Της Δώρας Αμαραντίδου

Δύο τρόποι υπάρχουν για να ευχαριστηθείτε τη συμμετοχή σας στο 2ο Φεστιβάλ Ινδικής Μουσικής «Τούντζι Μέλα» στις 4 Ιουνίου, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, στην Πειραιώς, και στις 10 Ιουνίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Της Δώρας Αμαραντίδου

Δύο τρόποι υπάρχουν για να ευχαριστηθείτε τη συμμετοχή σας στο 2ο Φεστιβάλ Ινδικής Μουσικής «Τούντζι Μέλα» στις 4 Ιουνίου, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, στην Πειραιώς, και στις 10 Ιουνίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Ο ένας τρόπος είναι να αφεθείτε δια του ενστίκτου στα πλούσια συναισθήματα που θα σας μεταδώσουν με το παίξιμό τους δεξιοτέχνες της ινδικής μουσικής και ο άλλος τρόπος είναι να αναγνώσετε αυτή τη μακραίωνη μουσική πίσω από τις χειροποίητες μελωδίες της.

Εμείς, πάντως, θελήσαμε να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας και σημασίας αυτής της παραδοσιακής, ανατολίτικης μουσικής, μέσα από τις απαραίτητες διευκρινίσεις που μας έδωσε ο Γιώργος Γληνός, ένας εκ των δύο Ελλήνων μουσικών που συμμετέχει στο φεστιβάλ, παίζοντας το πακαγουάτζ, ένα κρουστό που μοιάζει με το γνωστό νταούλι.

Κατ’ αρχάς πρέπει να επισημανθεί ότι πέρσι το Φεστιβάλ Ινδικής Μουσικής ήταν sold out. Ο λόγος; «Η ελληνική παραδοσιακή μουσική μοιάζει με την ινδική. Οι ήχοι είναι οικείοι σε μας. Μάλιστα, στους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες αυτή η εικόνα της ινδικής κουλτούρας φέρνει μνήμες του δικού μας παρελθόντος. Η Ινδία του σήμερα μοιάζει με την Ελλάδα του ’40», μας λέει ο Γιώργος Γληνός.

Ας ξεναγηθούμε, τώρα, νοερά στο φετινό φεστιβάλ αναλύοντας την πρώτη ενότητά του με μουσική ντρούπαντ (dhrupad). Η λέξη dhrupad είναι της σανσκριτικής διαλέκτου και παραπέμπει στη λατρεία. Είναι η κατεξοχήν πνευματική μουσική της Ινδίας, την ονομάζουν προκλασική, ενώ χρονολογείται από το 2500 π.Χ.

«Αποτελεί μια παράδοση από τότε που γράφτηκαν οι Δέδες. Μέσα από τις μελωδίες αυτού του είδους οι μουσικοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον τρόπο λειτουργίας της φύσης και να την ευχαριστήσουν για ό,τι καλό φέρνει στους ανθρώπους. Οι ήχοι που συνθέτονται ‘‘ντύνουν’’ αναλόγως την κάθε ώρα της ημέρας και την κάθε εποχή του χρόνου. Λόγω των φυσικών κουρδισμάτων στα όργανα, με το παίξιμό τους μεταδίδεται πιο άμεσα το ανάλογο συναίσθημα στον ακροατή» μας πληροφορεί ο Γιώργος Γληνός, ο οποίος συμπράττει σε αυτή την ενότητα με τον Ουντάι Μπαβαλκάρ, έναν από τους πιο διάσημους Ινδούς τραγουδιστές της dhrupad, προερχόμενος από 32 γενιές μουσικών.

Η δεύτερη ενότητα του φεστιβάλ αφορά στη μουσική καγιάλ (Khayal), που σημαίνει φαντασία στη δημιουργία. Είναι η πιο δημοφιλής μουσική στην Ινδία, θεωρείται κλασική, αλλά έχει παιχνιδιάρικο ύφος, στοχεύοντας στη ψυχαγωγία. Ένας από τους διασημότερους διεθνώς μουσικούς του καγιάλ είναι ο Ραβί Σανκάρ, ενώ το είδος αυτής της μουσικής ακούγεται συνήθως στις ταινίες της ινδικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, γνωστής διεθνώς ως Μπόλιγουντ. Στην ενότητα αυτή ερμηνεύουν στο φεστιβάλ οι βιρτουόζοι Ραμ Κουμάρ Μίσρα (τάμπλα), Γκοβίντα Γκοσγουάμι (σιτάρ), Ερίκ Αλσεν (σενάι), ο Γιάννης Ζάννης (τάμπλα), ο Γιώργος Γληνός (πακαγουάτζ) και Ουντάι Μπαβαλκάρ στο τραγούδι.

INFO: Το 2o Φεστιβάλ Ινδικής Μουσικής «Τούντζι Μέλα» (Tunji Mela), που διοργανώνουν η Ελληνο-Ινδική εταιρεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης, σε συνεργασία με την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Διάδραση και με την υποστήριξη της Ινδικής Πρεσβείας στην Ελλάδα, πραγματοποιείται το Σάββατο 4 Ιουνίου στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210-3453111 στις 21.00 και την Παρασκευή 10 Ιουνίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, ύψος Χαμοστέρνας, 210-3418550) στις 21.00.