Όταν το περασμένο Σάββατο, στις 4.00 το μεσημέρι, ο Πάνος Σκουρλέτης περνούσε την πόρτα του Μαξίμου για ένα τετ α τετ με τον πρωθυπουργό, και οι πέτρες γνώριζαν ότι το «μενού» θα είχε βασικό «πιάτο» τη δημόσια «έκρηξη» του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατά της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ με σκληρές δηλώσεις και σοβαρά υπονοούμενα για περίεργο ρόλο στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

 

Όταν το περασμένο Σάββατο, στις 4.00 το μεσημέρι, ο Πάνος Σκουρλέτης περνούσε την πόρτα του Μαξίμου για ένα τετ α τετ με τον πρωθυπουργό, και οι πέτρες γνώριζαν ότι το «μενού» θα είχε βασικό «πιάτο» τη δημόσια «έκρηξη» του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατά της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ με σκληρές δηλώσεις και σοβαρά υπονοούμενα για περίεργο ρόλο στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Η δίωρη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Σκουρλέτη κατέληξε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι στην ευθεία σύγκρουση, αλλά να παραμείνει σταθερή η σκληρή γραμμή στο θέμα της περιουσίας του Δημοσίου που θα ιδιωτικοποιηθεί μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Έτσι επιβεβαιώθηκε ο «πάγος» σε εκείνους που εντός και εκτός πιέζουν για να αυξηθεί ο αριθμός των περιουσιακών στοιχείων που θα πουληθούν μέσω ΤΑΙΠΕΔ, με την κυβέρνηση να εμμένει στις εννέα ιδιωτικοποιήσεις που έχουν συμφωνηθεί με το τρίτο μνημόνιο για το 2016 και στη συγκρότηση του νέου υπερταμείου.

Η «έκρηξη» του Σκουρλέτη, για εκείνους που γνωρίζουν το παρασκήνιο, ήταν θέμα χρόνου, διότι οι ορέξεις ιθαγενών και αλλοδαπών για τα «φιλέτα» του Δημοσίου, με αιχμή τα περιουσιακά στοιχεία ειδικά στον τομέα της ενέργειας, παραμένουν στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων. Μόνο που για την κυβέρνηση η «μάχη» για να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ θεωρείται η «μητέρα των μαχών», αφού θα είναι οι μοναδικοί μνημονιακοί νόμοι που θα ακυρωθούν.

Με τον φόβο του ηλεκτροσόκ

Για την κυβέρνηση, δεδομένων των μεγάλων υποχωρήσεων που έχει κάνει στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, η παραμονή του ΑΔΜΗΕ υπό δημόσιο έλεγχο και η αποτροπή πώλησης της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ» είναι θέματα πρώτης γραμμής. Όλους αυτούς τους μήνες, άλλωστε, η διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές, εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ενέργειας, κινείται με αυτόν τον γνώμονα.

Έτσι, μέχρι στιγμής, οι δανειστές έχουν συμφωνήσει να παραμείνει το 51% του ΑΔΜΗΕ – του δικτύου υψηλής τάσης – στον ιδιοκτησιακό έλεγχο και στον έλεγχο διαχείρισης του Δημοσίου. Το 20% αναμένεται να δοθεί σε έναν αντίστοιχο – ευρωπαϊκό μάλλον – διαχειριστή και το υπόλοιπο 29% θα δοθεί μέσω χρηματιστηρίου.

Όσον αφορά το θέμα της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ», που από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είχε χαρακτηριστεί ως η «μητέρα» όλων των αποκρατικοποιήσεων, το σχέδιο προέβλεπε την πώληση του 30% της Επιχείρησης, σχέδιο που μέχρι στιγμής έχει ανατραπεί στις διαπραγματεύσεις, αφού οι δανειστές φαίνεται να έχουν δώσει καταρχήν θετική γνώμη στην υιοθέτηση του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας και του σπασίματος του μονοπωλίου μέσω των ΝΟΜΕ, μέσω, δηλαδή, των δημοπρασιών ηλεκτρικού ρεύματος.

Εάν υιοθετηθεί η διαδικασία των δημοπρασιών, θα πρόκειται για έναν προσωρινό μηχανισμό όπου η ΔΕΗ θα κάνει δημοπρασίες ηλεκτρικού ρεύματος προς προμηθευτές, οι οποίοι στη συνέχεια θα πουλάνε το ηλεκτρικό ρεύμα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις μέχρι να δημιουργηθούν ανταγωνιστικές εταιρείες.

Εάν και τα δυο εναλλακτικά σενάρια, δηλαδή για τον ΑΔΜΗΕ και τη ΔΕΗ, συμφωνηθούν πλήρως με τους δανειστές και δεν ανατραπούν την τελευταία στιγμή, τότε πρώτη φορά θα ακυρωθούν μνημονιακοί νόμοι. Και αυτή η εξέλιξη είναι ζωτικής σημασίας για την κυβέρνηση, η οποία δεν θα αντέξει να χάσει ένα από τα τελευταία «οχυρά», που είναι η διατήρηση του δημόσιου ελέγχου στη «ναυαρχίδα» του ενεργειακού τομέα της χώρας.

Έτσι, όπως εξηγούν στο «Ποντίκι» άνθρωποι που γνωρίζουν το παρασκήνιο, το γεγονός ότι συντονισμένα δημοσιεύματα περί διαρροής προσχεδίου με νέες απαιτήσεις των δανειστών για την πώληση εδώ και τώρα μέσω ΤΑΙΠΕΔ όλων των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου οδήγησε σε δεύτερες σκέψεις περί του τι παίζεται πίσω από κλειστές πόρτες με ευθύνη και εγχώριων συντελεστών.

Το χαρτοφυλάκιο που «καίει»

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «Π», η βασική αιτία που πυροδοτεί ακόμα και σήμερα τις ορέξεις για αύξηση των ιδιωτικοποιήσεων μέσω ΤΑΙΠΕΔ στις 27 από τις εννέα που έχουν συμφωνηθεί είναι το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου παραμένει στο ΤΑΙΠΕΔ, παρά το γεγονός ότι δέσμευση του τρίτου μνημονίου είναι και η σύσταση ενός άλλου φορέα για την αξιοποίηση των assets του Δημοσίου.

Έτσι στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ παραμένουν τα «φιλέτα» όπως είναι η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, η Εγνατία Οδός, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα ΕΛΤΑ ακόμα και η Εγκατάσταση Υπόγειας Αποθήκευσης Φυσικού Αερίου. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι η σύσταση του υπερταμείου βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα, διατηρεί τις βλέψεις εντός και εκτός Ελλάδας για την ιδιωτικοποίηση μέσω ΤΑΙΠΕΔ και όχι για τη μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων στον νέο φορέα.

Όπως το «Π» έχει επισημάνει και σε παλαιότερα δημοσιεύματα, η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δυο φορέων είναι ότι το ΤΑΙΠΕΔ μόνον πουλά και τα έσοδα πηγαίνουν αυτομάτως στην αποπληρωμή του χρέους, ενώ η συμφωνία για το υπερταμείο προβλέπει και άλλους τρόπους αξιοποίησης πλην της πώλησης, με τα έσοδα να κατανέμονται κατά 25% στην αποπληρωμή του χρέους, κατά 25% σε έργα ανάπτυξης, ενώ το υπόλοιπο 50%, σύμφωνα τουλάχιστον με τον αρχικό σχεδιασμό, ως εγγύηση των τραπεζών.