Η ανεξέλεγκτων διαστάσεων κατανάλωση χοιρινού κρέατος στην Κίνα, οι αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Λατινική Αμερική και η καταστροφή του Αμαζονίου που παράγει το 1/5 του οξυγόνου στον κόσμο

Το περίπλοκο παιχνίδι μεταξύ της αυξημένης καταναλωτικής ζήτησης, των αποδόσεων των καλλιεργειών και των κινήτρων για τους αγρότες μάς επηρεάζει όλους άμεσα και παίζει ρόλο – κλειδί στην επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής.

Η ακόρεστη όρεξη της Κίνας για χοιρινό κρέας αποτελεί ένα από τα σύμβολα της οικονομικής ανόδου της χώρας. Είναι, όμως, κι ένας τεράστιος κίνδυνος για τον υπόλοιπο κόσμο.

Η όλο και αυξανόμενη ζήτηση των Κινέζων για χοιρινό πιθανότατα να αποτελέσει το τέλος του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Η Κίνα ήδη διαθέτει τα μισά απ’ όλα τα γουρούνια της γης! Όσο οι Κινέζοι αρχίζουν να έχουν μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα, τόσο εκτοξεύεται η ζήτηση για χοιρινό κρέας, που στο πρόσφατο παρελθόν αποτελούσε προϊόν πολυτελείας. Η χώρα έχει πια εξελιχθεί στην Αυτοκρατορία του Γουρουνιού.

Οι Κινέζοι καταναλώνουν τόσο πολύ χοιρινό κρέας, που όταν η τιμή του ανεβαίνει, ανεβαίνει επίσης και το κόστος των υπολοίπων πραγμάτων! Για την κυβέρνηση της Κίνας το να διατηρεί προσιτές τις τιμές του χοιρινού κρέατος είναι ζωτικής σημασίας. Το 2007, για παράδειγμα, 45 εκατομμύρια από τα γουρούνια της χώρας πέθαναν λόγω μεταδοτικής ασθένειας. Η τιμή του χοιρινού έφτασε στα ουράνια με συνέπεια ο δείκτης τιμών καταναλωτή να χτυπήσει υψηλό ρεκόρ δεκαετίας. Επικράτησε πανικός. Τα τρόφιμα κόστιζαν χρυσάφι. Κόσμος τσαλαπατιόταν στα σούπερ μάρκετ. Απίστευτα σκηνικά…

Ως αντίδραση, το Πεκίνο δημιούργησε το πρώτο στον κόσμο «Αποθεματικό Γουρουνιών», με σκοπό να διατηρεί το χοιρινό κρέας πάντα διαθέσιμο και σε μια προσιτή τιμή. Κάθε φορά που τα γουρούνια ακριβαίνουν υπερβολικά, η κυβέρνηση της Κίνας διοχετεύει κάμποσο από το «στοκ» της στην αγορά. Όταν φτηναίνουν υπερβολικά, το «Αποθεματικό Γουρουνιών» κάνει προμήθειες για να εξασφαλίσει το κέρδος στους χοιροτρόφους.

Όλη η αγροτική – κτηνοτροφική πολιτική της Κίνας είναι «φιλο-χοιρινή». Τα γουρούνια θεωρούνται ο σίγουρος δρόμος ευμάρειας για την κινεζική ύπαιθρο. Επιδοτήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις, φτηνά δάνεια, τα πάντα με στόχο την αύξηση της χοιροτροφίας. Μόνο το 2012 η Κίνα επιδότησε την παραγωγή χοιρινού κρέατος με 22 δισ. δολάρια. Δηλαδή, περί τα 47 δολάρια το κάθε γουρούνι.

Επειδή, όμως, η ζήτηση των Κινέζων είναι πια τεραστίων διαστάσεων, και αυξάνεται ραγδαία με μη ελεγχόμενες ταχύτητες, τα κινέζικα γουρούνια έφτασαν να επηρεάζουν και να αναμορφώνουν – αρνητικά – το περιβάλλον σε άλλες χώρες.

Με δεδομένη την έλλειψη νερού και καλλιεργήσιμης γης η Κίνα δεν μπορεί να θρέφει και τους πολίτες και τα γουρούνια της.

Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων της χώρας Xinhua, άνω του 40% της καλλιεργήσιμης γης στην Κίνα έχει υποβαθμιστεί και αχρηστευτεί λόγω της υπερεντατικής γεωργίας.

Τα κινέζικα γουρούνια βασίζονται πια στην εισαγόμενη τροφή. Με δραματική συνέπεια, η χρήση της γης να αλλάζει σε βαθμό καταστροφικό στην άλλη άκρη του κόσμου.

• Πάνω από τις μισές από τις παγκόσμιες καλλιέργειες πρόκειται να… φαγωθούν από τα γουρούνια της Κίνας για να υπηρετηθεί η αδηφάγα κατανάλωση.
• Ήδη από το 2010 οι κινεζικές εισαγωγές σόγιας αποτελούν άνω του 50% της συνολικής παγκόσμιας αγοράς σόγιας.
• Μέχρι το 2022 υπολογίζεται ότι η Κίνα θα χρειάζεται να εισάγει περίπου 32 εκατομμύρια τόνους καλαμπόκι. Αυτό ισούται με το 1/3 της παγκόσμιας αγοράς καλαμποκιού σήμερα.

Στην Βραζιλία, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου αποψιλώνεται στο όνομα των κινεζικών γουρουνιών. Πάνω από 25 εκατομμύρια εκτάρια (η πλειοψηφία τους αποτελούσε μέρος του δάσους του Αμαζονίου) αποψιλώθηκαν και χρησιμοποιούνται για καλλιέργεια σόγιας που εξάγεται στην Κίνα ως χοιροτροφή.

Ολόκληρα είδη φυτών και δέντρων αφανίζονται για να παχύνουν τα γουρούνια της Κίνας που θα χορτάσουν τους Κινέζους. 

Στην Αργεντινή, ισοπεδώθηκαν εκατοντάδες εκτάρια παρθένων δασών για να γίνουν καλλιέργειες χοιροτροφών με προορισμό την Κίνα. Ακόμη και η παραδοσιακή αργεντίνικη εκτροφή βοοειδών αρχίζει να εγκαταλείπεται για χάρη της μαζικής καλλιέργειας σόγιας. Η χώρα πια εξάγει ολόκληρη σχεδόν την παραγωγή της σε σόγια, δηλαδή 8 εκατομμύρια τόνους, στην Κίνα.

Σε πολλές περιοχές οι καλλιεργητές της Αργεντινής πραγματοποιούν δυο και τρεις συγκομιδές το χρόνο για να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη, κάτι που πετυχαίνουν με ευρεία χρήση ζιζανιοκτόνων που συνδέονται με γενετικές ανωμαλίες και αυξημένα ποσοστά καρκίνου. Η διατροφική αλυσίδα διαταράσσεται αυτόματα από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.

Ειδικά στην Βραζιλία, η ζήτηση για σόγια για να τραφούν τα εκατομμύρια των γουρουνιών της Κίνας έχει οδηγήσει στην «επανάσταση της σόγιας» καθώς η χώρα δίνει κίνητρα στους αγρότες να κόψουν το δάσος του Αμαζονίου για να φυτέψουν ακόμη περισσότερη.

Έτσι δημιουργείται μια ολόκληρη αλυσίδα γεγονότων. Η καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, που παράγει το 1/5 του οξυγόνου στον κόσμο, απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, με συνέπεια να επιταχύνεται η παγκόσμια υπερθέρμανση, κάτι που μάς αφήνει όλους με λιγότερη καλλιεργήσιμη γη.

Το περιβόητο “φαινόμενο της πεταλούδας” με την διατύπωση ότι “αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα” ενδεχομένως και να αποδεικνύεται. Μια Αυτοκρατορία Γουρουνιών στην Κίνα μπορεί να καταστρέψει τον Αμαζόνιο. Η ανθρώπινη απληστία και βουλιμία για μια ακόμα φορά απειλεί τον πλανήτη.