Ενώ αποτελεί εν δυνάμει το πλειοψηφικό ρεύμα της κοινωνίας, η εν Ελλάδι καίρια πληγείσα σοσιαλδημοκρατία, αδυνατεί να συγκροτηθεί – μετά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ – σε έναν νέο πολιτικό φορέα. Κάποια απομεινάρια στεγάζονται στο ΠΑΣΟΚ και στο ΠΟΤΑΜΙ, ένα μεγάλο μέρος απέχει κι ένα άλλο γοητεύτηκε από τις μαγγανείες του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ενώ αποτελεί εν δυνάμει το πλειοψηφικό ρεύμα της κοινωνίας, η εν Ελλάδι καίρια πληγείσα σοσιαλδημοκρατία, αδυνατεί να συγκροτηθεί – μετά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ – σε έναν νέο πολιτικό φορέα. Κάποια απομεινάρια στεγάζονται στο ΠΑΣΟΚ και στο ΠΟΤΑΜΙ, ένα μεγάλο μέρος απέχει κι ένα άλλο γοητεύτηκε από τις μαγγανείες του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως ήταν αναμενόμενο – και είχαμε επισημάνει από τις αρχές της κρίσης – μετατράπηκε σε «ΠΑΣΟΚ» (οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ του χάρισαν την πλειοψηφία…) δίχως, ωστόσο, να έχει στο ελάχιστο την κυβερνητική εμπειρία του ΠΑΣΟΚ και να διαθέτει  το ικανότατο στελεχιακό δυναμικό του. Και είναι προφανές ότι αυτοί που  απορρόφησε από το ΠΑΣΟΚ, είναι μακράν οι ικανότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ…  

Είναι εμφανές ότι το πολιτικό σύστημα, κυρίως μετά τον κατακερματισμό του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί. Αυτό απέδειξε και η μη αναμενόμενη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ που όχι μόνο έκανε την έκπληξη, αλλά αποτελεί από ότι φαίνεται – για πρώτη φορά από την εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ – έναν αξιόμαχο αντίπαλο και μια πιθανή   εναλλακτική λύση.

Μέσα σ’ αυτές τις εξελίξεις, η λεγομένη σοσιαλδημοκρατία έχει χάσει τον βηματισμό της. Αυτό δείχνουν οι  πρώτες αμήχανες και μάλλον άκομψες κινήσεις στο ΠΑΣΟΚ και στο ΠΟΤΑΜΙ. Το δυσάρεστο σ’ αυτήν τη περίπτωση είναι ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός αξιόλογων πολιτικών προσωπικοτήτων οι οποίοι για διάφορους λόγους μένουν αναξιοποίητοι – και εκτός κοινοβουλίου. Ενός κοινοβουλίου τραγικά και επικίνδυνα υποβαθμισμένου σε ανθρώπινο δυναμικό…  

Δεν αναφερόμαστε μόνο στην ποιότητα, αλλά και στον ελλιπέστατο έλεγχο για την τήρηση στοιχειωδών δημοκρατικών διαδικασιών. Κατά το τελευταίο – και περιπετειώδες – διάστημα της παρούσας διακυβέρνησης,  ταλαιπωρηθήκαν ιδιαίτερα οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι κεκτημένες ελευθερίες. Για παράδειγμα, είναι η πρώτη φορά που ενοχοποιήθηκε σφόδρα η αντίθετη γνώμη και ο αντίλογος! Επίσης, εμφανίστηκε στα πολιτικά ήθη το θεόπνευστο ηθικό -καλούμενο- πλεονέκτημα!

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν δέχονται ερωτήσεις που τους φέρνουν σε δύσκολη θέση. Ο τύπος που δεν εξυμνεί τους κυβερνητικούς ηρωισμούς είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία  και άλλα πολλά φαιδρά… 

Όλες οι εξελίξεις δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κυβερνητικό αδιέξοδο το οποίο έχει επίσης πυροδοτήσει μια κινητικότητα στο σύνολο του πολιτικού μας συστήματος. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, και μετά από κάποιους κλυδωνισμούς, η ΝΔ κατάφερε να συγκροτήσει έναν ισχυρό αντιπολιτευτικό πόλο ελέγχου και αντιπαράθεσης απέναντι στην κυβέρνηση.

Ο λεγόμενος σοσιαλδημοκρατικός χώρος, από την άλλη, μοιάζει να παρακολουθεί αμήχανος τις εξελίξεις και να παρασύρεται από αυτές, σε μιαν έκδηλη αδυναμία να αναχθεί σε παράγοντα διαμόρφωσής τους.