3 Δεκεμβρίου. Ακόμα 2009. * Παιδιά, βιαζόμαστε να περάσει ο καιρός. Να μεγαλώσουμε γρήγορα. * Να βγούμε στη ζωή. * Έτσι κι εγώ. * Έτρεχα. Παντού με 5η! * Και τώρα με 5η, δεν λέω, αλλά επιλεκτικά. * Εσείς;

* 3 Δεκεμβρίου. Ακόμα 2009. * Παιδιά, βιαζόμαστε να περάσει ο καιρός. Να μεγαλώσουμε γρήγορα. * Να βγούμε στη ζωή. * Έτσι κι εγώ. * Έτρεχα. Παντού με 5η! * Και τώρα με 5η, δεν λέω, αλλά επιλεκτικά. * Εσείς; * Νιώθετε πως μεγαλώσατε αρκετά ώστε να διαλέγετε; * Και τι είναι αυτό; Απλό ή περίπλοκο; Και πώς το αντιμετωπίζετε; Με τρυφεράδα ή αυστηρότητα; * Τέτοια θα φέρουν οι μέρες που έρχονται. * Ερωτήματα, αποφάσεις, υποσχέσεις, απολογισμούς… * Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα τελειώνει. * Είδατε το «2012»; * Ουρές στα σινεμά για τη θρυλούμενη καταστροφή που έρχεται, προς ώρας μόνο στο «πανί». * Ή μήπως είδατε τον καινούργιο Γούντι Άλεν («Κι αν σου κάτσει;») που «δοκιμάζει» ακόμα ένα τρίγωνο με ιδεολογικό υπόβαθρο; * Βέβαια το κυρίαρχο θέμα του είναι η διαφορά ηλικίας στον έρωτα, αλλά δεν το φτάνει στα άκρα… * Τη σύμβαση υποστηρίζει. * Η μικρή που ερωτεύεται τον μεσήλικα τον εγκαταλείπει για έναν συνομήλικο.* Μα, άμα και στον κινηματογράφο φοβούνται οι άνθρωποι τις διαφορές, πώς θα γίνουν ήρωες! * Ήρωας των κοριτσιών θέλει, προφανώς, να γίνει ο Δήμος Αναστασιάδης που εμφανίζεται μαζί με την Ελεονώρα Ζουγανέλη στον Σταυρό του Νότου, σ’ ένα καθόλου αυθόρμητο πρόγραμμα. * Ήρωας α λα Σάκης, βέβαια. * Είναι όμως τόσο προφανή τα κλισέ που χρησιμοποιεί! * Πείθουν άραγε; * Πάντα την είχα αυτή την απορία. Πώς γίνεται και στοιχίζονται πίσω απ’ τους τραγουδιστές οι γυναίκες όταν τα «κόλπα» της σκηνής είναι τόσο κραυγαλέα; * Ο νεαρός τραγουδιστής παλεύει να γίνει Ρουβάς φλερτάροντας αποτυχημένα με το ρεπερτόριο του Αλκίνοου. * Μακό φανελάκι, κινήσεις αισθησιακές, μια στροφή ζεϊμπέκικου, βλέμματα και γελάκια στους κάτω… * Άλλο πράγμα βέβαια η γοητεία της σκηνής. * Δεν έχει να κάνει με τερτίπια που κραυγάζουν. * Καμία γοητεία δεν διέκρινα στην παράσταση «Επισκέπτες» του Πέτρου Ζούλια στο Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη». * Θρίλερ υποτίθεται, αλλά το γέλιο συχνά ξέφευγε από κάποιους θεατές που αλλιώς το εννοούν το θρίλερ. * Όπως αλλιώς εννοεί και τη διεθνή καριέρα ο Σάκης Ρουβάς. Μιλά αμερικάνικα (για την προφορά δεν το κουβεντιάζουμε) στην καινούργια του ταινία «Στα άκρα», άρα ο Σάκης κατέκτησε το Χόλιγουντ; Ας μη σπρώχνουμε τη λογική στα… άκρα. Ο Τζόρνταν Μπάρκερ που σκηνοθετεί την ταινία ειδικεύεται σε b movies, ο συμπρωταγωνιστής του Μάρτιν Ντόνοβαν μπορεί κάποτε να έπαιζε στα φιλμ του Χαλ Χάρτλεϊ αλλά είναι πλέον στα αζήτητα, και το φιλμ κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βγει ποτέ στις αμερικανικές αίθουσες. Όσο για το Χόλιγουντ, ας πούμε απλά ότι η απόσταση που χωρίζει το «Στα άκρα» από ένα χολιγουντιανό προϊόν είναι η ίδια που χωρίζει το «Χ Factor» από τη Φιλαρμονική του Λος Άντζελες. * Τι σου κάνει το τυχαίο! * Δίπλα δίπλα σχεδόν στην «Ελευθεροτυπία» λίγες μέρες νωρίτερα δυο ειδήσεις. Η μια αφορούσε τη συνέντευξη Τύπου φορέων προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων για το πρόβλημα της «πειρατείας» στην Ελλάδα. Η άλλη για το πώς μια πειρατική ηχογράφηση των Τρωάδων του Τσαρούχη διέσωσε μια παράσταση πρωτοποριακή που δεν καταγράφηκε ποτέ μια και ο δημιουργός της απαγόρευε τη μαγνητοσκόπηση και την ηχογράφηση. * Δυο απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα, δυο διαφορετικές οπτικές γωνίες για το τι είναι παράνομο και τι όχι και κατά πόσο η θεώρηση των ανθρώπων που κάνουν τέχνη οφείλει, αν όχι να αλλάξει, να κοιτάξει ένα υπαρκτό πρόβλημα με ιδέες που θα το αντιμετωπίσουν στην ουσία του κι όχι απλά να το ποινικοποιήσουν.

Άννα Βλαβιανού