Αν δεν ήταν ένα από τα πιο κρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα των τελευταίων χρόνων, το άνοιγ μα του ασφαλιστικού από την κυβέρνηση ύστερα από τις ισχυρές πιέσεις της Κομισιόν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της περί τα δημοσιονομικά θα μπορούσε να χαρακτη ριστεί και «δώρο» του ΠΑΣΟΚ προς το ΚΚΕ, το οποίο βγαίνει μπροστά με διαφορά από τους υπόλοιπους στο αντιπολιτευτικό γήπεδο, κη ρύσσοντας τον «πόλεμο» στην κυβέρνηση.

Αν δεν ήταν ένα από τα πιο κρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα των τελευταίων χρόνων, το άνοιγ μα του ασφαλιστικού από την κυβέρνηση ύστερα από τις ισχυρές πιέσεις της Κομισιόν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της περί τα δημοσιονομικά θα μπορούσε να χαρακτη ριστεί και «δώρο» του ΠΑΣΟΚ προς το ΚΚΕ, το οποίο βγαίνει μπροστά με διαφορά από τους υπόλοιπους στο αντιπολιτευτικό γήπεδο, κη ρύσσοντας τον «πόλεμο» στην κυβέρνηση.

Ενδεχομένως το επιτρέπει και η συγκυρία: το ΠΑΣΟΚ, αν και δεν έχει συμπληρώσει δύο μήνες στην κυβέρνηση, ήδη παρουσιάζει σοβαρές αρρυθμίες, η Ν.Δ. βαδίζει στην εκλογή αρχηγού ημιδιαλυμένη, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση εσωστρέφειας.

Από την άλλη, το ΚΚΕ ήταν έτοιμο από και ρό, δεδομένου ότι – σύμφωνα με την ανά λυσή του – το ΠΑΣΟΚ στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα δεν διαφέρει από τη Ν.Δ. και επο μένως η στρατηγική του Περισσού κινείται στη βάση των διαχωριστικών γραμμών με ταξύ του ποιος εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, κυρίως όσων ανήκουν στα μικρομεσαία και λαϊκά στρώματα, και ποιος εξυπηρετεί τα συμφέροντα των προ νομιούχων τάξεων.

Επιπλέον ήδη έχει διακηρύξει ότι στόχος του είναι η ενδυνάμωση του κινήματος και η περαιτέρω ενίσχυση των δυνάμεων του κόμματος, κάτι που, για να το πετύχει, απο σκοπεί μεταξύ άλλων στην προσέλκυση ακροατηρίου που εναπόθεσε τις ελπίδες του στο ΠΑΣΟΚ – είτε πρόκειται για παραδοσια κούς ψηφοφόρους του είτε όχι – όμως στην πορεία δείχνει να δυσφορεί από την πολιτική που εφαρμόζει.

Προβλέποντας εγκαίρως τα βήματα της κυβέρνησης και αποτιμώντας ως ανύπαρκτα τα περιθώρια για ήπια μέτρα, ο Περισσός κα τέβασε από νωρίς τις δυνάμεις του στον δρό μο, αρχής γενομένης από τις κινητοποιήσεις για την Cosco, στη συνέχεια για τα stage και τώρα για το ασφαλιστικό, που αναδεικνύεται σε μείζον μέτωπο για το ΚΚΕ.

Με αφορμή το ασφαλιστικό, τις τελευταίες μέρες η κόντρα με την κυβέρνηση οξύνθηκε εκ νέου και οι κορόνες για τον «σταλινισμό» του ΚΚΕ ανέβηκαν μετά τα επεισόδια έξω από το υπουργείο Εργασίας τη Δευτέρα.

Την ίδια μέρα η Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξη Τύπου για το ασφαλιστικό και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Ερ γασίας κυριολεκτικά «έσυρε τα εξ αμάξης» στην κυβέρνηση, αφού την κατηγόρησε ότι συνεχίζει, με τη δικαιολογία των έκτακτων συνθηκών, την εφαρμογή ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα τον οποίο εισήγαγε στη χώρα ο Σημίτης.

«Έκτακτα» μέτρα… Σημίτη

Η Αλέκα μίλησε για «προαποφασισμέ να σχέδια στο ασφαλιστικό» τα οποία «συ νυπέγραψε» η κυβέρνηση στο πρόσφατο ΕCOFIN, αποτελούν δε θέσεις των μεγαλο επιχειρηματιών.

«Θυμίζουμε» είπε «ότι τα μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση τα επεξεργάσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Παγκόσμια Τράπεζα για τη Χιλή του Πινοσέτ ως πρό βα», καθώς και ότι «τα μέτρα αυτά άρχισαν να παίρνονται από τη Θάτσερ, ενώ πολύ πιο πριν ίσχυαν στις ΗΠΑ», φωλιάζουν δε «στη συνθήκη του Μάαστριχτ, στη Λευκή και Πράσινη Βίβλο». Θύμισε τέλος «τον περίφη μο κύριο Σπράο, που ήταν σύμβουλος στη Χιλή και ήλθε στην Ελλάδα επί Σημίτη για να ετοιμάσει το πακέτο Γιαννίτση, που έγινε με τά πακέτο Ρέππα και που προηγούμενα ήταν πακέτο Σιούφα και μεταγενέστερα πακέτο Πετραλιά».

Ως εκ τούτου χαρακτήρισε τον διάλογο «σικέ» αποκλείοντας τη συμμετοχή του ΚΚΕ. Παράλληλα, κάλεσε εργαζόμενους, αυτο απασχολούμενους και αγρότες να βγουν στους δρόμους, αφού, όπως είπε, δεν είναι ώρα για διάλογο. Αντιθέτως «έπρεπε να έχει εξαγγελθεί γενική απεργία». Εμ, δεν έπρε πε;