search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 11:37
MENU CLOSE

Ο λόρδος Βύρων και η ελληνική πραγματικότητα:Σχετικά με την επίσκεψη του ποιητή στο Μεσολόγγι στις 24 Δεκεμβρίου 1823

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 1897
30-12-2015
03.01.2016 04:00
pod_3012_034_cmyk.jpg

Ήταν 24 Δεκεμβρίου του 1823 όταν ο Βύρων έφτασε στο Μεσολόγγι. Οι ντόπιοι τον προϋπάντησαν με πρωτοφανή ενθουσιασμό επιφυλάσσοντάς του μια πρωτόγνωρη υποδοχή.

 

Λευτεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί κι έλα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί.

Διονύσιος Σολωμός, «Εις τον θάνατον του λόρδου Μπάιρον»

 

Ήταν 24 Δεκεμβρίου του 1823 όταν ο Βύρων έφτασε στο Μεσολόγγι. Οι ντόπιοι τον προϋπάντησαν με πρωτοφανή ενθουσιασμό επιφυλάσσοντάς του μια πρωτόγνωρη υποδοχή. «Σε περιμέναμε όπως οι χελιδόνες αναμένουνε τας μητέρας τους» αναφωνούσαν στο πέρασμά του!

Ο λόρδος Βύρων είχε αποφασίσει να επισκεφτεί για άλλη μια φορά την Ελλάδα, ύστερα από παρότρυνση των Άγγλων κεφαλαιούχων που ενδιαφέρονταν για σύναψη δανείων με την ελληνική κυβέρνηση. Πρώτος σταθμός του ταξιδιού του, η Κεφαλλονιά. Στην Κεφαλλονιά, ο λόρδος Βύρων παρέμεινε για έξι μήνες στην οικία του κόμη Δελλαδέτσιμα, φίλου του Μαυροκορδάτου. Τελικά, αν και αρχικός προορισμός του ήταν ο Μοριάς, εγκαθίσταται στο Μεσολόγγι, όπου έρχεται σε επαφή με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον οποίο και υποστηρίζει οικονομικά. Εν τω μεταξύ, έχει σχηματίσει ιδιωτικό στρατό από 40 Σουλιώτες, υπό τους Δράκο, Τζαβέλλα και Φωτομάρα. Ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε η σύναψη δανείου στην περίπτωση που αυτό χρησιμοποιείτο όχι για εθνικούς σκοπούς, αλλά για πολιτικές διαμάχες.

Αυτή είναι η μια όψη, γιατί από την άλλη, στην επαναστατημένη Ελλάδα οι εσωτερικές κομματικές έριδες ήταν σφοδρότερες των μαχών κατά του κατακτητή. Έτσι, διάφορες επαναστατικές φατρίες προσπαθούσαν να προσεταιριστούν τον Βύρωνα στρέφοντάς τον η μια εναντίον της άλλης. Ο λόρδος Βύρων, ωστόσο, προσπαθούσε να κρατήσει τις απαραίτητες αποστάσεις από όλους: το όραμά του δεν συμπεριλάμβανε τις έριδες των συμφερόντων που άρχισαν να εκδηλώνονται προκειμένου να πάρουν θέση οι διεκδικητές για τη νομή της εξουσίας. Είναι χαρα­κτηριστικό το απόσπασμά του από το «Ημερολόγιο της Κεφαλλονιάς». Σημειώνει ο Βύρωνας: «Καθώς ήρ­θα εδώ για να υποστηρίξω όχι μία φατρία, αλλά ένα έθνος, και για να συνεργαστώ με τίμιους ανθρώπους και όχι με κερδοσκόπους ή κατα­χραστές (κατηγορίες που ανταλ­λάσσονται καθημερινά ανάμεσα στους Έλληνες), θα χρειαστεί πολλή περίσκεψη για ν’ αποφύγω τη μομ­φή ότι μεροληπτώ».

Χαρακτηριστική είναι και η δεύ­τερη επιστολή που είχε αποστεί­λει ο Βύρωνας προς τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στις 2 Δεκεμβρίου 1823, όπου και σε αυτή έκανε λόγο για τις εσωτερικές έριδες των Ελλή­νων:

«Θλίβομαι βαθύτατα ακούγοντας ότι οι εσωτερικές έριδες της Ελ­λάδας συνεχίζονται – και αυτό σε μια στιγμή που η πατρίδα σας θα μπορούσε να θριαμβεύσει παντού, όπως έχει θριαμβεύσει σε μερικούς τομείς. Η Ελλάδα είναι τώρα αντι­μέτωπη με τρεις λύσεις: να κατα­κτήσει την ελευθερία της ή να γίνει κτήση των ηγεμόνων της Ευρώπης ή τουρκική επαρχία. Τώρα μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στις τρεις. Αλ­λά ο εμφύλιος πόλεμος δεν μπορεί να οδηγήσει παρά στις δύο τελευ­ταίες. Αν η Ελλάδα ζηλεύει την τύχη της Βλαχίας και της Κριμαίας, μπο­ρεί να την έχει αύριο. Αν της Ιταλίας, μεθαύριο. Αν όμως θέλει να γίνει για πάντα ελεύθερη, αληθινή και ανεξάρτητη, καλά θα κάνει ν’ αποφα­σίσει τώρα, αλλιώς δεν θα έχει πο­τέ πια αυτή την ευκαιρία. Πιστέψ­τε στην απεριόριστη εκτίμηση και στον σεβασμό μου».

Διαφωτιστική είναι και η περιγρα­φή της έλευσης του Βύρωνα στο Μεσολόγγι από τον Σπυρίδωνα Τρι­κούπη:

«Η έλευσις δε του Βύρωνος και τα εντεύθεν προσδοκώμενα έβαλαν εις κίνησιν όλην την Ελλάδα. Ενώ η κυβέρνησις τον εκάλει όπου έδρευεν, οι αντίπαλοι αυτής και άλλοι επί­σημοι Έλληνες επροσπάθουν διά γραμμάτων και δι’ αποστόλων να τον προσελκύσωσι και να τον διαθέσωσι κακώς προς τους εναντίους των· αλλ’ ο λόρδος δεν έπαυε καλών όλους εις κατεύνασιν των παθών και εις ομόνοιαν.

Ταλαντευόμενος δε μέχρι τινός πού ν’ απέλθη, απεφάσισε να μεταβή εις Μεσολόγγι, μεταβάντος εκεί του Μαυροκορδάτου, και αποπλεύσας την 15 Δεκεμβρίου επί τινος πλοίου υπό σημαίαν ιονικήν, επεσκέφθη την Ζάκυνθον εις πορισμόν χρημάτων παρά του εκεί τραπεζίτου του, ανήχθη εκείθεν την 17, και την επαύριον όρθρου βαθέως ευρέθη πλησίον οθωμανικής τινος φρεγάτας και εκινδύνευσε να συλληφθή· βοηθηθείς δε υπό του ανέμου, απέφυγε τον κίνδυνον διασω­θείς εις Σκρόφας· αλλ’ έπεσε μετά ταύτα εις άλλον κίνδυνον.

Εξ αιτίας επισυμβάσης τρικυμίας τρία ημερονύκτια εθαλασσομάχει μεταξύ Εχινάδων και Δραγαμέστου, έως ου, γνωσθέντων των παθημά­των του εν Μεσολογγίω, εστάλη­σαν εις αντίληψίν του ένοπλά τινα πλοιάρια και το δικάταρτον ο Λεωνί­δας, και διά της συνδρομής αυτών κατευωδώθη την 24 εις Μεσολόγγι, όπου όλοι τον υπεδέχθησαν πλή­ρεις αγαλλιάσεως, ενθουσιασμού και ελπίδων.

Έπλεε συγχρόνως επί τινος πλοίου υπό ιόνιον σημαίαν και ο κόμης Γάμβας και άλλοι τινές ακόλουθοι του λόρδου. Το πλοίον τούτο ευρέθη τα χαράγματα της 18 πλησίον της αυ­τής φρεγάτας, και εκλαβόν αυτήν ως αυστριακήν δεν απεμακρύνθη και συνελήφθη· κατεποντίζετο δε και αύτανδρον, διότι οι Τούρκοι το υπέθεσαν πυρπολικόν, αν δεν επληροφορείτο εν καιρώ ο Οθωμανός πλοίαρχος ότι ο κυβερνήτης αυτού Βαλσαμάκης ήτον ο διασώσας ποτέ αυτόν κατά την Μαύρην Θάλασσαν και ξεναγωγήσας.

Μετακομισθέν το πλοίον εις Πά­τρας, και εξετασθέντων των αποδημητηρίων και των εμπλεόντων, απελύθη επί λόγω ότι ο ναυλώσας αυτό Γάμβας απήρχετο εις Κάλαμον προς έντευξιν τινών Άγγλων μεθ’ ων εσκόπευε να περιέλθη την ευρωπαϊκήν Τουρκίαν. Εκτός άλλων πραγ­μάτων το πλοίον τούτο έφερε και 8.000 δίστηλα».

 

Μια εμβληματική μορφή για την Ελλάδα

Ο Βύρων, τελικά, με όλη τη δρά­ση αλλά και τη θυσία του κατέστη ένας εθνομάρτυρας για την απελευ­θέρωση της χώρας μας, μιας χώ­ρας που αγάπησε ανυπόκριτα προ­σφέροντας για την ελευθερία της τη ζωή του – μια καθόλα ευτυχή και άνετη ζωή. Η θυσία του λαμβά­νει ευρύτερες διαστάσεις αν ανα­λογιστεί κανείς ότι είχε γνώση της πραγματικότητας που υπεράσπιζε και δεν ήταν ένας απλός φαντασιοκόπος που πετούσε στα σύννεφα. Ήδη από τον Σεπτέμβριο του 1823 γράφει στον επιστήθιο φίλο του Χόμπχαους:

«Οι Έλληνες φαίνεται να κινδυ­νεύουν περισσότερο από τη διχό­νοια τους, παρά από τις επιθέσεις του εχθρού».

Τελικά αυτή η ευγενική, ηρωική και ακτινοβόλα προσωπικότητα αρ­ρωσταίνει για μια ακόμα φορά, τον Φεβρουάριο του 1824, και αποβιώ­νει σε ηλικία 36 ετών, ενώ προσπα­θούσε να κατευνάσει τις έριδες των ηγετών της επανάστασης… Η Ελλά­δα θρήνησε τον χαμό του ευγενικού της ήρωα και η χώρα του, η Αγγλία, την απώλεια του κορυφαίου ρομα­ντικού της ποιητή.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 11:37