Ένας πόλεμος μπορεί να κρύβει μέσα του έναν άλλον. Οι συντονισμένες αεροπορικές επιθέσεις που εξαπέλυσε η Τουρκία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στα βόρεια της Συρίας διπλασίασαν τις επεμβάσεις από αέρος στις βάσεις των Κούρδων ανταρτών του PKK στα βόρεια του Ιράκ.

 

Πρόκειται για μία μάχη σε δύο μέτωπα και εναντίον δύο εχθρών που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο από την Άγκυρα ενώ ταυτόχρονα το ένα απειλεί το άλλο.

 

Ύστερα από μήνες αδράνειας και απομόνωσης από τη διεθνή κοινότητα, η Τουρκία του Ερντογάν αποφάσισε τελικά να εμπλακεί ενεργά στην απομόνωση των τζιχαντιστών και να συνεργαστεί με τις 63 χώρες του ΝΑΤΟ, ανοίγοντας τις βάσεις για τα αμερικανικά αεροσκάφη και απειλώντας το Ισλαμικό Κράτος από αέρος.

 

Το PKK και το PYD, ο συριακός κλώνος του, πολεμούν τους τζιχαντιστές στα βόρεια της Συρίας και του Ιράκ με την αεροπορική υποστήριξη της Συμμαχίας.

 

Aπό την άλλη πλευρά η Ουάσιγκτον έδωσε τη συγκατάθεσή της για τις τουρκικές επεμβάσεις εναντίον του PKK με το σκεπτικό ότι η Τουρκία έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται η ίδια τους στόχους που εκείνη θεωρεί τρομοκρατικούς.

 

 

Ο πρόεδρος της αυτόνομης περιοχής των Κούρδων, Μασούντ Μπαρζανί, ο οποίος έχει καλές σχέσεις με τους Αμερικανούς, αλλά διατηρεί παράλληλα καλές οικονομικές και πολιτικές επαφές με την Άγκυρα, καταδίκασε τις αεροπορικές επιθέσεις ζητώντας από τον Νταβούτογλου την άμεση παύση τους.

 

H ακραία πόλωση της κοινωνίας με την αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος για άλλη μία φορά οφείλεται στον περιβόητο νέο σουλτάνο Ερντογάν, που επιδιώκει τη στήριξη του εθνικιστικού κόμματος MHP, το οποίο μέχρι στιγμής δείχνει πολύ επιφυλακτικό για τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού.

 

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το Κουρδικό σε συνδυασμό με το Ισλαμικό Κράτος συνιστούν απειλές για τη χώρα και πιθανόν να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους γύρω από τον Ερντογάν, αν και ένας μεγάλος αριθμός πολιτών τον κατηγορεί ότι έριξε την Τουρκία στο τέλμα της Συρίας. Ο Ερντογάν πρέπει να δράσει γρήγορα. Αν καταδικάσει ξεκάθαρα τις ενέργειες του ΡΚΚ, περιορίζει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του κουρδικού κόμματος που έχει πλέον ρυθμιστικό ρόλο στη Βουλή. Αν δεν καταδικάσει τους Κούρδους, κινδυνεύει να χάσει την υποστήριξη από τις μεσαίες τάξεις και τις πόλεις της Δύσης.

 

Εκτός και αν ο Ερντογάν έχει συγκεκριμένο σχέδιο: «Να βάλει φωτιά στη χώρα για να καταλάβει όλες τις εξουσίες».