Το οθωμανικό μοντέλο αποφάσισε να υιο­θετήσει τελικά ο βοεβόδας της Οικονομί­ας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, σε ό,τι αφορά το φορολογικό κομμάτι των νέων μέ­τρων.

Το οθωμανικό μοντέλο αποφάσισε να υιο­θετήσει τελικά ο βοεβόδας της Οικονομί­ας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, σε ό,τι αφορά το φορολογικό κομμάτι των νέων μέ­τρων. Η εποικοδομητικότερη και η πλέον αγα­πημένη του φάση της νεότερης ελληνικής Ιστο­ρίας, η τουρκοκρατία, αποτέλεσε, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους τροϊκανούς πασάδες στα Γιάννενα (αλλά και σ’ όλα τ’ άλλα ελληνικά βιλαέτια) αστείρευτη πηγή εισπρακτικής έμπνευ­σης. Το «Π» παρουσιάζει και αναλύει τη νέα, με­σοπρόθεσμη κολεξιόν χαρατσιών που αναδίδει έντονο άρωμα 400 ετών σκλαβιάς (εσάνς ντε ραγιάζ… όπως αρέσκεται να λέει ο Ζ.Κ. Τρισέ).

Κατακεφαλικός φόρος

Αποτελεί μετεξέλιξη του κεφαλικού φόρου που επέβαλλαν οι Τούρκοι διοικητές και θα υπολογίζεται βάσει του κατακεφαλήν εθνικού εισοδήματος (εκ του κατακεφάλου). Προκειμέ­νου να είναι ακριβοδίκαιη η εκάστοτε χρέωση, οι εκπρόσωποι της τρόικας θα επισκέπτονται πόρτα – πόρτα τους φορολογούμενους πολίτες, θα προβαίνουν επί τόπου σε τριαξονική τομο­γραφία (θα τους πατάνε στον σβέρκο με τριαξονικό έξω από το σπίτι τους) και, ανάλογα με τον βαθμό της ανοχής και της αντοχής τους στην ασκούμενη πίεση, θα προβαίνουν στη δέ­ουσα κοστολόγηση. Ο κατακεφαλικός φόρος επικράτησε έναντι του κατεγκεφαλικού φόρου (τον οποίο και είχε εισηγηθεί ο Ανδρέας Λοβέρδος) ως λιγότερο δαπανηρός, δεδομένου ότι η τριαξονική τομογραφία αποδείχτηκε οικονομι­κότερη και εκτονωτικότερη της αξονικής που απαιτούνταν για την εκτίμηση της πιθανότητας εκδήλωσης εγκεφαλικού στον πολίτη (θα επιβαλλόταν φόρος στα όρια… ένα κλικ πριν από το εγκεφαλικό)…

Φόρος της δεκάτης

Οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες εισηγήθηκαν την παρακράτηση του ενός δεκάτου από όλα τα υλικά αγαθά, τα περιουσιακά στοιχεία, τα δια­θέσιμα, τα αναλώσιμα κ.λπ. των φορολογου­μένων. Ο βοεβοδέστερος των βοεβόδων και των βοδιών γενικότερα, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ωστόσο, επιδεικνύοντας τον γνωστό υπερβάλλοντα ζήλο των ιθαγενών συνεργαζο­μένων, ανέτρεψε το μέτρο. Πρότεινε συγκεκρι­μένα να κρατάνε το ένα δέκατο – που ούτως ή άλλως τους ανήκει και ουδείς δικαιούται να τους το υπεξαιρέσει… – οι πολίτες… και να καρ­πώνονται τα εννέα δέκατα οι πιστωτές. Επειδή ο φόρος της δεκάτης θα έχει ευρύτατο χαρα­κτήρα κι επειδή οι ξένοι δικαιούχοι προσέχουν τη σιλουέτα τους, τις παρακρατήσεις του μερι­δίου από τις τυρόπιτες, τα πιτόγυρα, τα παγω­τά κ.λπ. θα αναλάβει να τις κάνει προσωπικώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος θα δαγκάνει εφ’ ω ετάχθη, δίνοντας, μία ακόμα φορά, σάρκα και οστά… ή, μάλλον, σάρκα, λί­πος και κατά βάθος οστά, στο περίφημο «μαζί τα φάγαμε…».

Φόρος του καπνού

Επί τουρκοκρατίας είχε επιβληθεί στους υπο­δουλωμένους Έλληνες ο φόρος του καπνού, ο οποίος παραδόξως δεν αποτελούσε κάποιο εί­δος προστίμου για το φουμάρισμα (άλλωστε, το μόνο που κάπνιζε τότε από ελληνικής πλευράς ήταν το καριοφίλι, μάνα μου). Επρόκειτο για το «τέλος» του αναμμένου τζακιού κάθε οικογέ­νειας. Η επιβολή του μοιάζει ιδιαιτέρως τυραν­νική, αλλά με λίγη ΠΑΣΟΚική διορατικότητα και πρωτοποριακή αντίληψη των πραγμάτων συνει­δητοποιεί κανείς ότι ο φόρος του καπνού υπήρ­ξε ο πρώτος οικολογικός φόρος της ελληνικής Ιστορίας. Διοξείδιο του άνθρακα ανέδιδαν και τα φλεγόμενα κούτσουρα της εποχής… Κατά τον ίδιο τρόπο, θα επιβληθεί στο εγγύς μέλλον φόρος σε όλες τις ρυπογόνες ανθρώπινες εκλύ­σεις. Είτε αναστενάζει κανείς και βγαίνει φωτιά είτε καίγονται τα μπατζάκια του είτε έχει βάλει φωτιά στην καλύβα του για να μην τον φάνε οι ψύλλοι και οι τράπεζες, θα καταβάλλει τον ανα­λογούντα φόρο στην τρόικα. Κι επειδή, ιστορικά, ο φόρος του καπνού συνδέεται με τα κούτσου­ρα, δεσμεύτηκε να μην εξαιρεθεί του φόρου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ως γόνος τζακιού, όχι ως κούτσουρο… Πού πήγε το μυαλό σας;…

Κοινωνικοί φόροι…

Όταν παντρεύονταν, όταν κατέλυαν σε κά­ποιο χάνι, όταν ταξίδευαν στην επαρχία κι όταν φορούσαν καφτάνια haute couture, οι σώφρο­νες Έλληνες κατέβαλλαν τα δέοντα στις αρχές του τόπου. Ουδείς σκέφτηκε να ανεβάσει με θράσος την μπάρα του κοτζάμπαση και να πει πως δεν πληρώνει, δεν πληρώνει. Μόνο οι αρματωλοί κι οι Γκλέτσοι της εποχής αρνούνταν να υπαχθούν στο μέτρο, κι αυτοί από κόμπλεξ κατωτερότητας, επειδή τα γιουσουφάκια ήταν μέσα στο στρας και στο πέπουλο ενώ εκείνοι κυκλοφορούσαν με άπλυτες φουστανέλες. Σε συνέχεια του φόρου των αξεσουάρ και των κοινωνικών εκδηλώσεων, το υπουργείο Οικονομι­κών αποφάσισε να φορολογήσει την ένδυση, την υπόδηση και τη συμμετοχή σε συγκεντρώ­σεις (τελετές, μυστήρια, γιορτές αγανάκτησης) άνω των δυο ατόμων. Φοροαπαλλαγή εν προ­κειμένω μπορούν να έχουν δηλαδή όσοι φο­ρούν από φύλλο συκής και κάτω… και όσοι επι­μένουν ενοχικά και καναπεδικά…

[email protected]