Την ίδια ώρα το περισσότερο από ποτέ ρευστό πολιτικό τοπίο και η κοινωνική δυσαρέσκεια – και μόνο από την πολύμηνη πολιτική και οικονομική περιπέτεια της διαπραγμάτευσης και της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πριν καν έρθουν τα επώδυνα μέτρα – αποδυναμώνουν τη δυνατότητα προβλέψεων για το εκλογικό αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα. Με άλλα λόγια, διαμορφώνονται συνθήκες που καταλύουν κάθε βεβαιότητα.

 

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τη γραμμή ότι είναι εφικτή η αυτοδυναμία, προκειμένου να αποφύγει να περιγράψει τις συνεργασίες της επόμενης μέρας, πλην της συνεργασίας με τους ΑΝ.ΕΛΛ., οι οποίοι όμως είναι άγνωστο αν έχουν εξασφαλισμένη την είσοδο στη Βουλή. 

 

Το παλιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα θα εξακολουθήσει να είναι ένα από τα χαρτιά του Τσίπρα και σ’ αυτές τις εκλογές, καθώς φαίνεται να είναι από τα λίγα που έχουν απομείνει. Άλλωστε βασική είναι η εκτίμηση στα κορυφαία στελέχη του κόμματος ότι σε μεγάλη μερίδα του κόσμου θα κυριαρχήσει η λογική πως, παρά το μνημόνιο, ο Τσίπρας το πάλεψε όσο μπορούσε απέναντι στους αδίστακτους δανειστές και επιπλέον δεν βαρύνεται από σκάνδαλα όπως οι προηγούμενοι. 

 

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί ουσιαστικά να απαντήσει στο θέμα των συνεργασιών της επόμενης μέρας στον βαθμό που οι πολιτικοί παίκτες που προσφέρονται για συνεργασίες είναι αυτοί που θα καταγγέλλονται στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. 

 

Πάντως, η γραμμή περί αυτοδυναμίας δεν στέκεται πειστικά απέναντι στις προβλέψεις για οκτακομματική ή εννεακομματική Βουλή μετά και τη συγκρότηση της Λαϊκής Ενότητας από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε ανεβαίνει ο πήχης για την επίτευξη της αυτοδυναμίας τη στιγμή που το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να κινηθεί πτωτικά. Κυρίαρχη είναι η εκτίμηση ότι οι διαρροές θα είναι μεγάλες, με κύριους αποδέκτες της δυσαρέσκειας τη ΛΑΕ του Λαφαζάνη και την αποχή.

 

Στο μεταξύ ο Νίκος Παππάς σε συνέντευξή του στο κυριακάτικο «Έθνος» παρουσίασε τους βασικούς άξονες της προεκλογικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι βασίζονται στη λογική της ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων του μνημονίου. Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα καλεί τον λαό να ψηφίσει:

 

1 Ποια κυβέρνηση, με δεδομένη τη συμφωνία: 

 

♦ θα υλοποιήσει τα μέτρα κοινωνικής προστασίας τα οποία θα κρατήσουν όρθια την κοινωνία,

♦ θα διαπραγματευτεί το χρέος,

♦ θα οδηγήσει τη χώρα έξω από την κρίση και θα αποκαταστήσει τις αδικίες σε τροχιά ανάπτυξης.

 

2 Ποιο πρόσωπο θα εγγυηθεί την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής και το νέο μοντέλο διακυβέρνησης και διοίκησης.

 

Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρουσιάσει, όπως προανήγγειλε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, ένα «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο θα θέτει στόχους εφικτούς που δεν θα έρχονται σε σύγκρουση με τη συμφωνία – μνημόνιο.

 

 

Το πρόγραμμα αυτό ουσιαστικά θα αποτελέσει τρόπον τινά το διαβατήριο για τις λίστες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θα συζητηθεί στην επικείμενη πανελλαδική συνδιάσκεψη του κόμματος το Σαββατοκύριακο (Αθηναΐδα) και θα δώσει ουσιαστικά «άφεση αμαρτιών» σε όσους παραμένουν στο κόμμα, αλλά ψήφισαν «παρών» ή «όχι». 

 

Η καμπάνα ουσιαστικά χτυπά για στελέχη των «53», που θέλουν να παραμείνουν – κι ενδεχομένως να αποτελέσουν τη νέα εσωκομματική αντιπολίτευση –, αλλά πρέπει να καταθέσουν διαπιστευτήρια αν θέλουν να εκλεγούν, καθώς η ηγεσία θέλει την επόμενη μέρα μια συμπαγή Κοινοβουλευτική Ομάδα που δεν θα κλονίζεται μπροστά στα όσα επώδυνα μέτρα θα καλείται να ψηφίσει. 

 

Οι «53» δείχνουν να είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, ενώ μέχρι σήμερα στήριζαν κριτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, πλέον σε μεγάλο μέρος της τάσης αυτής κυριαρχεί η απογοήτευση και για το μνημόνιο αλλά και για την υποβάθμιση του κόμματος, όπως λένε. Η στάση των στελεχών αυτών θα ξεκαθαρίσει το Σαββατοκύριακο σε νέα συνδιάσκεψη που πραγματοποιούν παράλληλα προς την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

 

Ωστόσο, δεν αναμένεται να είναι ενιαία, καθώς κάποιοι προκρίνουν την παραμονή στον ΣΥΡΙΖΑ και την ένταξη στις λίστες προκειμένου να δοθεί η πολιτική μάχη μέχρι τέλους (παρά τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι προκηρύχθηκαν εκλογές χωρίς να γίνει συνέδριο), κάποιοι άλλοι παραμένουν μέχρι νεωτέρας, αποφεύγοντας πλέον θέσεις και ρόλους (ενδεικτική η παραίτηση του γραμματέα της Κ.Ε. Τάσου Κορωνάκη), και κάποιοι λίγοι έχουν ήδη κατευθυνθεί στη Λαϊκή Ενότητα.

 

 

Πονοκέφαλο για την ηγεσία φαίνεται να αποτελεί η Λαϊκή Ενότητα, καθώς η συγκρότησή της και η μοιραία διαρροή κομματικών στελεχών από το κόμμα και τη βάση στο κέντρο και την περιφέρεια στερεί από τον μηχανισμό κρίσιμο κομματικό δυναμικό που θα δώσει τη μάχη των εκλογών πανελλαδικά. Πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει στα αριστερά του ένα πολιτικό αγκάθι που αναμένεται να του αποσπάσει κρίσιμο για την αυτοδυναμία μερίδιο ψήφων.

 

Εν τω μεταξύ διακυμάνσεις χαρακτηρίζουν τη στάση που κρατάει επικοινωνιακά η ηγεσία απέναντι στη ΛΑΕ, καθώς ο μεν Τσίπρας στην Π.Γ. τη Δευτέρα τόνισε ότι η προεκλογική μάχη «δεν πρέπει να μετατραπεί σε έναν εμφύλιο της Αριστεράς», ο δε Νίκος Παππάς έσπευσε δυο μέρες μετά να εξαπολύσει επίθεση προς τους λαφαζανικούς λέγοντας ότι η κυβέρνηση «έπεσε εκ των έσω».