Οπως λένε κάποιοι που τον γνωρίζουν καλά και επί χρόνια, ο Αλέξης Τσίπρας είναι εκ πεποιθήσεως «ισορροπιστής». Βα­σικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι η αναζήτηση συμ­βιβασμών και διευθετήσεων οι οποίες μπορούν να οδη­γήσουν τα πράγματα ένα βήμα πιο πέρα. Με όπλο αυτό το χαρακτηριστικό πορεύεται στην πολιτική διαδρομή του δι­ασφαλίζοντας την ηγεσία του στον ΣΥΡΙΖΑ. Το οφέλη μιας τέτοιας αντίληψης και ιδιοσυγκρασίας είναι προφανή: πολυ- συλλεκτικότητα, κατευνασμός εντάσεων, συσπείρωση για την επίτευξη στόχων. Αυτή η αντίληψη και ιδιοσυγκρασία, ωστόσο, δεν επιλύει μόνο, αλλά και δημιουργεί προβλήμα­τα…

Οπως λένε κάποιοι που τον γνωρίζουν καλά και επί χρόνια, ο Αλέξης Τσίπρας είναι εκ πεποιθήσεως «ισορροπιστής». Βα­σικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι η αναζήτηση συμ­βιβασμών και διευθετήσεων οι οποίες μπορούν να οδη­γήσουν τα πράγματα ένα βήμα πιο πέρα. Με όπλο αυτό το χαρακτηριστικό πορεύεται στην πολιτική διαδρομή του δι­ασφαλίζοντας την ηγεσία του στον ΣΥΡΙΖΑ. Το οφέλη μιας τέτοιας αντίληψης και ιδιοσυγκρασίας είναι προφανή: πολυ- συλλεκτικότητα, κατευνασμός εντάσεων, συσπείρωση για την επίτευξη στόχων. Αυτή η αντίληψη και ιδιοσυγκρασία, ωστόσο, δεν επιλύει μόνο, αλλά και δημιουργεί προβλήμα­τα…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, η ισορροπία δεν είναι πάντοτε εφικτή. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο – σ’ ένα σημείο κινδύνου απώλει­ας ευστάθειας – βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, και μάλιστα σε μια στιγμή κατά την οποία «δημοσκοπικά» τουλάχιστον εμ­φανίζεται κυρίαρχος και χωρίς διακριτό αντίπαλο.

ΑΥΤΗ η παραδοξότητα έχει να κάνει με επιλογές που ο πρωθυ­πουργός έκανε στο παρελθόν κατά την προσπάθειά του να «χειριστεί» τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματός του. Αυτές οι ισορροπίες διαταράχτηκαν απόλυτα όσο η κοινωνι­κή δυναμική του κόμματος άρχισε να ξεπερνά κατά πολύ το μέγεθος των οργανωτικών του δομών.

ΜΕ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ, οι ισορροπίες ενός κόμματος του 4% προφανώς δεν μπόρεσαν να αποτυπώσουν και να αντιστοιχίσουν μια εκλογική δύναμη η οποία εκτοξεύθηκε στο 30%. Η ισορροπία διαταράχτηκε μάλιστα ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι, παρά το «αριστερό του καταστατικό», ο ΣΥ- ΡΙΖΑ ως κόμμα που διεκδίκησε την εξουσία «εκπροσωπήθηκε» κατά κύριο λόγο από το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Κάπως έτσι, εμφανίστηκε ένας αδιαμφισβήτητος ηγέτης, με την ευρύτερη έννοια του όρου, σε ένα μη αρχηγικό κόμμα.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ που συνεπάγεται η διακυβέρνηση της χώρας, και μάλιστα σε μια κατάσταση παρατεταμένης κρίσης, υπο­χρεώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να επανεξετάσει τις θέσεις, τη φυσιο­γνωμία και τους κανόνες λειτουργίας του, έτσι ώστε να εξε­λιχθεί σε μηχανισμό υποβοήθησης του κυβερνητικού έργου και όχι τροχοπέδη του. Στη διαμόρφωση αυτής της νέας φυ­σιογνωμίας καθοριστικός παράγοντας θα είναι προφανώς ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και οι νέες ισορροπίες που θα επιδι­ώξει να διαμορφώσει.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.