Το κόστος της εισροής των προσφύγων στην Ευρώπη αναφορικά με το δημόσιο χρέος  θα αντισταθμιστεί πλήρως από την αύξηση του ΑΕΠ.

 

Οι πρόσφυγες που φθάνουν στην Ευρώπη μπορούν να «ξεπληρώσουν» το κόστος εισδοχής τους σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, αφού σύμφωνα με μελέτες θα έχουν ξοδέψει τα διπλά λεφτά μέσα σε μόλις πέντε χρόνια όπως αναφέρεται σε άρθρο του Guardian.

Σύμφωνα με τον Philippe Legrain, τον πρώην οικονομικό σύμβουλο του προέδρου της Κομισιόν, οι πρόσφυγες θα δημιουργήσουν περισσότερες δουλειές, θα αυξήσουν τη ζήτηση σε προϊόντα και υπηρεσίες και θα καλύψουν κενά στο Ευρωπαϊκό εργατικό δυναμικό. Μέσω των μισθών τους θα συμπληρωθούν ελλείμματα στα δημόσια ταμία και ασφαλιστικά ταμεία.

Ταυτόχρονα, παλαιότερες έρευνες εργατικών οικονομολόγων δείχνουν πως οι πρόσφυγες δε θα χαμηλώσουν το κατώτατο όριο των μισθών ούτε θα αυξήσουν το ποσοστό της ανεργίας για τους γηγενείς.

Συγκεκριμένα ο Legrain υπολογίζει πως, ενώ η εισροή προσφύγων θα αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 69 δισεκατομμύρια ευρώ κατά την πενταετία 2015-2020, κατά την ίδια περίοδο θα βοηθήσουν και στην αύξηση του ΑΕΠ κατά 126.6 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου στο διπλάσιο.

Στην έρευνα «Refugees Work: A Humanitarian Investment That Yields Economic Dividends», η οποία δημοσιεύτηκε από τη ΜΚΟ Tent γράφει πως «το να επενδύσεις 1 ευρώ στους πρόσφυγες μπορεί να αποφέρει 5 ευρώ σε οικονομικά οφέλη σε βάθος πενταετίας».

Ο Legrain ελπίζει πως αυτή η έρευνα θα καταρρίψει το μύθο που θέλει τους πρόσφυγες να προκαλούν οικονομικά προβλήματα στις δυτικές κοινωνίες. Χαρακτηριστικά είπε πως «η βασική παρανόηση είναι πως οι πρόσφυγες αποτελούν βάρος, αυτό είναι κάτι που το πιστεύουν ακόμα και αυτοί που υποστηρίζουν την είσοδο τους στην Ευρώπη. Αυτό είναι λάθος. Σαφώς θέλουμε να έρθουν στην Ευρώπη γιατί τρέχουν να γλιτώσουν από το θάνατο αλλά τα οικονομικά οφέλη από την εισδοχή τους είναι αδιαμφισβήτητα. Αν και η απορρόφηση τους αποτελεί βραχνά για τις οικονομίες βραχυπρόθεσμα, ταυτόχρονα αυξάνουν τη ζήτηση αγαθών στις χώρες σε μια περίοδο κατά την οποία θα ήταν χαμηλή».

Στην έρευνα υπερτονίζει πως «για να το θέσουμε απλά, δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός δουλειών. Οι πρόσφυγες που παίρνουν δουλειές ταυτόχρονα δημιουργούν άλλες. Όταν ξοδεύουν τους μισθούς τους, αυξάνουν τη ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες που καταναλώνουν. Δημιουργούν επίσης θέσεις εργασίας σε παράπλευρους κλάδους. Για παράδειγμα, αν ένας πρόσφυγας δουλεύει σε οικοδομή τότε ανοίγουν θέσεις σε εργολάβους ή σε πωλητές οικοδομικών υλικών».

Το δημογραφικό πρόβλημα και πως οι πρόσφυγες θα βοηθήσουν

Μέχρι το 2030 το εργατικό δυναμικό της Ευρώπης αναμένεται να μειωθεί κατά 16.66% ενώ η αύξηση στο ποσοστό των υπερηλίκων θα είναι της τάξεως του 25%. Η εισροή νεαρών προσφύγων θα βοηθήσει στην κάλυψη των αναγκών και των συντάξεων του υπερήλικου πληθυσμού.

Για να υποστηρίξει το επιχείρημα του ο Legrain αναφέρει ιστορικά παραδείγματα επιτυχημένων μετακινήσεων προσφύγων, συγκεκριμένα τη μεταφορά 800.000 ανθρώπων στις ΗΠΑ μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Αν και η μετάβαση για αυτούς τους ανθρώπους ήταν δύσκολη στην αρχή, πλέον μεγαλύτερο εισόδημα και καλύτερο βιοτικό επίπεδο από τους Αμερικάνους πολίτες.

Πως πρέπει να αντιδράσει η Ευρώπη για να μη χαθεί η ευκαιρία

Ο Legrain προειδοποιεί πως όλα τα οικονομικά οφέλη μπορεί να χαθούν αν η Ευρώπη δείξει ολιγωρία και δεν προβεί σε άμεσες κινήσεις για την ένταξη των προσφύγων στο εργατικό δυναμικό. Οι αιτούντες άσυλο, υποστηρίζει, πρέπει να μπορούν να δουλέψουν ενόσω η αίτηση τους εξετάζεται, για να μειωθούν τα κρατικά κόστη που δαπανώνται για τη στήριξη τους. Επίσης θα πρέπει να γίνονται κατεπείγοντα μαθήματα εκμάθησης της γλώσσας στους πρόσφυγες και να στεγάζονται σε περιοχές που υπάρχει πληθώρα ελεύθερων δουλειών και όχι στις περιοχές που είναι πιο φθηνές.

Ένας επίσης σημαντικός παράγοντας είναι να επιταχυνθεί η διαδικασία αναγνώρισης των πτυχίων και των δεξιοτήτων των προσφύγων στις χώρες υποδοχής. Ο Legrain αναφέρει ένα παράδειγμα στη Σουηδία, όπου ο φαρμακευτικός κλάδος υπέφερε από ελλείψεις ενώ υπήρχαν Σύροι φαρμακοποιοί οι οποίοι όμως δεν είχαν αναγνωρισμένα διαπιστευτήρια.