Για τον λαό, η κρίση έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία! Για το πολιτικό μας σύστημα και για τους παρεπιδημούντες την Ιερουσαλήμ της Βουλής των Ελλήνων, όλα ήταν γνωστά και αναμενόμενα. Ωστόσο, το πώς αποδίδονται στην πολιτική οι ευθύνες και οι συν-ευθύνες είναι ένα άλλο θέμα.

Για τον λαό, η κρίση έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία! Για το πολιτικό μας σύστημα και για τους παρεπιδημούντες την Ιερουσαλήμ της Βουλής των Ελλήνων, όλα ήταν γνωστά και αναμενόμενα. Ωστόσο, το πώς αποδίδονται στην πολιτική οι ευθύνες και οι συν-ευθύνες είναι ένα άλλο θέμα. Κανένας από τους μετέχοντες του πολιτικού συστήματος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε, πέραν του γεγονότος ότι και η άγνοια δεν αποτελεί πολιτική τιμή. Καλό είναι όμως να θυμηθούμε μερικά περιστατικά εκείνης της εποχής που τόσο εύκολα ξεχάστηκαν.

Ο «λογιστής» Σημίτης στη Συνεδρίαση ΝΤΣ’ της 18ης Δεκεμβρίου του 2008, σε ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων, μεταξύ άλλων σχετικών, είπε:

Κωνσταντίνος Σημίτης: […] Την εξαιρετικά δυσοίωνη προοπτική εκφράζουν και τα επιτόκια δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου που έχουν εκτιναχθεί σε πρωτοφανή επίπεδα και όχι εξαιτίας της ανόδου των διεθνών επιτοκίων, αλλά εξαιτίας του καταποντισμού της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στη φερεγγυότητα της κυβέρνησης και στις προοπτικές της οικονομίας μας. […]

[…] Ο δανεισμός της χώρας έχει γίνει θέμα στον διεθνή Τύπο. Η Ελλάδα αναφέρεται ως η χώρα η οποία αναλογικά με το ΑΕΠ της θα έχει το 2009 τον υψηλότερο δανεισμό στην Ευρώπη. Τη δυσοίωνη εικόνα συμπληρώνει το γεγονός ότι το κόστος της ασφάλισης έναντι του κινδύνου μη πληρωμής των πενταετών ελληνικών ομολόγων ή των ελληνικών ομολόγων γενικά έχει τετραπλασιαστεί σε ελάχιστο χρόνο. Για τα πενταετή ομόλογα ανέβηκε από το 3% στο 12% περίπου. Είναι και αυτό μία απόδειξη της εξαιρετικά αρνητικής γνώμης που έχουν οι αγορές για την Ελλάδα.

[…] Μεταξύ του τέλους του 2003 και του 2009 – στο οποίο αφορά ο προϋπολογισμός που συζητάμε – το δημόσιο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης – γιατί αυτό έχει σημασία, αυτό δείχνει τη δημοσιονομική διαχείριση – αυξήθηκε κατά το ιλιγγιώδες ποσό των 91.000.000.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται σ’ αυτό το ποσό η επιβάρυνση του χρέους από το πακέτο στήριξης των τραπεζών και οι βέβαιες υπερβάσεις του ελλείμματος το 2009. Οι αιτίες της αύξησης είναι συναρτημένες με την πελατειακή νοοτροπία της κυβέρνησης και τη σταθερή επιδίωξη για ενίσχυση της εξουσίας της. Οι προσλήψεις την περίοδο 2004-2008 έφτασαν τις εξήντα χιλιάδες περίπου, με συνέπεια την αύξηση των μισθών που κατέβαλε η κυβέρνηση κατά 40%. […]

[…] Απλά πιστεύουν ότι η Ελλάδα τους κορόιδεψε. Και γι’ αυτό πιστεύουν ότι η Ελλάδα καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητα εκείνου, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

[…] Τα χρήματα στις διεθνείς χρηματαγορές θα είναι δύσκολο όμως τώρα να βρεθούν, σε μια περίοδο όπου όλο και λιγότερη ρευστότητα υπάρχει και όλο και περισσότερα κράτη επιζητούν δανεισμό.

Στην περίπτωση που παρουσιαστούν δυσκολίες δανεισμού, το ελληνικό κράτος δεν θα μπορεί να βρει στην αγορά χρήματα ταχύτατα, όπως θα θέλει, και θα δώσει έτσι την αφορμή να διατυπωθεί η υπόδειξη ότι η λύση του προβλήματος θα πρέπει να επιζητηθεί μάλλον με προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Θα είναι μια ταπεινωτική εξέλιξη για την Ελλάδα, η πιο καταστροφική κατάληξη της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. […]

Για «λογιστής», καλός φαίνεται… Διαθέτουν όλοι αυτοί που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, μιαν αντίστοιχη πολιτική τοποθέτηση η οποία να προειδοποιεί τόσο ξεκάθαρα και εμπεριστατωμένα για το τι επρόκειτο να γίνει;

Για την ιστορία, παραθέτω την απάντηση του «σοφού» τότε υπουργού οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη και της κυβέρνησης που εκπροσωπούσε, η οποία μάλιστα μένει προκλητικά στο απυρόβλητο της Αριστεράς και χαίρει ασυλίας μέσω της εκκωφαντικής της σιωπής και της έντεχνης κάλυψής της. Βέβαια υπάρχει και το προηγούμενο της καλής τους και αποδοτικής συνεργασίας το 1989…

Γιώργος Αλογοσκούφης: [….] Ανοιχτά και χαιρέκακα άκουσα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μιλούν για δήθεν χρεοκοπία του Δημοσίου, για δήθεν προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και διάφορα άλλα σενάρια ευφαντάστων αναλυτών. […]

 

Ο τοίχος

Στην περίπτωση που παρουσιαστούν δυσκολίες δανεισμού, το ελληνικό κράτος δεν θα μπορεί να βρει στην αγορά χρήματα ταχύτατα, όπως θα θέλει, και θα δώσει έτσι την αφορμή να διατυπωθεί η υπόδειξη ότι η λύση

του προβλήματος θα πρέπει να επιζητηθεί μάλλον με προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Θα είναι μια ταπεινωτική εξέλιξη για την Ελλάδα, η πιο καταστροφική κατάληξη της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. […]