Με μια μεγάλη φωτιά στο κέντρο ενός χωραφιού πλάι στον καταυλισμό της ουδέτερης ζώνης Ελλάδας-ΠΓΔΜ, σημαίες, τραγούδια, χορούς και συνθήματα Κούρδοι από το Ιράκ και τη Συρία ξεκίνησαν απόψε στην Ειδομένη τον εορτασμό του Νεβρόζ, που θα κορυφωθεί αύριο το πρωί.

 

Με μια μεγάλη φωτιά στο κέντρο ενός χωραφιού πλάι στον καταυλισμό της ουδέτερης ζώνης Ελλάδας-ΠΓΔΜ, σημαίες, τραγούδια, χορούς και συνθήματα Κούρδοι από το Ιράκ και τη Συρία ξεκίνησαν απόψε στην Ειδομένη τον εορτασμό του Νεβρόζ, που θα κορυφωθεί αύριο το πρωί.

Στις 21 του Μάρτη, οι Κούρδοι γιορτάζουν παραδοσιακά την εαρινή ισημερία, το Νεβρόζ, που είναι ταυτόχρονα εθνική γιορτή και πρωτοχρονιά γι’ αυτούς.

Με πρόσωπα βαμμένα στα χρώματα της κουρδικής σημαίες, όπως και οι πλεγμένες κορδέλες στα χέρια και το μέτωπο μικρών και μεγάλων, σχημάτισαν έναν μεγάλο κύκλο γύρω από τη φωτιά που άναψαν από νωρίς το απόγευμα και ανεμίζοντας σημαίες, κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως «το Νεβρόζ είναι ημέρα ειρήνης και αγάπης», «ανοίξτε τα σύνορα» και «θέλουμε ειρήνη», έστησαν μια μεγάλη γιορτή.

Την ίδια ώρα, αρκετά μέτρα παραπέρα, από την άλλη πλευρά της σιδηροδρομικής γραμμής που χωρίζει στη μέση το «δάσος» των σκηνών που έχει απλωθεί στα χωράφια γύρω από τον καταυλισμό, μια ομάδα Σύρων χόρευε παραδοσιακούς χορούς της πατρίδας τους, υπό τις επευφημίες των υπολοίπων.

Λίγο νωρίτερα είχαν αποχωρήσει και από τις σιδηροδρομικές γραμμές οι 5-6 πρόσφυγες, που πραγματοποιούσαν από το πρωί καθιστική διαμαρτυρία, ζητώντας το άνοιγμα των συνόρων. Εκεί ήταν για ακόμη μια ημέρα και ο Χοσάμ, φοιτητής νομικής από τη Δαμασκό, ο οποίος κάθε μέρα κρατά ένα χαρτόνι, στο οποίο τις προηγούμενες ημέρες υπήρχε πάντα ένα σύνθημα. Σήμερα, το χαρτόνι αυτό ήταν κενό για να δείξει, όπως είπε, το κενό που αισθάνεται μέσα του, αφού δεν ξέρει πώς θα μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του προς τη βόρεια Ευρώπη.

Στο μεταξύ, το δικό τους «μήνυμα» στέλνουν τα παιδιά-πρόσφυγες της Ειδομένης, ζωγραφιές των οποίων στολίζουν ένα τμήμα του συρματοπλέγματος πλάι στις σιδηροδρομικές γραμμές. «Θέλουμε ειρήνη, όχι πόλεμο» λέει η μικρή Ζέιναμπ, καθώς μας δείχνει τη ζωγραφιά της, μια τεράστια καρδιά.