♦ Αποτυχημένη η είσοδος του Μαΐου δεν επι­βράβευσε τη φιλαρέσκεια των ανθέων, τα οποία με τις πολυποίκιλες ανταύγειες του λιγο­στού φωτός προσπάθησαν να πλέξουν τα στε­φάνια των χρωμάτων.

♦ Αποτυχημένη η είσοδος του Μαΐου δεν επι­βράβευσε τη φιλαρέσκεια των ανθέων, τα οποία με τις πολυποίκιλες ανταύγειες του λιγο­στού φωτός προσπάθησαν να πλέξουν τα στε­φάνια των χρωμάτων.

♦ Οι μυρουδιές λιγοστές, ερωτοτρόπησαν με χάρη με τη βαρυπρεπή νοημοσύνη των περί­πλοκων επινοήσεων της σκέψεως και η πολυ­μήχανη περίληψη κατέγραψε την αφορμή ως το γενεσιουργό της εισόδου.

♦ Πάντοτε οι αφορμές είχαν τον δευτερεύοντα ρόλο, ίσως γιατί το πασίδηλον ποτέ δεν είχε την ανάγκη της αναλύσεως.

♦ Έτσι οι αιτίες ήταν πάντα σκοτεινές σημειώ­σεις στα τρίσβαθα των ξεχασμένων διανοημά­των.

♦ Και φανερώθηκαν οι προφάσεις να κάνουν τις αμαρτίες να λιγοστεύουν τις συνθέσεις του υποσυνείδητου.

♦ Οι δυσοσμίες απέραντες δεν περιορίστηκαν στην αίσθηση της οσφρήσεως, αλλά πετάχτη­καν και παραδίπλα. Τοιουτοτρόπως με μισό­κλειστα μάτια, μανταλωμένη μύτη, βουλωμένα αυτιά και αδιάφορη γλώσσα, αντιμετωπίστηκε ο ερχομός του εαρινού θέματος.

♦ Χαριτόβρυτος η κυκλοθυμία, επηρεασμένη από τη γύρη, φτιάχνει τους ισολογισμούς των βροχερών ημερών. Κι απομένουν τα πάθη, ανα­γνώσματα μερικών παρείσακτων να δοξολο­γούν τα ερωτηματικά.

♦ Πέραν του τυπικού.

♦ Σ’ αγαπάω.

♦ Και πέσαν τα γράμματα στην εξώθυρα ανορ­θόγραφα.

♦ Μια χρυσόμυγα και ένα μοβ.

♦ Και το ασυναίρετο έδωσε στη θάλασσα την κατάληξη.

♦ Επαναλήψεις ενεστωτικές σε παρελθοντο-γραφήματα περιορισμένου χρόνου. Η μονοτο­νία της ανοίξεως. Προβλέψιμη η παρουσία των αισθήσεων. Και η ειρωνεία των καιρών απαντά την ανατροπή, επισυνάπτεται στον επιφανειακό λόγο και μονολογεί το επιμύθιον.

♦ Η εξουσία, μεταχειριζόμενη την ανάγκη του πλήθους, καταποντίζει τα δημιουργήματά της.

♦ Σε επαύλεις κατοχυρωμένη.

Και αποσπάται εκ του τοπίου το πρόσχημα της εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων.

♦ Αντ’ αυτού καινούργιο δικαιολόγημα οσο­νούπω θα εμφανιστεί φέροντας τα σκήπτρα της συμμετρικής αρχής.

♦ Και η αμφιβολία περί της σαρκός υπεισέρχε­ται στην ειδησεογραφία για να επισπεύσει το δομημένο χαρτί του υπερώου.

♦ Παιχνίδια με πρόσωπα.

♦ Και στο βάθος οι αλυσίδες να μπλέκονται στα χιλιάδες πληγωμένα πόδια.

♦ Ασυναρτησία λόγου. Κατάντημα μη αναστρέ­ψιμο.

♦ Και στην Ηνωμένη Ηλιθιότητα λευκά πέπλα φροντίζουν να μεταδώσουν σε όλη την υφήλιο την ιδιότητα του αποχαυνωμένου πολίτου.

♦ Αγωγή διά των Μέσων.

♦ Και στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης της ευήθειας, παρουσιαστές δίνουν την ψυχή τους για την ενημέρωση.

♦ Και μετά στα γήπεδα αλήτες ντυμένοι με όλα τα χρώματα κάνουν το παιχνίδι συμφορά κακο-ντυμένης συλλογιστικής.

♦ Το χείριστο εγκαθίσταται και το κακό είναι ότι την έκανε για τα καλά και η απορία.

♦ Υπέρμαργη κοινωνία το μεγαλείο σου, ξεφω­νίζει ο αγανακτισμένος θεατής κοιτάζοντας τον καθρέφτη.

♦ Κι ένα αγριοπερίστερο έριξε μια κουτσουλιά στο κυπαρισσί κάγκελο με τα λευκά υποστη­ρίγματα.

♦ Μια νοικοκυρά έμπηξε μια φωνή.

♦ Ένα πιάτο έσπασε και ένα επιφώνημα διωγ­μού έκανε το πουλί να χαθεί στη διπλανή σε­λίδα.

♦ Μια μολυβιά κάθισε στο ασπρισμένο κι άρχι­σε δειλά να ζωγραφίζει το καλοκαίρι!

♦ Μια ημέρα της ανοίξεως άκρως σκοτεινή.

 

Mυογράφημα

Δεν είχε παρά να κοιτάξει από το ανοιχτό παράθυρο. Μια νεραντζιά κι από κάτω οι καρποί μαραζωμένοι. Χαμηλό σπίτι με τα σίδερα να εξέχουν στην οροφή. Πόρτα βαριά σφαλιστή. Παράθυρα ξύλινα αμπαρωμένα με την μπογιά, ξεφτισμένη αναπνοή της εγκατάλειψης, να δείχνει τις φλούδες της.

Σκουριασμένο γραμματοκιβώτιο. Διαφημιστικά στοιβαγμένα. Λογαριασμοί νερού, τηλεφώνου, ειδοποιήσεις συμβάσεων. Αγριόχορτα ατίθασα και παπαρούνες ξεχωριστές, ντυμένες τον καρνάβαλο της εποχής. Τενεκέδες με ξεραμένα λουλούδια. Ποτιστήρι στεγνό και παλιοσίδερα σπαρμένα. Σπασμένα καδρόνια στην αυτοσχέδια αποθήκη και κάποιες κότες να κόβουν βόλτες.

Ένα λευκό φόρεμα, ξωτικό φαντασίας, σκισμένο, στο πλάι του τσιμεντόλιθου. Μουντζούρες βαθιές χαρακιές και κόκκινα σημάδια. Δυο αδειανά ποτήρια. Γιομισμένα με σκόνη. Στο γυαλί ακόμα τα σημειώματα.

Μια γόβα μαύρη και ένα μαντίλι με μονόγραμμα. Χάντρες σκορπισμένες μαρτυρούσαν την οργή της ανάμνησης.

Πόθοι στις αδειανές αυλές με τα σώματα να δραπετεύουν απ’ τον χρόνο. Παραπομπές της εικόνας, όταν η κίνηση μένει γραμμένη.

Το μοτοσακό σταμάτησε. Ο ταχυδρόμος με τη δερμάτινη υποδοχή πλησίασε αργά. Η ιεροτελεστία της αναζήτησης. Ο φάκελος καρφώθηκε ανάμεσα στα διαφημιστικά φτιάχνοντας τη λεπτομέρεια του έρωτα.

Μετά η πλάτη, η εξάτμιση να ρίχνει το σύννεφο. Να σβήνει ο ήχος.

Αγριόχορτα, παπαρούνες, τενεκέδες.

Δεν είχε παρά να κοιτάξει απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο.

Η μεταποίηση της εικόνας. Η υποσημείωση της μοναξιάς.

Και ένας παραλήπτης κλειδωμένος στον ψίθυρο εκείνης της νύχτας.

 

Ανθοβόλησις

Ανθεινή εντύπωσις περιτυλίγματος

Στους κήπους των συνόρων

Καλαμιώνες ασπιδοφόροι

Του ανέμου διακόπτες

Φράχτες σπαρμένοι

Παρείσακτοι επισκέπτες

Ανθοδέσμη ανομοιόμορφη

Αυθορμητισμός οικονομίας

Στην άκρη

Με τη σοφία των συνθέσεων

Άχρηστο

Ετεροχρόνως

Χρήσιμο

Ταυτοχρόνως

Στήριγμα της εικόνας.

Απρόοπτο συναπάντημα

Σφιχτοδεμένο παραλήρημα

Ασυλλήπτου διαμετρήματος

Το τώρα και το μετά

Στα επιρρήματα

Των επινοήσεων