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείων, έχει εταιρεία που διοργανώνει συνέδρια (κυρίως ιατρικού και φαρμακευτικού ενδιαφέροντος) και άλλη που κάνει δημόσιες σχέσεις.

Η εταιρεία του Κυριάκου Γριβέα, C&C International, διοργανώνει δι­άφορα συνέδρια. Τα τελευταία χρό­νια έχει κάνει άνοιγμα στη «σημαία ευκαιρίας» της εποχής: την «πράσι­νη» ανάπτυξη. Όλως τυχαίως η C&C International συνεργάζεται με το Δι­εθνές Ινστιτούτο Κλιματικής Αλλαγής & Ενεργειακής Ασφάλειας (Ι4Cense), μη κυβερνητική οργάνωση, υπό τον καθηγητή Αντρίκο Παπανδρέου, και διοργανώνουν συνέδρια όπως αυτό του Μαΐου στην Αθήνα, με βασικούς ομιλητές τον Γιώργο Παπανδρέου και η Τίνα Μπιρμπίλη.

Το πρώτο τέτοιο συνέδριο είχε γί­νει το 2007 και η ανακοίνωσή του είχε συνοδευτεί από πολιτική αναστάτω­ση. Ο Αντρίκος Παπανδρέου είχε ζη­τήσει, παραμονές εκλογών του 2007, να συναντήσει τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και να τον προσκα­λέσει στο 1ο συνέδριο, που θα γινό­ταν μετά τις εκλογές. Εξαιτίας αυτού δέχθηκε κριτική ότι συμπεριφέρθηκε σαν να θεωρούσε βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ θα έχανε τις εκλογές. Αυτό, βέ­βαια, δεν συνέβη και έκτοτε όλα βαί­νουν καλώς για το συνέδριο για το πε­ριβάλλον και την ενέργεια, που διορ­γανώνει η ΜΚΟ του Αντρίκου.

Η εκδήλωση μοιάζει περίπου σαν «γι­ορτή των Παπανδρέου», καθώς κάθε χρόνο, μεταξύ άλλων, δίνουν το «πα­ρών» συγγενείς και φίλοι. Στην εκδή­λωση του 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσίασε εκεί τα σχέδιά του για την «πράσινη» ανάπτυξη. Η κρισιμότητα της περιόδου, όμως, σε συνδυασμό με την οργή των πολιτών, που διαφαίνεται ακόμα και στην απλή καθημερινότητα, έκανε τους διοργανωτές να κρατήσουν πιο χαμηλό το προφίλ της εκδήλωσης.

Η διοργάνωση ήταν υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρο­λου Παπούλια, ενώ συνδιοργανωτής ήταν ο Κυριάκος Γριβέας της C&C, για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω. Πρόκει­ται για επιχειρηματία (προσοχή, όχι πολιτευτή) φίλα προσκείμενο στη Ν.Δ., με διασυνδέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση και τον Δήμο Αθηναίων την περίοδο Νικήτα Κακλαμάνη. Στον Γριβέα πιστώνεται, εν πολλοίς, η επιτυ­χία των δύο προηγούμενων συνεδρί­ων, καθώς εξασφαλίστηκε η παρουσία των τότε κυβερνητικών στελεχών της Ν.Δ. αλλά και χορηγών από τον δημό­σιο τομέα.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρωθυ­πουργός, ενώ ανάμεσα στα ονόματα των βασικών ομιλητών συμπεριλαμ­βάνονταν αυτά του πρίγκιπα Αλβέρτου του Μονακό, της Τίνας Μπιρμπίλη, του πρώην επιτρόπου για το Περιβάλλον Στ. Δήμα, του υφυπουργού Εξωτερι­κών Σπ. Κουβέλη, του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσε­ων Πλ. Σακελάρη, του βουλευτή της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκη.

Έλεγχος από το Μαξίμου και την Μπιρμπίλη

Οι επιχειρήσεις στον τομέα της ενέργειας και της «πράσινης» ανάπτυξης ενδιαφέρουν ιδι­αίτερα τον πρωθυπουργό, όπως συχνά τονί­ζει, και στο εξής (όπως ανέφερε σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο) οι επενδύσεις αυτές θα ελέγχονται από το Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί τον κυρίαρχο λόγο έχει η Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία δρούσε σε πλήρη σιγή, μέχρις ότου ένας στε­νός της συνεργάτης προκάλεσε θόρυβο.

Ο λόγος για τον επιχειρηματία Ανδρέα Λουκάτο – ειδικό στη διαχείριση απορριμμάτων -, ο οποίος λέγεται πως ήταν άτυπος υπουρ­γικός σύμβουλος στην αρχή της θητείας της υπουργού. Οι ίδιες πληροφορίες λένε δε ότι συμμετείχε ως μέλος σε… άτυπη επιτροπή για τα απορρίμματα. Παλιός γνώριμος της υπουργού, όπως άλλωστε και ο Δημήτρης Λάλας, έφτασαν σε σημείο οι δυο τους να πυ­ροδοτήσουν αντιδράσεις ακόμη και μέσα στο ΥΠΕΚΑ.

Τελικά τον Ιούνιο του 2010 η ΠΑΣΚ ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση που μιλούσε για «επιρροές συμβούλων και μυστικοσυμβούλων που επηρεάζουν εξελίξεις και συν-διαμορφώνουν πολιτικές ανάλογα με τα προ­σωπικά τους συμφέροντα και υπερασπιζόμε­νοι τα συμφέροντα όχι της κοινωνίας, αλλά των εταιρειών που είτε έμμεσα είτε άμεσα εξυπηρετούν». Τόσο χόντρυναν τα πράγματα στο περιβάλλον της Τίνας, που με τη σειρά της εντάσσεται στο περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο μύλος, όμως, συνεχίζει να γυρίζει, κα­θώς… άτυποι σύμβουλοι ακούγεται ότι εμπλέκονται και σε άλλες περιβαλλοντικές δουλειές και προγράμματα «πράσινης» ανά­πτυξης. Από την Κερατέα μέχρι την περίφημη «προγραμματική σύμβαση για την κατασκευή τεσσάρων εργοστασίων επεξεργασίας απορ­ριμμάτων».