Παρά το γεγονός ότι ο Ανδρουλάκης χαρίζει στο νέο του βιβλίο έναν ελκυστικό τίτλο, που αναφέρεται στο «Ταξίδι του μέλιτος» της (μακράν) σημαντικότερης και πιο ολοκληρωμένης προσωπικότητας της σύγχρονης Ελλάδας, του Ελευθερίου Βενιζέλου, στην ουσία οδηγεί τον αναγνώστη του, αφού πρώτα τον παραπλανήσει με το εξωτικό ταξίδι του Εθνάρχη στην Αμερική, στην πιο δραματική ημερομηνία του νεότερου Ελληνισμού: μια ημερομηνία καταστροφής. Πρόκειται για την 1η Νοεμβρίου του 1920, που σηματοδοτεί το πιο μοιραίο εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και αναδεικνύει την αυτοκαταστροφική – αυτοκτονική ενέργεια ενός λαού, ο οποίος αναγάγει συνήθως το ατομικό του συμφέρον σε εθνική υπόθεση. 

 

Ο ιστορικός χρόνος της αφήγησής του ξεκινά με την εκλογική συντριβή του Βενιζέλου – όπου ο μέγας αυτός πολιτικός δεν εξελέγη ούτε βουλευτής! Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο, ο οποίος, εκτός του ότι είχε διπλασιάσει την έκταση της Ελλάδας, ερχόταν και από τη Συνθήκη των Σεβρών, όπου είχε καταφέρει να παραχωρηθούν στη χώρα τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η Ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη! Ακόμα, η Σμύρνη έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του σουλτάνου, αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα ύστερα από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Μάλιστα, το άρθρο 26 της συνθήκης όριζε ότι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος. Η συνθήκη περιλάμβανε πολλά ακόμα σημαντικά για τη χώρα, που αφορούσαν τη Βόρεια Ήπειρο, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο κ.τ.λ. Ωστόσο, όλοι αυτοί οι εθνικοί άθλοι έμειναν απραγματοποίητοι επειδή οι Σύμμαχοι, μετά την επαναφορά του βασιλέως, δεν αναγνώρισαν τον Κωνσταντίνο ως αρχηγό του ελληνικού κράτους… 

 

Στο δραματικότερο σημείο της καριέρας του, λοιπόν, παραλαμβάνει τον μεγάλο πολιτικό ο Ανδρουλάκης, έναν ιδιοφυή και μεγαλόπνοο άνθρωπο, που στέναζε στα περιορισμένα όρια και πλαίσια ενός μικρού και μικρόψυχου λαού! 

 

Τι μας αναδεικνύει από την πίσω πόρτα ο συγγραφέας: έναν συντετριμμένο ηγέτη, ο οποίος βιώνει την κατακρήμνισή του από την ουρανομήκη αχαριστία του λαού του στο «Ταξίδι του μέλιτος», το οποίο προφανώς του χαρίστηκε από τη δεύτερη σύζυγό του, Έλενα Σκυλίτση, προκειμένου ο αγαπητός της σύζυγος να λάβει αποστάσεις από το δράμα του. Στη διάρκεια του διάπλου του Ατλαντικού, ο Βενιζέλος αντί άλλης ασχολίας μεταφράζει συστηματικά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του Θουκυδίδη. Και μόνο για αυτό, ο Βενιζέλος είναι ο αξεπέραστος ηγέτης του Έθνους… 

 

Το βάρος αυτής της τεράστιας προσωπικότητας ο Ανδρουλάκης το μοιράζει στο ιστορικό του, όπως το χαρακτηρίζει, μυθιστόρημα μέσα σε μια εντυπωσιακή για το εύρος της παράθεση πληροφοριών και λεπτομερειών από τη ζωή του ηγέτη. Ένα πλήθος ιστορικών προσωπικοτήτων που συνδέονται με ιστορικά γεγονότα, δίνει ζωή σε αυτή την ιστορική αφήγηση. Ο Ανδρουλάκης μάς χαρίζει το πορτρέτο ενός ηττημένου ηγέτη, ο οποίος βρίσκει παρηγοριά στη σύγκριση των ιστορικών γεγονότων που βίωσε με αντίστοιχα επεισόδια του Πελοποννησιακού Πολέμου, τόσο σε σχέση με τα πρόσωπα όσο και με τους λαούς… Ταυτόχρονα, παρουσιάζεται το συγκλονιστικό πρόσωπο ενός ερωτικού άνδρα που ασφυκτιούσε ανάμεσα στις θηριώδεις πολιτικές υποχρεώσεις του και τις ανθρώπινες επιθυμίες του…