search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 09:55
MENU CLOSE

Η αλληλεγγύη της μαμάς Ευρώπης φούνταρε στο Αιγαίο

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 1889
05-11-2015
11.11.2015 04:00
pod_0511_012_cmyk.pdf_-_adobe_acrobat_pro_extended.jpg

Η αλληλεγγύη – παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις – ουδέποτε υπήρξε το δυνατό σημείο της Ε.Ε. Πίσω απ’ αυτήν τη λέξη κρυβόταν κατά κανόνα ο συσχετισμός των δυνάμεων που κατέληγε στην επιβολή της θέλησης και των συμφερόντων των ισχυρών επί των αδύναμων μελών.

 

Στυγνός μηχανισμός ιεράρχησης συμφερόντων

Η αλληλεγγύη – παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις – ουδέποτε υπήρξε το δυνατό σημείο της Ε.Ε. Πίσω απ’ αυτήν τη λέξη κρυβόταν κατά κανόνα ο συσχετισμός των δυνάμεων που κατέληγε στην επιβολή της θέλησης και των συμφερόντων των ισχυρών επί των αδύναμων μελών.
 
Η ελληνική χρεοκοπία είναι ένα καλό παράδειγμα καθώς αναδεικνύεται η ευκολία της μετατροπής των φίλων και εταίρων σε ψυχρούς τοκογλύφους. Ωστόσο, αυτήν ακριβώς την περίοδο εξελίσσεται ένα ακόμη σαφέστερο και μεγαλύτερης έντασης παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η Ε.Ε. δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας στυγνός μηχανισμός ιεράρχησης συμφερόντων: Το προσφυγικό πρόβλημα.
Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την προσπάθεια των Ευρωπαίων «εταίρων» να ρίξουν ο ένας στην πλάτη του άλλου το βάρος ενός τεράστιου προβλήματος. Με αυτήν ακριβώς την τακτική καταγράφεται τελικά και για μια ακόμη φορά η ιεράρχηση της δύναμης και των συμφερόντων: οι ισχυροί ψάχνουν τρόπους να «θάψουν » κάτω από τα χαλί των ανίσχυρων εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπους. Πρόκειται προφανώς, όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί, για μια χωρίς νόημα, αναποτελεσματική προσπάθεια. 
 
Ατελείωτες ροές
Σύμφωνα με μια γενική εκτίμηση του ΟΗΕ, την ερχόμενη δεκαπενταετία θα προσεγγίσουν αναζητώντας είσοδο στην Ευρώπη περισσότερα από 20 εκατομμύρια άνθρωποι. Πολλοί απ’ αυτούς – οι περισσότεροι – κυνηγημένοι από τον πόλεμο και άλλοι από την απελπισία της φτώχειας. 
 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, οι ροές των προσφύγων για το 2016 αναμένονται εντονότερες από αυτές τις ήδη έντονες του 2015. 
Ειδικότερα, για φέτος και του χρόνου αναμένεται να πλησιάσουν τα δύο εκατομμύρια οι άνθρωποι που θα επιχειρήσουν να διαπλεύσουν το Αιγαίο και άλλα περάσματα της Μεσογείου προκειμένου να «δραπετεύσουν» από τη βεβαιότητα του θανάτου που έχουν να αντιμετωπίσουν στον τόπο τους.
 
Για να αντιληφθούμε το πρόβλημα – το οποίο οι Ευρωπαίοι εταίροι επιχειρούν να αντιμετωπίσουν με φράχτες, κέντρα κράτησης και «υγειονομικές» ζώνες – στην πλήρη του έκταση, ας ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία του ΟΗΕ:
◆ Ο αριθμός των εκτοπισμένων και των προσφύγων μετά τις πολλαπλές συγκρούσεις στον κόσμο έφθασε το επίπεδο-ρεκόρ των 60 εκατομμυρίων ανθρώπων το 2014 (ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR)). 
◆ Η Ύπατη Αρμοστεία διαπιστώνει «εντυπωσιακά ταχύτατη αύξηση» του αριθμού των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να διαφύγουν από εμπόλεμες περιοχές, με 59,5 εκατομμύρια ξεριζωμένους στα τέλη του 2014, σε σχέση με 51,2 εκατομμύρια το 2013.
◆ Πριν από μια δεκαετία, ο αριθμός τους ήταν 37,5 εκατομμύρια, υπενθύμισε η UNHCR. Η αύξηση από το 2013 είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ μέσα σε μια μόνο χρονιά.
◆  Το 2014, κάθε μέρα, 42.500 άνθρωποι γίνονταν πρόσφυγες, εκτοπισμένοι μέσα στη χώρα τους, αιτούντες άσυλο, σύμφωνα με την υπηρεσία του ΟΗΕ.
 
Ζώνες πολέμου
Η μεγάλη αύξηση των προσφυγικών ροών παρατηρείται από το 2011 με τη συριακή σύγκρουση, η οποία προκαλεί πλέον τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού που έχει καταγραφεί ποτέ στον κόσμο. Η Ύπατη Αρμοστεία ωστόσο καταμετρά αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια τουλάχιστον 14 συγκρούσεις που ξέσπασαν ή ξανάρχισαν:
 
◆ οκτώ στην Αφρική (Ακτή Ελεφαντοστού, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Λιβύη, Μαλί, Βόρεια Νιγηρία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Νότιο Σουδάν και φέτος το Μπουρούντι),
◆  τρεις στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράκ, Υεμένη),
◆  μία στην Ευρώπη (Ουκρανία) και
◆ τρεις στην Ασία (Κιργιστάν, αρκετές περιοχές της Μιανμάρ και του Πακιστάν).
 
Η ελληνική «αποθήκη»
Φεύγοντας από τη μεγάλη (παγκόσμια) εικόνα και πλησιάζοντας στον δικό μας «μικρόκοσμο», τα πράγματα δεν απλοποιούνται ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα, κοιτώντας τη βασική τον τελευταίο χρόνο πύλη εισόδου των μεταναστών, τη Λέσβο, το πρόβλημα εμφανίζεται τεράστιο για τις δυνάμεις, τις αντοχές και τις δυνατότητες της χώρας και της κυβέρνησής της.
 
Σύμφωνα με στοιχεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λέσβου, από τις καταγραφές της προσφύγων και μεταναστών και χωρίς ακόμα να έχει κλείσει η χρονιά, αποτυπώνεται πως κατέφθασαν περί τους 305.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Σεπτέμβρης μέτρησε στη Λέσβο 73.179 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ μέχρι τις 29 Οκτώβρη είχαν φτάσει στο νησί 117.039 ξεριζωμένοι άνθρωποι. 
 
Αν συνειδητοποιήσει κάποιος τους αριθμούς που παραθέσαμε πιο πάνω, μπορεί να αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως όλες αυτές οι συζητήσεις και οι σχεδιασμοί στο πλαίσιο της Ε.Ε. για την ανάσχεση των προσφυγικών ροών, καθώς και τα μέτρα που αποφασίζονται, μοιάζουν με την προσπάθεια να… αδειάσει η θάλασσα με ένα κουβαδάκι.
 
Είναι προφανές ότι, αν μέσα σε ένα δεκαήμερο μόνο από τη Λέσβο μπαίνουν σε ελληνικό / ευρωπαϊκό έδαφος πενήντα χιλιάδες άνθρωποι, η κατάσταση ξεπερνά όχι τις δυνατότητες της ελληνικής κυβέρνησης και του ελληνικού κράτους, αλλά και τις δυνατότητες χωρών και κυβερνήσεων που διαθέτουν πληρέστερη οργάνωση, υποδομές και οικονομικά μέσα μεγαλύτερα από αυτά της Ελλάδας.
 
Δεν είναι άλλωστε μυστικό πως η κινητοποίηση της Γερμανίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος ξεκίνησε όχι μόνο γιατί η χώρα αυτή αποτελεί βασικό προορισμό προσφύγων και μεταναστών, αλλά και γιατί κατέρρευσαν οι οργανωμένες δομές υποδοχής που είχαν αναπτυχθεί. 
 
Μπροστά, λοιπόν, σε ένα πρόβλημα τόσο μεγάλο αρχίζει και αποτυπώνεται, όπως συμβαίνει συνήθως, η ιεράρχηση των δυνάμεων και των συμφερόντων που συνθέτουν αυτό που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην προκειμένη περίπτωση, η οποία αφορά άμεσα την Ελλάδα, καθώς αποτελεί μια από τις κύριες πύλες εισόδου μεταναστών, οι εταίροι στρώνουν ένα τραπέζι παζαρέματος, στο οποίο αφελώς έχει προσέλθει η ελληνική κυβέρνηση, ξεχνώντας το μάθημα που πήρε το πρώτο επτάμηνο της θητείας της: οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε. καταλήγουν πάντοτε εκεί που επιθυμούν οι ισχυροί. Και προς το παρόν αυτό που επιδιώκει η Γερμανία είναι η δημιουργία «αναχωμάτων» που θα επιβραδύνουν για όσο μεγαλύτερο διάστημα γίνεται τη ροή προσφύγων προς το έδαφός της.
Όμως το «ανάχωμα» θα μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Και αυτό, όποιο κι αν είναι το «αντάλλαγμα» που τυχόν προσφερθεί, είναι εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα για τις αδύναμες από κάθε άποψη πλάτες της χώρας.
google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 09:55