Έπειτα από ένα κρίσιμο διάστημα σχεδόν ενάμιση χρόνου, όπου η κυβέρνηση ουσιαστικά λειτουργεί υπό τις έκτακτες συνθήκες της διαπραγμάτευσης αρχικά για το νέο πρόγραμμα και στη συνέχεια για την πρώτη αξιολόγηση, πλέον ανοίγει και ο δρόμος για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. 

 

Τον Ιούλιο συμπληρώνονται τρία χρόνια από το ιδρυτικό συνέδριο του 2013 και σύμφωνα με το καταστατικό του το Τακτικό Συνέδριο συγκαλείται κάθε τρία χρόνια. Ωστόσο, ο χρόνος διεξαγωγής του συνεδρίου αναμένεται να αποφασιστεί το αμέσως επόμενο διάστημα στο επίπεδο της Πολιτικής Γραμματείας και στη συνέχεια της Κεντρικής Επιτροπής. 

 

Αν και, αρχικά, το συνέδριο είχε προσδιοριστεί για τον Μάιο, η μακρόσυρτη διαδικασία της αξιολόγησης είχε οδηγήσει εδώ και καιρό στο να απορριφθεί το αρχικό χρονοδιάγραμμα και πλέον οι πληροφορίες μιλούν για Ιούλιο ή Σεπτέμβριο. 

 

Το προηγούμενο διάστημα – και δεδομένου ότι με ανοιχτή την αξιολόγηση δεν θα μπορούσαν να κινηθούν οι συνεδριακές διαδικασίες – ο κομματικός μηχανισμός ουσιαστικά βρέθηκε στην άχαρη θέση να παρακολουθεί τις κρίσιμες εξελίξεις στο κυβερνητικό επίπεδο και να τις αποκωδικοποιεί στην κομματική βάση.

 

Το αποτέλεσμα είναι, όπως επισημαίνει κορυφαίο κομματικό στέλεχος, να μην επαρκεί ο χρόνος μέχρι τον Ιούλιο για να προετοιμαστεί το συνέδριο με τον τρόπο που πρέπει, όχι μόνο για αντικειμενικούς λόγους, αλλά και επιπλέον γιατί ο κομματικός μηχανισμός είναι εξαντλημένος σε πολιτικό, οργανωτικό αλλά και σε προσωπικό – ανθρώπινο επίπεδο (λόγω των αναγκών της φάσης της διαπραγμάτευσης). 

 

Την ίδια ώρα ο πήχης της προσυνεδριακής διαδικασίας φαίνεται να τοποθετείται ψηλά, καθώς με δεδομένο τον στόχο για άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία και σε ευρύτερες πολιτικές, αυτοδιοικητικές, συνδικαλιστικές κ.λπ. δυνάμεις, επιδίωξη είναι να διοργανωθούν μεγάλες εκδηλώσεις με συμμετοχή και προσκεκλημένων από την Ευρώπη, ενώ θα ξεκινήσει για μια ακόμη φορά καμπάνια ένταξης νέων μελών.

 

Αυτό για το οποίο έγινε προετοιμασία μέχρι τώρα και έχει ολοκληρωθεί είναι οι θέσεις του συνεδρίου και οι προτάσεις για αλλαγές στο καταστατικό που θα πρέπει να εγκριθούν από την Κεντρική Επιτροπή.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο οργανωτικό επίπεδο συζητούνται αλλαγές ως προς τον αριθμό των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, συζητείται δηλαδή η αριθμητική συρρίκνωση του οργάνου (σήμερα απαρτίζεται από 201 μέλη).

 

Άμεσα, λοιπόν, μόλις διευθετηθούν οι εκκρεμότητες της αξιολόγησης, θα αρχίσει η συζήτηση για τον χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου, συζήτηση η οποία θα λαμβάνει υπόψη και τον παράγοντα της καλύτερης δυνατής αξιοποίησης της συγκυρίας. Σύμφωνα με ορισμένους, αυτός είναι ο λόγος που ο πρωθυπουργός φέρεται να «βιάζεται» για συνέδριο εντός του Ιουλίου, αν και κατ’ άλλους ούτε ο ίδιος έχει αποφασίσει ή έχει κάποιο σενάριο κυρίαρχο στη σκέψη του.

 

Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της προσυνεδριακής συζήτησης που θα ξεκινήσει όταν εγκριθούν οι θέσεις στην Κ.Ε. του κόμματος, ήδη διακρίνει κανείς κάποιους βασικούς άξονες: την αντιστοίχηση του κόμματος με την κοινωνική του βάση, το περαιτέρω άνοιγμα στην κοινωνία, οι κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες εντός κι εκτός της χώρας, η διεύρυνση του κόμματος και του κυβερνητικού σχήματος. 

 

Καταρχάς για την κυβέρνηση ο σχεδιασμός της επόμενης μέρας περιλαμβάνει και την αναδιοργάνωση του κόμματος, το οποίο θεωρείται ότι αποτελεί τον σύνδεσμο της κυβέρνησης με την κοινωνία. Η συγκεκριμένη συζήτηση συνήθως αποτελεί το όχημα και για την παρεμφερή συζήτηση των κοινωνικών πολιτικών συμμαχιών κι εδώ ήδη παρουσιάζονται διαφοροποιήσεις: οι μεν «προεδρικοί» επιθυμούν το άνοιγμα σε πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, ενώ η πτέρυγα των «53» εμφανίζεται επιφυλακτική έως αρνητική. 

 

Μάλιστα οι «53» προειδοποιούν ότι τυχόν προσπάθεια εκ μέρους της ηγεσίας για διεύρυνση με πρόσωπα του παλιού πολιτικού συστήματος, τόσο στο κόμμα όσο και στην κυβέρνηση, αφενός δεν στέλνει τα σωστά μηνύματα στην κοινωνία με την οποία οι σχέσεις έχουν διαταραχθεί και πρέπει να αποκατασταθούν, αφετέρου οδηγεί σε εσωστρέφεια το κόμμα σε μια στιγμή που ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επιδιώκουν την εξωστρέφεια και την καλλιέργεια κλίματος αισιοδοξίας για σταδιακή έξοδο από την κρίση και είσοδο σε τροχιά ανάπτυξης.