Με τον τίτλο αυτό χαρακτηρίζει το WWF Ελλάς, την περιβαλλοντική πολιτική που άσκησαν οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις στην ετήσια έκθεσή της που παρουσιάστηκε σήμερα.

Με τον τίτλο αυτό χαρακτηρίζει το WWF Ελλάς, την περιβαλλοντική πολιτική που άσκησαν οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις στην ετήσια έκθεσή της που παρουσιάστηκε σήμερα.

Έκθεση κόλαφος, αφού όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση οι δύο κυβερνήσεις είχαν κοινό παρανομαστή την απουσία ουσιαστικής περιβαλλοντικής πολιτικής.

Η Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έκθεσης κατέχει δυσμενή πρωτιά της Ελλάδας  σε υποθέσεις παραβίασης του περιβαλλοντικού δικαίου της ΕΕ, νέες καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επιστροφή στο παρελθόν με εμμονή στον λιγνίτη, και παράλυση των εθνικών πάρκων.

Τα στελέχη της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης υπογραμμίζουν ότι τα στοιχεία της έκθεσης συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα μιας χρονιάς αυξημένου περιβαλλοντικού ελλείμματος αφού η χρονιά σηματοδοτείται από:

1.         Κατακόρυφη αύξηση των ανοιχτών υποθέσεων παραβίασης του περιβαλλοντικού δικαίου της ΕΕ: από 25 το 2013, σε 36 το 2014 (βλ. παραπάνω πίνακα)·

2.         Νέες καταδικαστικές αποφάσεις από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ελλάδας για σημαντικές υποθέσεις ως προς τις χωματερές (με χρηματική ποινή), την ανεπαρκή προστασία της θαλάσσιας χελώνας, και την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση (βλ. πίνακα 2.1)·

3.         Σχεδόν απόλυτη παράλυση των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, με την παράταση «ζωής» τους να λήγει στο τέλος του 2015, δίχως να έχει ακόμα αναληφθεί καμία σχετική πολιτική πρωτοβουλία για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των πυρήνων βιοποικιλότητας της χώρας·

4.         Έγκριση της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα, με τη μεγάλη όμως πρόκληση της εφαρμογής της να παραμένει ανοιχτή και αβέβαιη·

5.         Περαιτέρω υποβάθμιση του συστήματος περιβαλλοντικής διακυβέρνησης, μέσα κυρίως από τη συγχώνευση του περιβάλλοντος με την αγροτική παραγωγή και τη βιομηχανία υπό το νέο Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας·

6.         Συνεχιζόμενη υποβάθμιση της υπηρεσίας επιθεωρητών περιβάλλοντος και γενικότερα του συστήματος περιβαλλοντικών ελέγχων·

7.         Άλλη μια χρονική και χωρική επέκταση της «κόκκινης γραμμής» νομιμοποίησης παρανομιών, μέσα από τη νομοθεσία για τα αυθαίρετα, ταυτόχρονα με παραγραφές παλαιότερων βεβαιωμένων προστίμων που φθάνουν και τα 480.000 ευρώ σε μια απόφαση·

8.         Σωρεία από αποφάσεις παραχώρησης χρήσης αιγιαλού και παραλίας σε μπαρ, καντίνες και ξαπλώστρες, εντός περιοχών Natura 2000, παρά τη σχετική απόφαση του ΣτΕ για την ανάγκη προβλέψεων προστασίας, και δίχως μέριμνα για την αποφυγή υποβάθμισης των ευαίσθητων οικοσυστημάτων·

9.         Ψήφιση και εφαρμογή νέων αντιδασικών νόμων που επιτρέπουν ανάπτυξη οικισμών μέσα σε ευαίσθητες δασικές περιοχές·

10.       Ολοκλήρωση της αδειοδοτικής διαδικασίας για την οικονομικά και περιβαλλοντικά ζημιογόνο νέα λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ «Πτολεμαΐδα V», καθώς και εκπρόθεσμο αίτημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τον τότε υπουργό ΠΑΠΕΝ Παναγιώτη Λαφαζάνη για υπαγωγή σε καθεστώς παρέκκλισης περιορισμένης διάρκειας λειτουργίας (άρθρο 33 της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές 2010/75/ΕΚ) της παλιότερης και εξαιρετικά ρυπογόνου μονάδας «Πτολεμαΐδα ΙΙΙ»·

11.       Αδικαιολόγητη στασιμότητα στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και προκλητική απαξίωση των πολιτικών για την ενεργειακή εξοικονόμηση·

12.       Ανησυχητικά στοιχεία για την έκταση και τις οικονομικές συνέπειες του περιβαλλοντικού εγκλήματος σε ολόκληρη την ΕΕ, της Ελλάδας συμπεριλαμβανόμενης, από την Interpol και τη Europol·

13.       Εντεινόμενη αδιαφάνεια στη λειτουργία του Πράσινου Ταμείου·

14.       Δραματική επιδείνωση της ποιότητας της νομοθέτησης και της διαφάνειας στη νομοθετική διαδικασία, κυρίως λόγω της σωρείας από εμβόλιμες διατάξεις φωτογραφικής εξυπηρέτησης συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων, κρυπτικότητας, αποσπασματικότητας, και διαρκούς προσανατολισμού προς τη νομιμοποίηση βεβαιωμένων παρανομιών·

15.       Υπογραφή νέου Μνημονίου, στο οποίο περιλαμβάνονται προβλέψεις για επανεξέταση και βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για τη χωροταξία και την ανάπτυξη οικισμών σε δάση και δασικές εκτάσεις, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο κατάργησης περιβαλλοντικά καταστροφικών νομοθετικών πρωτοβουλιών των προηγούμενων ετών.

Όπως επεσήμανε κατά την παρουσίαση της έκθεσης η επικεφαλής πολιτικής του WWF, Θεοδότα Νάντσου, «η κρίση δεν μπορεί να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως δικαιολογία για την περιθωριοποίηση του περιβάλλοντος σαν πολιτικού παρία. Είναι σχήμα οξύμωρο ότι στις μέρες μας μόνος προστάτης του φυσικού πλούτου της Ελλάδας είναι η απουσία επενδυτικού ενδιαφέροντος, που αν υπήρχε θα έθετε σε εφαρμογή το νέο, περιβαλλοντικά καταστροφικό θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης και ελέγχου».

Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση επισημαίνει ακόμα ότι είναι απόλυτη ανάγκη να δημιουργηθεί ασφαλές θεσμικό πλαίσιο, τόσο για το περιβάλλον, όσο και για την ενθάρρυνση της υπεύθυνης επιχειρηματικότητας και υπογραμμίζει ότι στην πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ, χώρες με πολύ πιο αυστηρή από την Ελλάδα περιβαλλοντική νομοθεσία αποτελούν ασφαλές έδαφος για την ανάπτυξη επενδυτικής πρωτοβουλίας.