Έντονη συζήτηση προκάλεσε καθώς και αντιδράσεις από τμήμα της ελληνικής Αριστεράς η πρόσφατη ταινία του Παντε λή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά», με θέμα τον εμφύλιο 194649. Αριστεροί διανοούμενοι καταλογί ζουν στον σκηνοθέτη ότι επιχειρεί μια αστικού τύπου «εθνοκεντρική» και εξισωτική προσέγγιση των δύο στρατοπέδων, με στόχο το «ξέπλυμα ευθυνών» της ελληνικής Δεξιάς και των ξένων συμμάχων της στον βρόμικο πόλεμο.

Έντονη συζήτηση προκάλεσε καθώς και αντιδράσεις από τμήμα της ελληνικής Αριστεράς η πρόσφατη ταινία του Παντε λή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά», με θέμα τον εμφύλιο 194649. Αριστεροί διανοούμενοι καταλογί ζουν στον σκηνοθέτη ότι επιχειρεί μια αστικού τύπου «εθνοκεντρική» και εξισωτική προσέγγιση των δύο στρατοπέδων, με στόχο το «ξέπλυμα ευθυνών» της ελληνικής Δεξιάς και των ξένων συμμάχων της στον βρόμικο πόλεμο.

Όμως, δυστυχώς, φαίνεται ότι η ζωή πάντα είναι εδώ για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα καλύτερα σενάρια. Παρά τις καλές προθέσεις του Βούλγαρη, φαίνεται ότι δεν είναι όλα «περασμένα  ξεχασμένα» ακόμη και σήμερα. Αυτό αποδεικνύει η «βαθιά ψυχή» της ελληνικής γραφειοκρατικής μηχανής, που μέχρι και σήμερα κάνει τη ζωή «μαύρη» στους αγωνιστές, όχι μόνο του εμφυλίου, αλλά ακόμη και της πιο πρόσφα της αντιδικτατορικής πάλης.

Οι υπάλληλοι των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων οργανισμών ζητούν από τους φυλακισμένους της χούντας επίσημα χαρτιά που να αποδεικνύουν τον χρόνο φυλάκισής τους προκειμένου να τους ανα γνωριστεί ως συντάξιμος ο χρόνος της κράτησής τους. Λες και οι βασανιστικά αργές μέρες και ώρες φρικτών βασανιστηρίων, της φάλαγγας, της εικονικής εκτέλεσης, της εκτόπισης χρειάζονται τη σφραγίδα του… ΕΑΤ  ΕΣΑ για να αντισταθμίσουν μια πενιχρή, αμελητέα οικονομικά συνεισφορά ενός, δύο, πέντε χρόνων στη συνταξιοδοτική κάλυψη των αγωνιστών της δημοκρατίας. Της δημοκρατίας μας που λαδώνει με παχυλούς μισθούς… τα γρανάζια των υπηρεσιακών επιτροπών και του κράτους.

Όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο Σύλλογος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων της περιόδου 19671974 και η σχετική ερώτηση που ακολούθησε στη Βουλή από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φώτη Κου βέλη, τα χνάρια των «νικητών» ήταν πολύ βαθιά για να σβήσουν με το πέρασμα του χρόνου.

Ερωτήσεις του τύπου «Πότε φυλακιστήκατε, κύριε, πού είναι η απόδειξη γι’ αυτά που λέτε;» απευθυνόμενες από υπαλλήλους προς ακόμη και γνωστούς στην κοινή γνώμη από τη δράση τους σεβάσμιους γκριζομάλληδες αγωνιστές της αντιδικτατορικής πάλης αποκτούν ιλαροτραγικές διαστάσεις μπροστά στα γκισέ των υπηρεσιών.

Ακόμη πιο χοντρό: «Έχετε την απόφαση του δικαστηρίου;». Δη λαδή του «στρατοδικείου της χούντας, που σας έστειλε… επτάκις στο απόσπασμα» θα προσθέταμε εμείς.

«Οι νομοθετικές διατάξεις για την αναγνώριση του χρόνου δίω ξης είτε είναι ασαφείς είτε ερμηνεύονται κατά το δοκούν από τα αρμόδια ασφαλιστικά ταμεία, με αποτέλεσμα να αμφισβητούνται ακόμη και αποφάσεις των Έκτακτων Στρατοδικείων και των Επιτρο πών Εκτόπισης» σημειώνει σε ερώτησή του στη Βουλή ο βουλευ τής του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης και συνεχίζει: «…Οι ενδιαφερόμενοι αντιστασιακοί αναγκάζονται πολλές φορές να προσφεύγουν στα Πολιτικά Δικαστή ρια, αφού τους ζητείται να προσκομίσουν επιπλέον απο δεικτικά στοιχεία, τα οποία όμως ελλείπουν, δεδομένου ότι αυτά κατεστράφησαν το 1989, με το κάψιμο των φακέ λων Κοινωνικών Φρονημάτων»!!!

Και να πού «κολλάει» και η «Ψυχή Βαθιά»…

«Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4/1975, όσοι φυλακί σθηκαν ή εκτοπίσθηκαν, λόγω της αντίθεσής τους προς το δικτατορικό καθεστώς της περιόδου 1967  1974, θα υπηρετούσαν στον ελληνικό στρατό μόνο τρεις μήνες. Όσοι όμως πολιτικοί κρατούμενοι υπηρέτησαν αναγκα στικά στον ελληνικό στρατό κατά την ανωτέρω περί οδο, αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους απάνθρωπες και ταπεινωτικές συνθήκες, με πολλαπλές συνέπειες στον μετέπειτα βίο τους.

Ορισμένοι εξ αυτών υπηρετούν σήμερα στο Δημόσιο και προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν θα πρέπει να εξαγοράσουν τη στρατιωτική τους θητεία, δηλαδή να επιβαρυνθούν περαιτέρω για τα όσα υπέστησαν από το στρατιωτικό καθεστώς».

Να πληρώσουν και από πάνω, δηλαδή, για τα κλομπς των ΕΣΑτζήδων που δέχτηκαν στο πετσί τους, για την υγρασία που τρυπούσε τα κόκαλά τους στα ανήλιαγα κελιά του Γε ντί Κουλέ, για τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς…

Ο ερωτών βουλευτής ρωτά εάν προτίθενται οι αρμόδιοι υπουργοί να νομοθετήσουν ώστε ο χρόνος της δίωξης των φυλακισμένων και των εκτοπισμένων από τη χούντα να υπο λογίζεται ως συντάξιμη δημόσια υπηρεσία, χωρίς εξαγορά και ταυτόχρονα εάν θα διευκολύνουν την αναγνώριση της αντιδι κτατορικής δράσης, έστω και ελλείψει τυπικών εγγράφων (που καταστράφηκαν το ’89).

Εμείς, για να θυμόμαστε ποιοι είναι αυτοί τους οποίους η «βα θιά ψυχή» του κράτους αναγκάζει να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, δημοσιεύουμε ένα γράμμα από τη φυλακή, λίγων από τους εκατοντάδες αγωνιστές, που υφίστανται μια δεύτερη χειρότερη δίωξη. Γιατί την υφίστανται από τη δημοκρατία για την οποία αγωνίστηκαν.