Σε λίγες εβδομάδες η Ν.Δ. συμπληρώνει 41 χρόνια ύπαρξης, με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη να είναι ο όγδοος αρχηγός της.

Ωστόσο, μόνο γουρλίδικες δεν αποδεικνύονται οι εκλογές με νέο πρόεδρο. Ο Μεϊμαράκης, δηλαδή, πέρα από τις δύσκολες συγκυρίες τούτη την εποχή, έχει να αντιμετωπίσει και την κακή προϊστορία των… πρωτάρηδων της Νέας Δημοκρατίας. 

 

Η Ν.Δ. έχει κατέβει ώς τώρα έξι φορές σε εκλογές αμέσως μετά από αλλαγή αρχηγού. Στις τέσσερις απ’ αυτές γνώρισε την ήττα, στη μία επί Κώστα Καραμανλή ναι μεν κέρδισε τις ευρωεκλογές, αλλά έχασε έναν χρόνο αργότερα τις βουλευτικές – θρίλερ του 2000, ενώ ο Σαμαράς «πανηγύρισε» με το καλημέρα, νικώντας, όμως, με ποσοστό – αρνητικό ρεκόρ 18,9%! Μόνο ευνοϊκή, λοιπόν, δεν είναι η παράδοση. 

 

Η Ν.Δ. ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στις 17 Νοεμβρίου του ίδιου έτους συγκέντρωσε στις βουλευτικές εκλογές, τις πρώτες τής μεταπολίτευσης, ποσοστό 54,4% και ισχυρή αυτοδυναμία 220 βουλευτών. Τρία χρόνια μετά, η Ν.Δ. επικράτησε ξανά, με 41,8%.

 

Για πρώτη φορά η Ν.Δ. αλλάζει αρχηγό πριν από τη συντριβή του 1981. Μάλιστα, διά της αποσύρσεως, όπως συνέβη και με την πρόσφατη περίπτωση Σαμαρά. 

Ο Καραμανλής βλέποντας την ορμή του Ανδρέα Παπανδρέου προς την εξουσία πρόλαβε να φύγει… νωρίς για την προεδρία της Δημοκρατίας, την οποία κι ανέλαβε από τις 10 Μαΐου 1980. Η Ν.Δ. σε όλη τη μακρά προεκλογική περίοδο μέχρι τον Οκτώβριο του 1981 βυθιζόταν στην εσωστρέφεια. Η σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος για την εκλογή νέου αρχηγού έδωσε το χρίσμα στον Γεώργιο Ράλλη έναντι του Ευάγγελου Αβέρωφ. 

 

Ο Ράλλης ανέλαβε χρέη πρωθυπουργού και το δύσκολο έργο να πάει αυτός στο στόμα του λύκου, στην προκειμένη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο στις 18.10.1981 πήρε 48%, με τη Ν.Δ. να γκρεμοτσακίζεται στο 35,8%. Η πρώτη απόπειρα αλλαγής αρχηγού πριν από εκλογές ασφαλώς και ήταν αποτυχημένη. 

Δύο μήνες αργότερα ο Γεώργιος Ράλλης δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Νέος πρόεδρος εκλέχθηκε ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Το 1984, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, η Ν.Δ. αυξάνει ελαφρώς τα ποσοστά της σε 38%, ωστόσο ηττάται και πάλι από το ΠΑΣΟΚ (41%). 

Τον Αύγουστο ο Αβέρωφ παραιτείται και την 1.9.1984 παίρνει το… δαχτυλίδι με την εκλογή του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο οποίος κι αυτός έναν χρόνο μετά, στις 2.6.1985, γνωρίζει την ήττα. Η Ν.Δ. συγκέντρωσε το 40,8%, έναντι 45,8% του ΠΑΣΟΚ. 

 

Μια κακή παράδοση με τρία στα τρία, έπειτα από αλλαγή προέδρου, είχε ήδη δημιουργηθεί. Ράλλης, Αβέρωφ (στις ευρωεκλογές) και Μητσοτάκης. Ο τελευταίος παρέμεινε πρόεδρος της Ν.Δ. κερδίζοντας τις τρεις διαδοχικές μάχες του 1989 και της επόμενης χρονιάς, για να κάνει τελικά κυβέρνηση στις 8.5.1990 με τη βοήθεια της ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου. 

 

Το 1993 η Ν.Δ. γνωρίζει βαριά ήττα από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου (39,3% – 46,8%) και προκύπτει αναπόφευκτα νέα αλλαγή στην ηγεσία του κόμματος. Η παραίτηση Μητσοτάκη φέρνει στο προσκήνιο τον Μιλτιάδη Έβερτ, που επικρατεί, εσωκομματικά, του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Η πρώτη εκλογική αναμέτρηση επί Έβερτ για τη Ν.Δ. ήταν οι ευρωεκλογές του 1994. Η ήττα με 5 μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ προκαλεί τις πρώτες αμφισβητήσεις. Τέσσερα στα τέσσερα, λοιπόν.

 

Η δεύτερη σερί αποτυχία της Ν.Δ., στις βουλευτικές εκλογές του 1996, όταν χάνει από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη (38,1% – 41,5), υποχρεώνει τον Έβερτ να παραιτηθεί. Θέτει, όμως, ξανά υποψηφιότητα κι επανεκλέγεται υπερισχύοντας του Γιώργου Σουφλιά. Παρά ταύτα, τον Μάρτιο του 1997, κατά τη διάρκεια του 4ου Συνεδρίου της παράταξης, εξελέγη νέος πρόεδρος του κόμματος ο Κώστας Καραμανλής, με συνυποψήφιους τους Μιλτιάδη Έβερτ, Βύρωνα Πολύδωρα και Γιώργο Σουφλιά.

 

Με τον Κώστα Καραμανλή η Ν.Δ. ναι μεν κερδίζει τις ευρωεκλογές του 1999 με 36% και με το ΠΑΣΟΚ να βυθίζεται στο 32,9%, αλλά στις εκλογές – θρίλερ του 2000 ο Σημίτης ανακάμπτει με 43,8% και η Ν.Δ. μένει δεύτερη στο νήμα με 42,7%. Μια ήττα που θα στοιχειώνει τον Καραμανλή μέχρι την άνετη επικράτησή του το 2004 με 45,3% και 165 έδρες.

 

Ο Καραμανλής, κυρίαρχος του εσωκομματικού παιχνιδιού, κέρδισε και στις κάλπες του 2007, ενώ το 2009 ήπιε το πικρό ποτήρι με το 33,5%. Συνέπεια της βαριάς ήττας από το ΠΑΣΟΚ, η παραίτηση και η προκήρυξη έκτακτου συνεδρίου για την εκλογή νέου αρχηγού. Στις 29.11.2009 πρόεδρος αναδεικνύεται ο Αντώνης Σαμαράς, με ποσοστό 50% των ψήφων των μελών του κόμματος, έναντι 39,7% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,2% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.

 

Στις 11.11.2011, πάντως, η Ν.Δ. μπαίνει ουσιαστικά στην κυβέρνηση. Μετά την παραίτηση – αποπομπή του Γιώργου Παπανδρέου, δημιουργείται ο συνασπισμός της κυβέρνησης Παπαδήμου, από το ΠΑΣΟΚ, με στήριξη από Ν.Δ. και ΛΑΟΣ. 

 

Στις πρώτες εκλογές επί Σαμαρά η Ν.Δ. κερδίζει, αλλά με αρνητικό ρεκόρ 18,9% τον Μάιο του 2012 για να το αυξήσει σε 29,7% έναν μήνα αργότερα. Η ήττα στις κάλπες του Ιανουαρίου 2015 δεν έφερε άμεσα την παραίτηση Σαμαρά, κάτι που έγινε μετά το δημοψήφισμα του Ιουλίου, για να δοθεί η σκυτάλη στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. 

 

Στις 24.7, μέσω της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, ο Μεϊμαράκης έλαβε και την τελική επικύρωση της παρουσίας του στην ηγεσία και ταυτόχρονα την εντολή, ως 8ος πρόεδρος της Ν.Δ., να οδηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις επόμενες κάλπες. Η στατιστική των προκατόχων του, πάντως, στις πρώτες τους εκλογικές αναμετρήσεις μόνο θετική δεν θεωρείται.