Πλιάτσικο στο πετρέλαιο και τρόμος από το Ισλαμικό Κράτος, προετοιμάζεται η Δύση για στρατιωτική επέμβαση

 

Πέντε χρόνια μετά από την από αέρος βοήθεια της Δύσης στην ανατροπή του Καντάφι, οι πιθανότητες για άλλη μια επέμβαση στην Λιβύη αυξάνουν κάθε μέρα. Οι τζιχαντιστές του ISIS μπορεί να βρίσκονται υπό πίεση σε Ιράκ και Συρία, αλλά στην Λιβύη διαρκώς αυξάνουν δυνάμεις.

Στην συνάντηση που είχε η Δυτική Συμμαχία κατά του ISIS στις 2 Φεβρουαρίου στην Ρώμη, η Λιβύη ήταν πολύ ψηλά στην ατζέντα. Να σημειωθεί ότι λίγο νωρίτερα, στις 22 Ιανουαρίου σε συνομιλίες στο Παρίσι, ο στρατηγός Τζο Ντάνφορντ, αρχηγός του γενικού επιτελείου Άμυνας των ΗΠΑ, συμφώνησε με τον Γάλλο ομόλογό του για «αποφασιστική στρατιωτική δράση» κατά του ISIS στην Λιβύη. Έκτοτε έχει επιβεβαιωθεί ότι αμερικανικές και βρετανικές ειδικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη στην Λιβύη σε μικρούς αριθμούς και σε επαφή με τοπικές πολιτοφυλακές.

Η Λιβύη είναι πια τελείως διαλυμένη, κατακερματισμένη σε διάφορες ένοπλες ομάδες και με διπλή κυβέρνηση. Η χώρα διαθέτει δύο κυβερνήσεις και δύο κοινοβούλια, που είναι στην κόντρα μεταξύ τους. Πρακτικά τίποτε δεν λειτουργεί και η χώρα έχει εξελιχθεί σε ξέφραγο αμπέλι ένοπλων ομάδων, φυλάρχων, λαθρεμπόρων, διακινητών και τζιχαντιστών του ISIS.

Εκτιμάται ότι η Λιβύη θα μπορούσε να γίνει σύντομα η νέα Συρία. Ήδη θωρείται ως το νέο μέτωπο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Ο εμφύλιος της Λιβύης προσέφερε φρέσκες ευκαιρίες για το Χαλιφάτο, που έσπευσε να τις αρπάξει από τα μαλλιά.

Οι διακινητές που δρουν στην Λιβύη υπολογίζεται ότι κέρδισαν 170 εκατ. δολάρια μόνο από τα θαλάσσια δρομολόγια προσφύγων που πραγματοποίησαν μέσα στο 2014.

Όσο για τους τζιχαντιστές, αυτοί ωφελήθηκαν ποικιλοτρόπως από τον 20μηνο εμφύλιο στον οποίο επιτίθεντο και στις δυο πλευρές.

Σήμερα το ISIS έχει πια καταφέρει να θέσει υπό τον έλεγχό του μια περιοχή 160 χιλιομέτρων και στις δυο πλευρές της Σύρτης. Το λιμάνι της Σύρτης βρίσκεται σε ίση απόσταση μεταξύ Τρίπολης – Βεγγάζης και είναι νευραλγικής σημασίας.

Ήδη η Σύρτη έχει αρχίσει να αποκαλείται “νέα Ράκα”, η πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία.

Το ISIS, με την Σύρτη ως ορμητήριο, εξαπλώνεται ανατολικά και οργανώνει επιθέσεις σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Οι τζιχαντιστές υπολογίζονται στους 5.000 στην Λιβύη και προσπαθούν με κάθε τρόπο να οικειοποιηθούν την μεγάλη πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, που το 2011 παρήγαγε 1.6 εκατ. βαρέλια την ημέρα.

Μπροστά στην όλο και μεγαλύτερη απειλή του ISIS στην Λιβύη, η Δύση εντείνει τις διπλωματικές προσπάθειες για να τελειώσει ο εμφύλιος μέσω της δημιουργίας μιας κυβέρνησης «εθνικής ομοψυχίας».

Όμως, οι δυο ξεχωριστές κυβερνήσεις ενώ τυπικά συναινούν σε ένα σχέδιο ειρήνης, θέλουν να διασφαλίσουν η κάθε μία την πρωτοκαθεδρία. Το κοινοβούλιο στο Τομπρούκ και το αντίπαλο κοινοβούλιο στην Τρίπολη αρνούνται να συνεννοηθούν και το κάθε ένα φιλοδοξεί να είναι δικός του ο επόμενος ισχυρός άντρας της Λιβύης. Με αποτέλεσμα το ειρηνευτικό σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών να φαντάζει αναιμικό.

Στο μεταξύ, η κατάσταση στην Λιβύη των 6.5 εκατ. κατοίκων είναι χαοτική. Πάνω από 1 εκατ. άνθρωποι υποσιτίζονται, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και 500.000 έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Οι πρόσφυγες, οι περισσότεροι ψάχνοντας για δρόμους διαφυγής προς την Ευρώπη, κυρίως προς Ιταλία, αυξάνονται διαρκώς και η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά.

Οι τζιχαντιστές, με το να καταστρέφουν εγκαταστάσεις πετρελαίου, διαλύουν παράλληλα και την όποια πιθανότητα υπάρχει να ξαναστηθεί μελλοντικά η Λιβύη ως κάτι που να θυμίζει χώρα. Η κεντρική τράπεζα ήδη ξεμένει από συναλλαγματικά αποθέματα. Κι αν η παραγωγή πετρελαίου, που έτσι κι αλλιώς είναι στα Τάρταρα, μειωθεί κι άλλο, η Λιβύη θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση.

Η Δύση έχει ήδη δείξει την πρόθεσή της για στρατιωτικές επιχειρήσεις από αέρος ενάντια στο ISIS στην Λιβύη. Μένει να βρεθεί το ευνοϊκό τάιμινγκ. Ο Τζον Κέρι ανέφερε στην Ρώμη ότι άπαξ και σχηματιστεί κυβέρνηση ενότητας οι δυνάμεις θα ανταποκριθούν σε όποιο κάλεσμα για στρατιωτική βοήθεια. Υπάρχουν, άλλωστε, ήδη τέτοιες εκκλήσεις από τοπικές πολιτοφυλακές προς την Αμερική: Για στρατιωτική βοήθεια, αλλά και για ανάληψη ρόλου συντονιστή, διαμεσολαβητή και διαιτητή.