Τις τελευταίες εβδομάδες παιζόταν ευρέως στην τηλεόραση ένα διαφημιστικό σποτάκι, το οποίο πρότεινε ένα ελκυστικό οικονομικά πακέτο της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας Vodafone. Η εταιρεία αυτή, υπενθυμίζω ότι είχε γίνει γνωστή ευρέως στο ελληνικό κοινό, εκτός των άλλων, για τις υψηλές της επιδόσεις στην παρακολούθηση των πρωθυπουργικών τηλεφωνημάτων…

Τις τελευταίες εβδομάδες παιζόταν ευρέως στην τηλεόραση ένα διαφημιστικό σποτάκι, το οποίο πρότεινε ένα ελκυστικό οικονομικά πακέτο της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας Vodafone. Η εταιρεία αυτή, υπενθυμίζω ότι είχε γίνει γνωστή ευρέως στο ελληνικό κοινό, εκτός των άλλων, για τις υψηλές της επιδόσεις στην παρακολούθηση των πρωθυπουργικών τηλεφωνημάτων… Με δυο λόγια, παρακολουθούσε τα τηλεφωνήματα του Έλληνα πρωθυπουργού – όχι του Γιάννη, του Δημήτρη ή της Μαρίας, του Έλληνα πρωθυπουργού, αν αυτό σημαί­νει κάτι σε αυτό τον τόπο· κι όπως όλοι θα θυμάστε, δεν άνοιξε ρουθούνι. Μάλιστα, ο διευθυντής της εί­χε προσέλθει στην αίθουσα της Βουλής ενώπιον των αντιπροσώπων του Έθνους με ύφος οχτώ Παπών και δώδεκα Καρδιναλίων. Η υπεροψία τού «στελέχους» οφειλόταν στη βασική αρχή της παγκοσμιοποίη­σης και της νέας τάξης πραγμάτων, ότι η εταιρεία είναι υπεράνω της Δημοκρατίας, του Κράτους, του Έθνους και φυσικά των αντιπροσώπων του, και ότι το χρήμα, εκτός από τις συνειδήσεις, κυβερνά και τους λαούς. Τότε, οι αντιδράσεις ήταν χλιαρές και η πολιτική ηγεσία δεν θέλησε να δώσει συνέχεια συ­ναινώντας στο κουκούλωμα του σκανδάλου και κα­ταπίνοντας μια μεγάλη δόση από τη λίγη, έτσι κι αλ­λιώς, εθνική αξιοπρέπεια που διέθετε. Η υπόθεση, μάλιστα, υποβοηθούμενη και… δημοσιογραφικά, άλλαξε διάσταση μέσω μιας τραγικής – σκοτεινής – αυτοκτονίας, η οποία εκτός των άλλων έστρεψε και το ενδιαφέρον αλλού… Από τότε μέχρι σήμερα, η τηλεφωνία έγινε περισσότερο αγαπητή στον λαό, ο οποίος την τιμά προστρέχοντας στις υπηρεσίες της και στις προσφορές της… Το εν λόγω σποτάκι, για να επανέλθουμε, έδειχνε ένα νεαρό ζευγάρι που του προτείνεται ένα πακέ­το διακοπών στη Ζάκυνθο. Ο συμπαθής υπάλληλος του τουριστικού γραφείου μιλά την τοπική διάλεκτο της Ζακύνθου. Αυτό κρατήστε το στο μυαλό σας· θα μας χρειαστεί, γιατί δεν είναι τόσο αθώο φολκλόρ, όπως φαίνεται και ακούγεται, μιας και μας παραπέ­μπει στην Ιόνιο Πολιτεία, δηλαδή το «Ηνωμένον Κρά­τος των Ιονίων Νήσων»… Συγκεκριμένα, θυμίζω ότι το Κοινοβούλιο των Επτανήσων ψήφισε την Ένωση με την Ελλάδα το 1850, αλλά η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη το απέρριψε με αποτέλεσμα η Ένωση να πραγματοποιηθεί 14 χρόνια αργότερα, το 1864, έπειτα από πιέσεις που άσκησαν η Αυστρία και η Ρωσία.

Τώρα επιστρέφουμε πάλι στο θέμα μας: Στο αρ­χικό σποτ, πίσω από τον υπάλληλο του τουριστικού γραφείου υπήρχαν ως φόντο δυο σημαιάκια από αυ­τά που κοσμούν τα τουριστικά γραφεία. Τίποτα δεν θα ήταν παράξενο αν το ένα σημαιάκι δεν ήταν η σημαία της ανεξαρτησίας της Κρήτης (;) και δεν παρέπεμπε – εντελώς τυχαία – για δεύτερη φορά σε μια περιοχή με… ανεξάρτητη ιστορία! Για την ιστο­ρική αλήθεια, ωστόσο, η Κρήτη δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητο κράτος… Αντίθετα, συνιστούσε μια πε­ρίπου αυτόνομη περιοχή υπό τον πλήρη έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων. Η εν λόγω σημαία, κάθε άλλο παρά την ανεξαρτησία της Κρήτης συμβολίζει· για την ακρίβεια συμβολίζει την υποταγή στην Οθωμα­νική Αυτοκρατορία. Η Κρήτη, από το 1898 και για τους τύπους με βάση τη συνθήκη του Βερολίνου του 1896 αποτελούσε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρα­τορίας (πάντα υπό τον έλεγχο των Μεγάλων Δυνά­μεων). Ονομαζόταν μάλιστα Κρητική Πολιτεία και εί­χε ως πρωτεύουσα τα Χανιά… Άρα, ο συμβολισμός αποδεικνύεται εκτός από ύποπτος και ανιστόρητος!

Το δεύτερο σημαιάκι ανήκει στα αυτόνομα από το 1979 νησιά Μάρσαλ, τα οποία απέσπασαν το 1945 οι Αμερικανοί από τους Ιάπωνες. Σ’ αυτά τα νησιά, οι Αμερικανοί, πριν δείξουν τα γενναιόδωρα αισθήματά τους και τη φυσική τους κλίση προς τα «ανεξάρτη­τα κράτη», έκαναν πυρηνικές δοκιμές. Ως το 1993, η αμερικανική κυβέρνηση είχε πληρώσει 112 εκα­τομμύρια δολάρια ως αποζημίωση στα θύματα των πυρηνικών δοκιμών. Το 1994 αποκαλύφθηκε από έγγραφα του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ ότι τα νησιά είχαν εκτεθεί σκόπιμα σε υψηλά επίπεδα ρα­διενέργειας, με σκοπό να μελετηθούν οι επιπτώσεις της στους ανθρώπους…

Προσωπικά δεν είμαι οπαδός της συνωμοσιολογίας.

Ωστόσο, πέρα από μια σειρά «ανεξάρτητων» συ­μπτώσεων, αναρωτιέμαι ποιος σκέφτηκε τυχαία (ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος, η διαφημιστική εταιρεία, ποιος;) να τοποθετήσει τη σημαία της Ανε­ξάρτητης Κρήτης και των νησιών Μάρσαλ μαζί; Αυ­τοί οι άνθρωποι έχουν ονόματα; Πώς, δηλαδή, τους κατέβηκε η ιδέα; Γιατί δεν είναι και σημαίες που κυ­κλοφορούν ευρέως και τις βρίσκεις μπροστά σου σε κάθε ευκαιρία για να καλύψεις τις ανάγκες του ντεκόρ σου… Αυτές τις σημαίες τις κατασκευάζεις! Και πώς συνέπεσε να είναι και οι δυο σημαίες «ανε­ξάρτητων» περιπτώσεων; Υπάρχει στη Vodafone κάποιος λάτρης της ιστορίας των ανεξάρτητων κι­νημάτων; Ας μας απαντήσει μόνο σε αυτά τα λίγα η εταιρεία Vodafone! Ας μην μας εξηγήσει το γιατί εξαφανίστηκαν αυτές οι αθώες και τόσο… δημοφι­λείς σημαίες από το πλάνο με τις πρώτες διαμαρτυ­ρίες των μπλόγκερ…

[email protected]