Γνωρίζω την Έφη Βενιανάκη χρόνια – πάντα ακούραστη και χαμογελαστή, δίνει όλη της τη ζωή στο θέατρο και τα βιβλία. Λίγο πριν μπω στο καράβι των διακοπών, πήρα στα χέρια μου το δεύτερο μυθιστόρημά της «Σε ακανόνιστο ρεύμα» και είχα μπροστά μου 24 ώρες για να το διαβάσω… 

 

Η ιστορία. Ξημέρωμα μιας Κυριακής του Μαρτίου, 2007. Δύο άγνωστες γυναίκες συναντιούνται με την έκλειψη της Σελήνης. Η Ανθή, πρώτη χορεύτρια, και η Μαρία, μαθήτρια λυκείου που προετοιμάζεται για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Τι κοινό έχουν αυτές οι γυναίκες; Γιατί συνομιλούν επί μήνες σ’ ένα δωμάτιο νοσοκομείου; 

 

Ξεδιπλώνοντας το παρελθόν τους, υφαίνουν λίγο λίγο τον ιστό που τις δένει με μυστικά και ψέματα, έρωτα και τρέλα, ζωή και απώλεια. Ποια θα καταφέρει να επιβιώσει σ’ αυτόν τον άνισο αγώνα; Στην ουσία πρόκειται για το χρονικό μιας αυτοχειρίας, όπου δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. 

 

Η συγγραφέας. Η Έφη Βενιανάκη γεννήθηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου έζησε έξι χρόνια. Μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Εργάστηκε για λίγο στον τομέα του θεάτρου και του κινηματογράφου, αλλά την κέρδισε ο χώρος του βιβλίου. Από το 1988 είναι βασικό στέλεχος και συνεργάτιδα σε εκδοτικό οίκο. Το βιβλίο «Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα, για ν’ ακολουθήσει πριν από μερικούς μήνες από της εκδόσεις Ψυχογιός το «Σε ακανόνιστο ρεύμα». 

 

Η εξομολόγηση. «Τι σημαίνει αυτή η συνάντηση δύο γυναικών με έκλειψη Σελήνης» ρωτάμε τη συγγραφέα. «Η έκλειψη Σελήνης προϋποθέτει πανσέληνο, δηλαδή νερά που κινούνται ακανόνιστα, πίεση στους νευρώνες του εγκεφάλου, αναμόχλευση συναισθημάτων. Οι δύο γυναίκες βρίσκονται σε οριακή καμπή στη ζωή τους τη στιγμή που συναντιούνται. Η μία αποπειράται να αυτοκτονήσει και η άλλη προσπαθεί να τη σώσει, προκειμένου να σωθεί. Σαν δύο ουράνια πλάσματα, που το ένα εισέρχεται στη σκιά του άλλου σε απόλυτη ευθύγραμμη ταύτιση. Γιατί ο θάνατος είναι η άλλη όψη της ζωής. 

 

Το ”Ακανόνιστο ρεύμα” είναι τα “τρελά νερά” της παλίρροιας του Ευρίπου. Αυτό το φυσικό φαινόμενο που έχει απασχολήσει από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας φιλοσόφους και επιστήμονες. Η μοναδικότητά του επηρεάζει τη ζωή της ηρωίδας με συμβολικό τρόπο, άλλοτε ρυθμίζοντας και άλλοτε απορρυθμίζοντας τις πράξεις και τα συναισθήματά της».