Μαγεύτηκα. «Άλλην αδελφήν δεν είχομεν παρά μόνον την Αννιώ. Ήτον η χαϊδεμμένη της μικράς ημών οικογενείας και την ηγαπώμεν όλοι. Αλλ’ απ’ όλους περισσότερον την ηγάπα η μήτηρ μας. Εις την τράπεζαν την εκάθιζε πάντοτε πλησίον της και από ό,τι είχομεν έδιδε τον καλλίτερον εις εκείνην. Και ενώ ημάς μας ενέδυε χρησιμοποιούσα τα φορέματα του μακαρίτου πατρός μας, διά την Αννιώ ηγόραζε συνήθως νέα».

 

Υπέροχος λόγος του Βιζυηνού, ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς μας, ο Ηλίας Λογοθέτης, μια συγκλονιστική μάνα, η Μαρία Ζαχαρή, και για ένατη χρονιά το «Αμάρτημα της μητρός μου», κάθε Σάββατο και Κυριακή, στο θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Πρόκειται για το αυτοβιογραφικό διήγημα του Βιζυηνού που παρουσιάζεται χωρίς καμία απολύτως αλλαγή στη γλώσσα ή περικοπή στο κείμενο, σε μια καθαρά ποιητική θεατρική αφήγηση. Παράλληλα με την εξέλιξη της πλοκής, επιχειρεί και να αναδείξει τη γοητεία της γλώσσας, τη λεπτότητα των αισθημάτων και τις αποχρώσεις των χαρακτήρων του Βιζυηνού.

 

Η παράσταση που έχει αγαπηθεί από το κοινό αποτελεί μια σύγχρονη πρόταση χρήσης εικαστικού – ευρηματική η σκηνογραφία της Ζαχαρή – και μουσικού περιβάλλοντος (Μιχάλης Γληνιαδάκης). Τα τραγούδια που ακούγονται είναι ποιήματα του Γεωργίου Βιζυηνού που μελοποιήθηκαν ειδικά για την παράσταση αυτή. Μαζί τους η Δήμητρα Καρδιτσιώτη και ο Σάββας Σουρμελίδης.

 

Μυσταγωγία, κατάνυξη, ευρηματικότητα. Μη χάσετε αυτήν την παράσταση.

 

Καμαρώνω. Έχω ξαναγράψει για τα παιδιά της ομάδας «Δήλος» και τις υπέροχες παραστάσεις τους τα τρία τελευταία χρόνια που παρακολουθώ τη δουλειά που γίνεται στη σχολή που καθοδηγεί η εξαίρετη ηθοποιός Δήμητρα Χατούπη. Πέρσι, με τον «Θίασο», μας είχαν προσφέρει μια παράσταση υψηλού επιπέδου, φέτος, με το «Τερεζίν», απόφοιτοι της σχολής κάνουν ένα παραπάνω βήμα, στο θέατρο «Αργώ», που βρίσκεται δίπλα στο «Δήλος». 

 

Η Τερεζίν είναι μια πόλη – γκέτο για χιλιάδες Εβραίους αλλά και τόπος συνάντησης των μεγαλύτερων Εβραίων καλλιτεχνών. Το γκέτο – βιτρίνα του ναζιστικού κόμματος συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου όλων των ειδών τους καλλιτέχνες. Αντιμέτωποι με τον βέβαιο θάνατο, οι άνθρωποί αυτοί καλούνται να δημιουργήσουν για μια τελευταία φορά πριν σταλούν στους θαλάμους αερίων. Μια ομάδα καλλιτεχνών ετοιμάζει ένα καμπαρέ για την επίσκεψη του Ερυθρού Σταυρού. Το τέλος της παράστασης θα σημάνει και το τέλος της ζωής τους. Ο καλλιτέχνης πεθαίνει, το έργο του όμως μένει και ταξιδεύει στον χώρο και στον χρόνο αιωνίως. Ένα καλλιτεχνικό διάβημα ως ύστατη προσπάθεια επιβίωσης, μια μουσικoχορευτική παράσταση ως απάντηση στη φρικαλεότητα των βασανιστηρίων.

 

Πρωτότυπο κείμενο της ομάδας θεάτρου «Δήλος», εμπνευσμένο από το θεατρικό κείμενο «Ούτε πουλιά πετάνε, ούτε λουλούδια ανθίζουν» της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία της Δήμητρας Χατούπη, με 25 ηθοποιούς επί σκηνής να είναι ταυτόχρονα πρωταγωνιστές.

«Αργώ», Ελευσινίων 15, πλησίον σταθμού μετρό Μεταξουργείο, τηλ.: 210-5201684-5, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.