«Αυτά που οι παππούδες μας έχυσαν το αίμα τους για να κρατήσουν. Αυτά προσπαθούμε να κρατήσουμε και να μεταδώσουμε στους νεότερους»

 

Δύο μεγαθήρια της παραδοσιακής μουσικής, ένα δίδυμο-ζωντανή ιστορία του ηπειρώτικου μουσικού μεγαλείου, συναντιούνται την Κυριακή 3 Ιανουαρίου στο Βοτανικός Live Stage για να γιορτάσουν 40 χρόνια μαζί στο τραγούδι, με ένα αυθεντικό ηπειρώτικο πανηγύρι. Κυρίες και κύριοι, ο Πετρολούκας Χαλκιάς και ο Αντώνης Κυρίτσης.

«Αυτά που οι παππούδες μας έχυσαν το αίμα τους για να κρατήσουν. Αυτά προσπαθούμε να κρατήσουμε και να μεταδώσουμε στους νεότερους. Δεν θέλουμε να φύγουμε και να εξαφανιστούν. Το θέμα είναι να μην μείνουμε όπως άλλες χώρες με μια μελωδία», μας λέει με πάθος έφηβου, στη σύντομη κουβέντα που είχαμε με αφορμή τη μεγάλη συναυλία, ο 82χρονος πλέον Πετρολούκας Χαλκιάς. Νιώθεις, καθώς μιλάει, να βγαίνει από βαθιά μέσα του η αγάπη του για το κλαρίνο, την παραδοσιακή μουσική, την Ελλάδα: «Στην Ελλάδα έχουμε πολύχρωμη μουσική. Άλλα τα θρακιώτικα, άλλα τα μακεδονικά, τα ποντιακά, τα νησιώτικα, τα θεσσαλικά, τα στερεοελλαδίτικα. Έχουμε πολύχρωμες μελωδίες. Αυτό τους λέω στο εξωτερικό. Εμείς έχουμε όλα τα χρώματα που υπάρχουν στον πλανήτη. Τα άλλα κράτη δεν έχουν τόσες μελωδίες. Γι’ αυτό στη συναυλία, που θα έχουμε πάνω από 10 κλαρίνα και περισσότερους από 10 τραγουδιστές, θα τα αποδώσουμε όλα. Για εμένα η παράδοση είναι όλη το ίδιο, όλα ελληνικά τραγούδια είναι, όλα τα αγαπάμε». Πώς συναντήθηκαν, όμως, ο δεξιοτέχνης από τα Γιάννενα και ο βάρδος από τα Τρίκαλα και πώς κατάφεραν να παραμείνουν συνοδοιπόροι 40 χρόνια τώρα; «Με τον Αντώνη Κυρίτση μαζί ξεκινήσαμε και είμαστε ακόμα μαζί. Ήμουν 20 χρόνια στην Αμερική και όταν γύρισα βρήκα τον Κυρίτση. Ταιριάξαμε σε όλα. Υπάρχει χημεία. Είμαστε ειλικρινείς, έχουμε συμπεριφορά, τρόπο, ίδια. Δεν έχουμε ψυχρανθεί, δεν έχουμε πει κουβέντες. Φτιάξαμε 1.000 τραγούδια μαζί», λέει ο Πετρολούκας Χαλκιάς. Τον ρωτάω για τις συνεργασίες του με τους Ινδούς αλλά και τις τζαζ επιρροές.

«Το ηπειρώτικο ταίριαξε με τους Ινδούς. Πήγα να τους ακούσω γιατί μου είπαν ότι μοιάζουν με τα ηπειρώτικα. Δεν μιλούσαν ούτε ελληνικά, ούτε αγγλικά. Λέω να μου παίξουν κάτι. Και μου έπαιξαν ηπειρώτικο μοιρολόι. Είπα είναι δικά μας. Μου απάντησαν ότι αυτά είναι προσευχή στον θεό. Από την εποχή του Mεγάλου Aλεξάνδρου ήταν αυτή η προσευχή. Κρατούσαν ακριβώς την παράδοση. Αργότερα, όταν πήγα καλεσμένος στην πρεσβεία και έπαιξα, ο πρέσβης με τα χέρια σταυρωμένα ρώτησε: “Aπό πού είναι ο Ινδός;”».

 

Στην Αμερική

«Όταν πρωτοπήγα στην Αμερική στο σωματείο μουσικών ήταν 8 εκατομμύρια μουσικοί. Κάθε βδομάδα μαζεύονταν σε μια αίθουσα 1.200 άτομα, στιχουργοί, συνθέτες, μουσικοί. Μια μέρα είχαν αφιέρωμα στην Ελλάδα. Σηκώθηκα εγώ. Ο πρόεδρος του σωματείου έπαιζε πιάνο, ένας άλλος κιθάρα, ένας ντραμς… Με ρώτησαν τι θα παίξω. Είπα έχουμε όλα τα χρώματα και ένα που δεν το έχει κανείς. Και έπαιξα. ‘‘Πού τη βρήκατε τη μελωδία; Μοιάζει με την τζαζ την αμερικάνικη’’, μου λέει ο πρόεδρος. Αν είναι δυνατόν ο πατέρας να κλέψει το παιδί. Εμείς είμαστε ο πατέρας. Έπαιξα μια μελωδία και έπειτα έβγαλε το “That’s The way (I like it )”. Μου έβγαλε μπλοκ επιταγών 1.000 δολάρια και μου είπε ‘‘πάρε για τις νότες που μου έδωσες’’. Το ’63-’64 αυτά».

 

Η συνάντηση με τον Άρμστρονγκ και τον Γκούντμαν

«Στο κέντρο που έπαιζα, ήρθε ο Λούις Άρμστρογνκ με τον Μπένι Γκούντμαν, με άκουσαν και μου ζήτησαν το κλαρίνο μου. Παρατήρησαν μάλιστα ότι δεν είχα αναλόγιο και με ρώτησαν εάν ξέρω τα τραγούδια απέξω. Τους είπα την πρακτική μας… Και τότε με ρώτησε ο Γκούντμαν γιατί δεν πήγα σχολείο. Γιατί γεννήθηκα το ’34 και μέχρι το ’48 είχαμε εμφύλιο, του απάντησα…».

 

Ωδή στην Ήπειρο

Δέκα σπουδαίοι κλαρινίστες, δέκα τραγουδιστές με μεγάλη διαδρομή στην παραδοσιακή μουσική και τέσσερα χορευτικά συγκροτήματα, θα είναι αρωγοί σε αυτό το μοναδικό μουσικοχορευτικό ταξίδι, σε αυτή τη μεγάλη γιορτή, που ετοιμάζουν στις 3 του Γενάρη ο Πετρολούκας Χαλκιάς και ο Αντώνης Κυρίτσης. Μαζί τους, όμως, θα βρίσκονται και οι συνεχιστές αυτής της σπουδαίας οικογενειακής παράδοσης.

 

Οικογενειακή υπόθεση

«Έχω τον γιο μου που παίζει κλαρίνο, αλλά και ο εγγονός, ο 27χρονος Πέτρος, μπορεί να με αναπληρώσει ολοκληρωτικά. Είμαι 82, δεν μπορώ να παίζω όπως παλιά, από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 7 το πρωί. Ο εγγονός μου παίζει όπως εγώ, λες και είμαι στο μυαλό του. Τον έχω από 7 χρόνων και παίζει. Του έδειξα τα πάντα: “Πετράκη, πάρε το κλαρίνο. Να μπορείς να μιλάς με το κλαρίνο” του έλεγα. Αυτός μου δίνει δύναμη και κουράγιο. Και ο Aντώνης έχει τον γιο του, τον Θωμά. Φεύγοντας εγώ και ο Aντώνης από τη δουλειά, θα μείνουν πίσω μας αυτοί, άξιοι συνεχιστές με τους Octaver, όπως λένε την μπάντα τους…».

 

Βοτανικός Live Stage

Κυριακή 3 Ιανουαρίου

Ιερά Οδός 72 & Σπύρου Πάτση (είσοδος από Κασσάνδρας 19)

Ώρα έναρξης: 19.00

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ είσοδος, 12 ευρώ προπώληση

Τηλέφωνο: 210-3473835

www.votanikos.gr