Καθοριστικό ρόλο για την αποφυγή ή όχι της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα έχουν η ΕΕ και το ΔΝΤ, σύμφωνα με τους αναλυτές των οίκων αξιολόγησης Standard & Poor’ s και Fitch.

Καθοριστικό ρόλο για την αποφυγή ή όχι της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα έχουν η ΕΕ και το ΔΝΤ, σύμφωνα με τους αναλυτές των οίκων αξιολόγησης Standard & Poor’ s και Fitch.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ναυτεμπορικής», η Standard & Poor’s δίνει πιθανότητες 25% στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού  χρέους, επισημαίνοντας ότι η αναδιάρθρωση δεν είναι μονόδρομος καθώς και ότι αυτή η επιλογή από την ελληνική κυβέρνηση θα είχε τις συνέπειες μια κανονικής πτώχευσης.

Σύμφωνα με τον αναλυτή της Standard & Poor’s, Μόρις Κρέμερ, το ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης δεν αποκλείεται δεδομένου πως το χρέος έχει αυξηθεί σημαντικά.

Ο αναλυτής επισήμανε πως η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας υποβαθμίστηκε στην βαθμίδα ΒΒ -, τον περασμένο Μάρτιο και σχολίασε πως βάσει των στατιστικών το 25% των χωρών στην κατηγορία ΒΒ καταλήγουν σε πτώχευση ή κάποια άλλου είδους αναδιάρθρωση του χρέους τους.

Σημείωσε, ωστόσο, ότι οποιαδήποτε μορφή αναδιάρθρωση χρέους θα ερμηνευθεί από τις αγορές ως πτώχευση.

Εντούτοις, τόνισε πως μια ενδεχόμενη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής θα εξυπηρετούσε την Ελλάδα, καθώς θα μείωνε τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους, αν και σε αυτήν την περίπτωση κάτι τέτοιο θα εκλαμβάνονταν πάλι από τις αγορές ως χρεοκοπία, δεδομένου ότι η Ελλάδα θα κρίνεται ως μια χώρα, η οποία δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.

Την ίδια ώρα και ο οίκος αξιολόγησης Fitch τάσσεται υπέρ της συνέχισης της στήριξης της Ελλάδας με χρηματοδότηση από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, μαζί με μια αναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, όχι όμως και του συνολικού χρέους.

Σύμφωνα με τον αναλυτή της Fitch, Πολ Ροκινς, με την εφαρμογή του μνημονίου, το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας απομακρύνεται, δεδομένου ότι η Ελλάδα πετυχαίνει τους δημοσιονομικούς και διαρθρωτικούς στόχους που τίθενται κάθε φορά από την Ε.Ε., το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.

Ο αναλυτής της Fitch, παραμένει, ωστόσο, επιφυλακτικός στις εκτιμήσεις του σχετικά με το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για την αποκλιμάκωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ο Πολ Ροκινς προέβλεψε πως οι ανάγκες αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους θα παραμείνουν πολύ υψηλές, καθώς όπως ανέφερε ακόμη και αν η Ελλάδα πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης 3-4% του ΑΕΠ θα πρέπει παράλληλα να έχει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης 5 με 6% του ΑΕΠ, για να μειώσει σταδιακά το χρέος της.