Νέα πυρά κατά του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εκτοξεύει το περιοδικό «Spiegel», το οποίο θέτει εκ νέου θέμα αξιοπιστίας του προέδρου της Κομισιόν με την κατηγορία ότι κωφεύει στον αθέμιτο φορολογικό ανταγωνισμό προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων.

 

Νέα πυρά κατά του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εκτοξεύει το περιοδικό «Spiegel», το οποίο θέτει εκ νέου θέμα αξιοπιστίας του προέδρου της Κομισιόν με την κατηγορία ότι κωφεύει στον αθέμιτο φορολογικό ανταγωνισμό προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων.

Το γερμανικό περιοδικό, που έχει βάλει στο στόχαστρο τον πρόεδρο της Κομισιόν για την υπόθεση Lux-Leaks, αυτήν τη φορά επικαλείται έγγραφα της συμβουλευτικής επιτροπής δεοντολογίας της ΕΕ, σύμφωνα με τα οποία ο Γιούνκερ, ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, διευκόλυνε τις μεγάλες επιχειρήσεις για να πληρώνουν λιγότερους φόρους με στόχο να προσελκύσει επενδυτές στη χώρα του.

Επιπλέον, μέλη της επιτροπής διερεύνησης των Lux-Leaks, τα οποία μιλούν στο «Spiegel», κατηγορούν τον Γιούνκερ ότι δεν συμβάλλει στη διαλεύκανση των υποθέσεων του παρελθόντος και προσπαθεί να βάλει στο χρονοντούλαπο τα «άπλυτα» του Λουξεμβούργου και άλλων χωρών. Αυτήν τη φορά ο Γιούνκερ έχει… παρέα στο κατηγορητήριο και συγκεκριμένα τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ήταν ο αρμόδιος υπουργός και αργότερα πρόεδρος του Eurogroup, όταν η πατρίδα του παρείχε φορολογικές διευκολύνσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα, βάσει των εγγράφων που έχει στη διάθεσή του το «Spiegel», η Ολλανδία έβαζε προσκόμματα στην καταπολέμηση του φορολογικού «ντάμπινγκ», ενόσω ο Ντάισελμπλουμ ήταν υπουργός Οικονομικών. Σύμμαχοι των Ολλανδών ήταν -όπως είναι αναμενόμενο- οι Λουξεμβούργιοι και οι Βέλγοι.

Το 1998, τα κράτη-μέλη της ΕΕ συμφώνησαν ότι θα καταργηθούν όλοι οι κανόνες που οδηγούν σε έναν επικίνδυνο ανταγωνισμό φορολογίας, ωστόσο δεν έλαβαν ποτέ τα κατάλληλα μέτρα για να εμποδίσουν την προσέλκυση μεγάλων επιχειρήσεων μέσω των φορολογικών προνομίων.

Ακόμη, όσον αφορά τα Lux-Leaks, το «Spiegel» καταλήγει ότι η διαδικασία διερεύνησης του σκανδάλου έχει καταλήξει σε «φάρσα», καθώς η Κομισιόν επέτρεψε την πρόσβαση στα πρωτόκολλα της επιτροπής δεοντολογίας έπειτα από μήνες διαρκών οχλήσεων. Οταν τελικά τα μέλη της επιτροπής απέκτησαν πρόσβαση στα εν λόγω έγγραφα, είχαν σημαντικούς περιορισμούς, καθότι στη διάθεσή τους τέθηκαν τα σχετικά αρχεία μόνο από τον Σεπτέμβριο του 2009, ενώ τα στοιχεία που παρέδωσαν 13 από τις 28 χώρες-μέλη ήταν απολύτως… μαύρα.