Σάββατο, μετά τα μεσάνυχτα· ύπνος δεν μ’ έπι­ανε και άνοιξα λίγο την τηλεόραση να με κοιμί­σει. Παλιό κόλπο, δοκιμασμένο.

Σάββατο, μετά τα μεσάνυχτα· ύπνος δεν μ’ έπι­ανε και άνοιξα λίγο την τηλεόραση να με κοιμί­σει. Παλιό κόλπο, δοκιμασμένο. Έπεσα ωστό­σο πάνω στους βασιλικούς γάμους και σε μια Πόπη Τσαπανίδου σε μεγάλες στιγμές. Υπήρχε και μια κυ­ρία που σχολίαζε το τελετουργικό όλης αυτής της βα­σιλικής πομπής, η οποία κατέληξε σε μια μεγαλοπρε­πή γαμήλια τελετή. Έτσι, είχα την ευκαιρία να λάβω γνώση μιας σειράς απύθμενου βάθους και σημασίας βασιλικών τελετουργικών λεπτομερειών, άγνωστων στους κοινούς θνητούς. Ωστόσο, η ευγενής σχολιάστρια, μέσα στο παραλήρημα του αυτοκρατορικού της ενθουσιασμού, δεν σταύρωσε μια σωστή πρότα­ση στα ελληνικά, παρά την επιτήδευση στη χροιά της φωνής που αγωνιούσε να μαρτυρήσει καλή ανατρο­φή, ευγένεια και μόρφωση.

Τέλος πάντων, παρακολούθησα την πορεία της βασιλίσσης, η οποία με χάρη χαιρετούσε το παρα­ληρούν πλήθος, είδα τον συγκινημένο θνητό πατέρα της σύγχρονης Σταχτοπούτας με τη φοβερή μόρφω­ση και την εξαίσια χάρη, που έκλεψε ως αναστηθεί-σα Νταϊάνα τις μελίρρυτες καρδιές των μελλοντικών υπηκόων της. Είχα την τρομερή τύχη να καταστώ, έστω και τηλεοπτικός, μάρτυρας του μητρικού ασπα­σμού της βασιλίσσης στον κάπως ανυπάκουο, αλλά πάντα αγαπημένο βασιλικό υιό της Κάρολο. Επίσης, δεν έχασα την ιστορικά ιδανική ευκαιρία που μου χά­ριζε αυτό το μοναδικό γεγονός να προσηλωθώ σχε­δόν με ιερή ευλάβεια στα ανατριχιαστικής έμπνευσης γυναικεία καπέλα που κοσμούσαν τις κόμες της αγγλικής αριστοκρατίας. Ωστόσο, αυτό που με συνεπήρε ήταν η στιγμή των ύμνων που είχε διαλέξει το ευτυχές ζεύγος, καθώς εντός του υπέρλαμπρου ναού ο Έλτον Τζον, συνεσταλμένα και εμφανώς συ­γκινημένος, έστεκε στο πλευρό του αγαπημένου του συζύγου, μαζί με τον οποίο έψαλλαν με εσωτερικό­τητα τους βασιλικούς ψαλμούς.

Έξω, εκτός ναού και ύμνων, ο λαός βίωνε με πα­ραληρηματική ευφροσύνη και αυτοκρατορική αφέ­λεια, το παραμύθι των βασιλέων, επενδύοντας στην πιθανότητα όχι της πραγματικότητας για την ίδια του τη ζωή, αλλά μιας παραμυθένιας της εκδοχής. Ωστό­σο, αυτή την εκδοχή, την τόσο ανόητη (;) την τόσο ασήμαντη (;), την τόσο απαράδεκτη (;), ποιο πολιτικό σύστημα μπορεί να την εξηγήσει επαρκώς και με βα­θύτητα (κι όχι με τις ετοιμοπαράδοτες και ολοκληρω­τικές ερμηνείες) ή, περισσότερο, να τη λάβει υπόψη του, κι ακόμα παρά πέρα, να τη σεβαστεί;

Ο λαός αυτός δεν ήταν που πριν από μερικές εβδο­μάδες κατέκλυζε το κέντρο του Λονδίνου μετατρέποντάς το σε πεδίο μάχης; Ο λαός αυτός δεν ήταν που ζήτησε δυναμικά το δικαίωμά του στη μόρφω­ση, ενάντια στην πολιτική που επιβάλλει ταξικά κρι­τήρια για τη μόρφωση; Μήπως αυτόν τον ίδιο ακρι­βώς λαό που συμμετείχε στη συντριπτική του πλει­ονότητα στις διαδηλώσεις, δεν τον επαίνεσαν όλες οι εγχώριες επαναστατικές πένες προβλέποντας μάλιστα ανατρεπτικές εξελίξεις στο μέτωπο της Ευρώπης; Μήπως οι ίδιοι που διέβλεπαν πίσω από τα γεγονότα επαναστατικές κινητοποιήσεις των λαών, δεν είναι αυτοί που για τον ίδιο λαό ειρωνεύονται την παραδοσιακή του προσήλωση στη μοναρχία και στην προκλητική πολυτέλεια που αυτή επιδεικνύει σε ανόητες και ανούσιες, για εμάς, τελετές; Η σωστή αντίληψη και κυρίως η αντικειμενική προσέγγιση της πραγματικότητας για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιο απαιτητική από αυτό που θέλει να παρουσιαστεί ως η πιο συντριπτική αλήθεια: όπως αυτή ενός Λονδίνου παραδομένου στις φλόγες από τη μια και ενός Λονδίνου παραδομένου στη λατρεία ενός ανθυγιεινά ζαχαρωμένου βασιλικού παραμυθι­ού από την άλλη.

Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχε ο ίδιος πρωτα­γωνιστής, που δεν είναι άλλος από τον λαό. Για άλ­λη μια φορά, οι ιδεολογίες βρίσκονται μπροστά σε ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα, του οποίου η λύση είναι απείρως πιο απαιτητική από αυτή που προσφέρουν τα επαγγελματικά λυσάρια των ιδεολογιών του δογ­ματισμού. Δεν υπάρχουν μονοσήμαντες ερμηνείες, όσο κι αν αυτές μερικές φορές μοιάζουν συντριπτικά αληθοφανείς. Μαζί με την άλλη όψη του νομίσματος, υπάρχει και η άλλη όψη του κόσμου, και είναι αυτή η οποία θα λανθάνει της προσοχής αλλά και των επι­στημονικών ερμηνειών και προσεγγίσεων κάθε ολο­κληρωτισμού που θεωρεί ότι η ζωή είναι απλώς οδη­γίες προς ναυτιλλομένους ή ένας μαθηματικός τύπος του οποίου η λύση δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

[email protected]