Η Κίνα ανακαλύπτει την μπάλα, δαπανά με πολιτικό σκοπό και κάνει “ποδοσφαιρικές μεταρρυθμίσεις με κινεζικά χαρακτηριστικά”

 

Όλο και αυξάνεται η κινέζικη ζήτηση για το πιο ζωτικό συστατικό του ποδοσφαίρου, τους δημοφιλείς παίκτες. Τις τελευταίες εβδομάδες οι ποδοσφαιρικές ομάδες της Κίνας επιδόθηκαν στην μεγαλύτερη φρενίτιδα δαπανών, αποκτώντας ταλέντα από το εξωτερικό για ποσά που, για τα ασιατικά αλλά πλέον και για τα ευρωπαϊκά στάνταρ, κόβουν την ανάσα. Κινέζικη εφημερίδα, μάλιστα, έγραψε ότι όποιος παρατηρούσε το κινεζικό ποδόσφαιρο θα συμπέραινε ότι αυτό τρελάθηκε.

Η ομάδα Jiangsu Suning, ιδιοκτησίας επώνυμης εμπορικής αλυσίδας, έσπασε ρεκόρ στις 27.1 όταν πλήρωσε 35 εκατ. δολάρια για τον Βραζιλιάνο Ραμίρεζ της Τσέλσι. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που είχε ποτέ ξοδέψει ασιατική ομάδα για ποδοσφαιριστή. Επτά ημέρες μετά, η Guangzhou Evergrande Taobao αγόρασε τον Μαρτίνεζ από την Ατλέτικο για 45 εκατ. δολ. Ακολούθησε η Jiangsu που κατέρριψε ξανά το ρεκόρ, πληρώνοντας στην ουκρανική ομάδα Σαχτάρ 53 εκατ. δολ. για τον Άλεξ Τεϊσέιρα.

Ως τις 26.2 που έκλεισε η χειμερινή μεταγραφική περίοδος της Κίνας, οι κορυφαίες ομάδες της ξόδεψαν 300 εκατ. δολ. Πόσο μεγαλύτερο απ’ όσα δαπάνησαν όλες οι ποδοσφαιρικές ομάδες στα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα την χειμερινή περίοδο.

Ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, αν και έχει να ανησυχεί για τόσα άλλα θέματα, από την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας μέχρι την διαφθορά, ρίχνει τεράστια προσοχή και κεφάλαια στο ποδόσφαιρο.

Πριν από ένα χρόνο, μια επιτροπή που ασχολείτο με ευρύ φάσμα οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων επέστησε την προσοχή του Κινέζου προέδρου στην θλιβερή επίδοση της χώρας στο ποδόσφαιρό. Η επιτροπή αυτή, λοιπόν, εκπόνησε το πρώτο πλάνο του Κομμουνιστικού Κόμματος για «ποδοσφαιρικές μεταρρυθμίσεις με κινεζικά χαρακτηριστικά». Με σκοπό να πραγματοποιήσει η Κίνα «το όνειρο για να γίνει ποδοσφαιρική υπερδύναμη».

Σύμφωνα με το πλάνο, ο αριθμός των ποδοσφαιρικών ακαδημιών πρέπει να αυξηθεί δέκα φορές και να φτάσουν τις 50.000 ως το 2025. Επίσης, πρέπει το ποδόσφαιρο να γίνει υποχρεωτικό στα σχολεία.

Το ποδοσφαιρικό πλάνο των Κινέζων, σύμφωνα με την ειδική τους επιτροπή θα βοηθήσει να τονωθεί «ο πατριωτισμός και το συλλογικό πνεύμα», ειδικά σε μια κοινωνία που σπάει σε κομμάτια από την οικονομική αλλαγή.

Φυσικά οι κινεζικές επιχειρήσεις σιγοντάρουν με κάθε προθυμία. Τον Οκτώβριο η China Media Capital (CMC) συμφώνησε να πάρει με 1.3 δισ. δολάρια τα τηλεοπτικά δικαιώματα πέντε ετών του κινεζικού πρωταθλήματος. Το ποσό είναι 25 φορές πάνω αυτό που κατέβαλε η κρατική τηλεόραση για την ποδοσφαιρική σεζόν 2014-2015.

Τον Δεκέμβριο, μάλιστα, η CMC αγόρασε το 13% της Μάντσεστερ Σίτυ. Ο πρόεδρος της εταιρίας και πλουσιότερος άνθρωπος της Κίνας, Γουάνγκ Ζιανλίν απέκτησε πρόσφατα και το 20% της Ατλέτικο Μαδρίτης. Μια εταιρία ιδιοκτησίας του, με το όνομα Dalian Wanda, ξοδεύει αυτή την στιγμή εκατομμύρια δολάρια για την ανάδειξη 180 Κινέζων ποδοσφαιριστών σε υψηλού επιπέδου εγκαταστάσεις στην Ισπανία.

Εκτός από το να αγοράζουν ακριβούς ξένους ποδοσφαιριστές, οι ομάδες της κινεζικής Σούπερ Λιγκ (CSL) στρατολογούν πρώην προπονητές αγγλικών και βραζιλιάνικων ομάδων. Η Guangzhou Evergrande Taobao διαθέτει προπονητές, κυρίως μικρών ηλικιών, από την Ρεάλ Μαδρίτης για να εκπαιδεύουν τους 3.000 νεαρούς στην ακαδημία της.

Για τους ξένους ποδοσφαιριστές και προπονητές, το μειονέκτημα να εργαστούν για μια ελάχιστα γνωστή ομάδα αντισταθμίζεται από τα παχυλά έως υπερβολικά πακέτα απολαβών. Ο Λαβέτσι της Παρί Σ. Ζ. πήγε πρόσφατα σε μια επαρχιακή ομάδα στην Κίνα με μισθό πάνω από 300.000 δολάρια. Την εβδομάδα…

Θεωρείται ότι σύντομα το κινεζικό πρωτάθλημα (CSL) θα επισκιάσει την αμερικανική λίγκα (MLS) ως προορισμός επιλογής για ποδοσφαιριστές που ενδιαφέρονται περισσότερο για τα χρήματα παρά για το πρεστίζ.

Η Κίνα, που έχει σαν όνειρο την διοργάνωση του παγκοσμίου κυπέλλου, χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο σαν ωφέλιμο εργαλείο διπλωματίας. Όμως, το πρωτάθλημα της ασιατικής υπερδύναμης απέχει πολύ ακόμα από το να ασκεί το ίδιο είδος επιρροής στον κόσμο, όπως η Πρέμιερ ή η Πριμέρα στο αγγλικό και ισπανικό κοινό, αντίστοιχα.