«Υπάρχουν πολλές δυνατότητες, τις οποίες χρησιμοποιούν διάφορες χώρες, όπως δανεισμός, leasing, ενοικίαση σε συνεργασία με άλλες χώρες, θα δούμε. Είναι κάτι το οποίο το ψάχνουμε από τώρα για του χρόνου το καλοκαίρι, γιατί κακά τα ψέματα αυτό το πολύ παλιό υλικό (σ.σ.: των εναέριων μέσων πυρόσβεσης) δεν θα μας βγάλει πολλά χρόνια».

 

Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για θέματα Δημόσιας Τάξης, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης, λίγες ώρες μετά την πτώση του Καναντέρ CL-215 στη Στεφάνη Βοιωτίας, με τους δύο χειριστές να απεγκλωβίζονται σώοι μέσα από τα συντρίμμια.

 

Έπρεπε να φθάσουμε εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου και να συμβούν οι δύο πρώτες μεγάλες δασικές πυρκαγιές στη Ρόδο και τα Δερβενοχώρια, σε συνδυασμό με το πρώτο αεροπορικό ατύχημα, ώστε να επανέλθουν στο προσκήνιο οι τεράστιες ελλείψεις του πυροσβεστικού σώματος σε έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή.

 

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από εκείνο το «μαύρο καλοκαίρι» του 2007. Τη χρονιά που εξαιτίας των καταστροφικών πυρκαγιών που κατέκαψαν περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια στρέμματα παρθένων δασικών εκτάσεων (σ.σ.: 1,2 εκατομμύρια στρέμματα σε Ηλεία και Αρκαδία) η Ελλάδα θρήνησε συνολικά 65 νεκρούς, 120 χωριά κατεστραμμένα, 100.000 ανθρώπους άστεγους και τεράστια οικονομική καταστροφή σε αγροκαλλιέργειες και κτηνοτροφία.

 

Από εκείνη τη χρονιά η τότε κυβέρνηση Καραμανλή δεσμεύθηκε για την ενίσχυση και ανανέωση του ήδη γερασμένου εναέριου και επίγειου στόλου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, σε συνδυασμό με την πρόσληψη χιλιάδων νέων πυροσβεστών.

 

Και έπειτα ήρθαν τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου, με το σκηνικό να επαναλαμβάνεται ίδιο και απαράλλακτο τα δέκα τελευταία χρόνια: Κάθε καλοκαίρι πυροσβέστες, υπουργοί, δημοσιογράφοι και πληγέντες κάτοικοι φωνάζουν για τις τραγικές ελλείψεις των μέσων πυρόσβεσης, οι υποσχέσεις των πολιτικών διαδέχονται η μία την άλλη στα παράθυρα των δελτίων ειδήσεων και τις μέσα σελίδες των εφημερίδων και όλα ξεχνιούνται με το τέλος της θερινής περιόδου. 

 

Και κάθε, μα κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός για τα Σώματα Ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης και της Πυροσβεστικής, βαίνει διαρκώς μειούμενος. Τα μνημόνια και η οικονομική κρίση, άλλωστε, αποτελούν μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για την εκάστοτε φυσική και πολιτική ηγεσία. 

 

 

Η αναγκαστική προσγείωση του «υπέργηρου» Καναντέρ τύπου CL-215, που συμμετείχε στην κατάσβεση της μεγάλης πυρκαγιάς στα Δερβενοχώρια Βοιωτίας την περασμένη εβδομάδα και είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό των δύο χειριστών προστίθεται στη μακρά λίστα των ατυχημάτων του εναέριου στόλου της Πυροσβεστικής, που σε ποσοστό άνω του 50% συμπληρώνει αισίως… μισό αιώνα στον αέρα!

Όπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές αλλά και έμπειροι αξιωματικοί του Πυροσβεστικού Σώματος στο «Π», αυτήν τη στιγμή η υπηρεσία διαθέτει συνολικά 21 Καναντέρ (13 CL-215 ηλικίας άνω των 40 ετών, που μπορούν να επιχειρούν σε συνθήκες ισχύος ανέμων έως και 6 μποφόρ, και 8 νεότερα ηλικιακά – άνω των 15 ετών – CL-415 με πτητική ικανότητα έως και 8 μποφόρ).

 

Από τα 21 Καναντέρ, φέτος ετοιμοπόλεμα είναι μόλις τα 12 (8 CL-215 & 4 CL-415), λόγω έλλειψης ανταλλακτικών!

 

Επιπλέον, η Πυροσβεστική διαθέτει 5 ιδιόκτητα ελικόπτερα, κυρίως για περιπολίες, και κάθε χρόνο νοικιάζει κατά μέσο όρο 10 πυροσβεστικά ελικόπτερα τύπου Εricsson. 

Προς απόσυρση βρίσκεται και ο στόλος των πυροσβεστικών οχημάτων, ο μέσος όρος ηλικίας των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 10 και 20 ετών… 

 

Συγκεκριμένα, τα 3.000 οχήματα (πυρόσβεσης, κλιμακοφόρα, μεταφοράς προσωπικού, καθώς και δύο σύγχρονα λεωφορεία που έχουν ανακατασκευαστεί σε κινητά κέντρα επιχειρήσεων, έτσι ώστε να βρίσκονται επιτόπου στα «πύρινα μέτωπα») κατανέμονται ως εξής, όσον αφορά τα χρόνια που κουβαλούν στις… μηχανές τους:

 

◆ 200 οχήματα είναι ηλικίας άνω των 30 ετών.

◆ 200 οχήματα είναι ηλικίας άνω των 25 ετών.

◆ 500 οχήματα είναι ηλικίας μεταξύ 15-20 ετών.

◆ 500 οχήματα είναι ηλικίας μεταξύ 10-15 ετών.

◆ 1.000 οχήματα είναι ηλικίας έως 10 ετών. 

 

Όσον αφορά την τελευταία κατηγορία, προέρχονται από δωρεές επιχειρηματιών, αφού την τελευταία εξαετία ο «μνημονιακός τυφώνας» έφερε «ψαλίδι» και στον προϋπολογισμό της Πυροσβεστικής.

 

 

Μπορεί φέτος, έπειτα από πολλά χρόνια, να έγινε σχετικά νωρίς – περί τα μέσα Μαΐου – η πρόσληψη των 3.000 εποχικών δασοπυροσβεστών, όμως ουσιαστικά παραμένουν ανενεργοί λόγω έλλειψης εξοπλισμού.

Όπως υποστηρίζουν εμπειρότεροι συνάδελφοί τους, έχουν περάσει τουλάχιστον τρία χρόνια από την τελευταία φορά που το σώμα ανανέωσε τον εξοπλισμό πυρόσβεσης, με τους πυροσβέστες να αναγκάζονται να πλένουν και να φορούν ξανά τη φόρμα εργασίας λόγω έλλειψης δεύτερης στολής…

 

Ακόμα και τα κλασικά κοντομάνικα μπλουζάκια οι περισσότεροι πυροσβέστες καταλήγουν να τα ψωνίζουν από το Μοναστηράκι, ενώ ούτε λόγος να γίνεται για ορειβατικές μπότες και εξοπλισμό πεζοπορίας – ορειβασίας, τον οποίο όποιος μπορεί οικονομικά τον προμηθεύεται πληρώνοντας από την τσέπη του, την ώρα που ο μισθός δεν ξεπερνά τα 700 ευρώ (μαζί με νυχτερινά και υπερωρίες) για τους νεότερους και τα 1.000 ευρώ για τους έχοντες χρόνια στην υπηρεσία. 

 

 

Μια άλλη «πονεμένη ιστορία» που καταμαρτυρά την προχειρότητα και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζεται το μείζον ζήτημα της προστασίας των ελληνικών δασών περιγράφει η ανακοίνωση που κοινοποίησε προς όλους τους αρμόδιους φορείς και την πολιτεία το ελληνικό παράρτημα της MKO WWF. 

 

Όπως επισημαίνει η οργάνωση, σχεδόν 1,5 μήνα μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, η κατάσταση της χώρας σε σχέση με τη δασοπροστασία χαρακτηρίζεται από «υποχρηματοδότηση, έλλειψη έγκαιρου προγραμματισμού, πολιτικές αποφάσεις που παρέχουν κίνητρο για δασικές πυρκαγιές και έλλειψη οργάνωσης σε βασικούς τομείς».

 

Βάσει των στοιχείων που παραθέτει η WWF, «οι ήδη υποστελεχωμένες δασικές υπηρεσίες λαμβάνουν 13% (1,9 εκατ. ευρώ περίπου) των χρημάτων που είναι απαραίτητα για έργα πρόληψης, ενώ και αυτή η λιγοστή χρηματοδότηση για εργασίες πρόληψης διατίθεται με μεγάλη καθυστέρηση. Οι δήμοι θα εισπράξουν φέτος 1,5 εκατ. ευρώ λιγότερα για την κάλυψη δράσεων πυροπροστασίας, ενώ η διάθεση των 16,9 εκατ. ευρώ συνολικά θα γίνει, όπως σημειώνει η WWF, χωρίς καμία ουσιαστική αξιολόγηση. 

 

Αυτό έχει ως συνέπεια οι περισσότεροι δασικοί δρόμοι να υπάρχουν μόνο στους χάρτες, αφού είτε έχουν καταστραφεί από τις κατολισθήσεις ή το διαβρωμένο από τις βροχές έδαφος είτε δεν έχουν καθαριστεί από τα αγριόχορτα και τους πεσμένους κορμούς δένδρων, με αποτέλεσμα πυρκαγιές που εκδηλώνονται σε δύσβατα σημεία να είναι σχεδόν αδύνατον να τις προσεγγίσουν επίγειες δυνάμεις, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το ενδεχόμενο εξάπλωσής τους. 

 

Βάσει των παραπάνω δεδομένων φαίνεται ότι και το φετινό καλοκαίρι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τα ελληνικά δάση, τους κατοίκους και την Πυροσβεστική, αφού σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν κατά τη διάρκεια του Ιουλίου και του Αυγούστου, οπότε και κάθε χρόνο εκδηλώνονται τα «μελτέμια», θέτοντας το όριο επιφυλακής της Πυροσβεστικής «στο κόκκινο».