Στις στοές του μετρό, κάτω από γέφυρες, μέσα σε πλατείες, οι πρόσφυγες δημιουργούν καταλύματα και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

 

 

Στις στοές του μετρό, κάτω από γέφυρες, μέσα σε πλατείες, οι πρόσφυγες δημιουργούν καταλύματα και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Το Παρίσι αποκτά τους δικούς του προσφυγικούς καταυλισμούς. Το είχε υποσχεθεί η δήμαρχος Αν Ινταλγκό από τον περασμένο Μάιο και όλα δείχνουν ότι έως τα μέσα Οκτωβρίου θα ανοίξει ο πρώτος καταυλισμός στα βόρεια του 18ου διαμερίσματος, κοντά στον περιφερειακό του Παρισιού και θα είναι αποκλειστικά για άνδρες. Ένας δεύτερος καταυλισμός θ’ ανοίξει πριν από το τέλος του χρόνου στο νότιο Παρίσι, για γυναίκες και παιδιά.

«Πρόκειται για ανθρωπιστική ευθύνη της πρωτεύουσας», δήλωσε χθες η Αν Ινταλγκό, «το να επινοήσουμε νέες δυνατότητες υποδοχής για την αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης κορεσμού στο Παρίσι».

Και η δήμαρχος δεν υπερβάλλει μιλώντας για «κορεσμό», ιδίως στα βόρεια διαμερίσματα της πρωτεύουσας με το 18ο κατ’ εξοχήν. Από την περασμένη άνοιξη, δεν υπάρχει πάρκο, ανοιχτή πλατεία, και χώρος κάτω από αερογέφυρα του μετρό, που να μην έχει καταληφθεί από τα αλλεπάλληλα ρεύματα των προσφύγων. Η πιο γνωστή είναι η αερογέφυρα της στάσης του μετρό Στάλινγκραντ, με άθλιες συνθήκες υγιεινής, αυτοσχέδια στρωσίδια και συχνές ρήξεις ανάμεσα στα άτομα.

Έπειτα από κάθε παρέμβαση της αστυνομίας, που καθαρίζει το χώρο ακόμα και με μάνικες νερού, οι πρόσφυγες διασκορπίζονται στη γύρω περιοχή, όπως στο περίφημο πάρκο «Αιόλ» που πλέον προστατεύεται από μεταλλικά στηθαία και μόνο μια είσοδος έχει αφεθεί ελεύθερη.

Η κατάσταση στο Παρίσι επιδεινώθηκε από τον περασμένο Μάρτιο, ύστερα από το κλείσιμο του νότιου τμήματος της «ζούγκλας» του Καλέ, του ανεξέλεγκτου προσφυγικού καταυλισμού όπου συνωστίζονται 6.000 με 9.000 μετανάστες, που φιλοδοξούν να περάσουν στη Μεγάλη Βρετανία. Όσοι δεν αποδέχθηκαν την εναλλακτική λύση που τους πρότεινε ο υπουργός Εσωτερικών Μπερνάρ Καζνέβ προτίμησαν να έλθουν για μια καλύτερη τύχη στο Παρίσι.

Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός ανακοίνωσε το τελικό κλείσιμο και του βόρειου τμήματος της «ζούγκλας του Καλέ», χωρίς να δώσει, όμως, ακριβή ημερομηνία.

Την απόφαση «χαιρέτησαν» με προχθεσινή διαδήλωση-διαμαρτυρία οι κάτοικοι του Καλέ, εκατοντάδες απλοί πολίτες, αγρότες ή επιχειρηματίες, αλλά και οδηγοί φορτηγών που για πολλές ώρες απέκλεισαν τον αυτοκινητόδρομο Α16 που οδηγεί στη σήραγγα της Μάγχης. Πρόκειται για έναν αιματοβαμμένο αυτοκινητόδρομο, με πολλαπλά θανατηφόρα ατυχήματα προσφύγων, που προσπάθησαν να σκαρφαλώσουν στα φορτηγά.

Οι διαδηλωτές απαίτησαν να τους δοθεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ελπίζοντας ότι τα λόγια θα γίνουν πράξη πριν από το τέλος του χρόνου.

Να μην γίνει το Παρίσι μια μίνι ζούγκλα μετά το Καλέ

Το Brexit έχει συμβάλει ώστε να ενταθούν οι φόβοι των κατοίκων της περιοχής του Καλέ για διαιώνιση της κατάστασης, αφού ουδέποτε οι Βρετανοί θα δεχθούν να ανοίξουν τα σύνορά τους και να θεωρηθεί το αγγλικό λιμάνι του Ντόβερ σύνορο και όχι το Καλέ.

Η κατάσταση κληρονομήθηκε το 2003 ύστερα από τη συμφωνία στην πόλη Τουκέ, την οποία υπέγραψε ο τότε υπουργός Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, βάσει της οποίας ορίσθηκε το Καλέ ως όριο συνόρων, με την υποχρέωση της Γαλλίας να ελέγχει όσους θέλουν να περάσουν απέναντι.

Μετά την επικράτηση του Brexit πολλές φωνές υψώθηκαν ζητώντας νέα διαπραγμάτευση με τη Μ. Βρετανία και προτάσεις για δημιουργία «hot spot» στο λιμάνι του Ντόβερ.

«Θα ήθελα οι Βρετανοί φίλοι μας, να αναλάβουν πλέον την υποχρέωσή τους για την εξέταση των αιτήσεων όσων ζητούν άσυλο στη χώρα τους, μέσα σε ένα κλειστό κέντρο κράτησης στη Βρετανία, καθώς και την ευθύνη επαναπατρισμού αυτών που οι αιτήσεις τους απορρίπτονται», δήλωσε πριν από δύο ημέρες ο Νικολά Σαρκοζί σε προεκλογική του συγκέντρωση για τις προκριματικές του κόμματός του.

Ο νυν υπουργός Εσωτερικών Μπερνάρ Καζνέβ δεν έχει για την ώρα αναφερθεί στην ιδέα επαναδιαπραγμάτευσης της «απόφασης Τουκέ».

Για την ώρα, το σχέδιο της κυβέρνησης για να κλείσει τη «ζούγκλα του Καλέ», βασίζεται σε δύο στόχους: πρώτ’ απ’ όλα στη μάχη κατά των διακινητών. Σύμφωνα με το υπουργείο, έχουν διαλυθεί 28 δίκτυα διακινητών από την αρχή του χρόνου.

Ακολουθούν οι μετανάστες που για την ώρα αντιμετωπίζονται με ήπιο τρόπο, προτείνοντας την εθελοντική μετακίνησή τους, τρεις φορές την εβδομάδα με λεωφορεία, προς διάφορες περιοχές της χώρας όπου έχουν δημιουργηθεί 120 Κέντρα Υποδοχής και Προσανατολισμού ( CAO). Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ήδη η κυβέρνηση είναι ότι η ροή ατόμων προς το Καλέ δεν σταματάει, τα δε CAO δεν είναι πάντα καλοδεχούμενα στις διάφορες επαρχιακές πόλεις. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η πυρκαγιά τη νύχτα της Δευτέρας, στο κτίριο που προετοιμαζόταν για Κέντρο Υποδοχής, στην κωμόπολη Φορζ Λε Μπέν (Forges les Bains), 32 χιλιόμετρα νότιοδυτικά του Παρισιού.

Στο Παρίσι οι αντιδράσεις των κατοίκων, ιδιαίτερα του 18ου διαμερίσματος, είναι μετριοπαθείς. Η κατάσταση ήταν τόσο χαοτική στους δρόμους και στις πλατείες, που έκανε πολλούς να μιλούν για μετακίνηση της ζούγκλας του Καλέ στο Παρίσι.

Έτσι οι κάτοικοι ελπίζουν ότι ίσως καλυτερεύσει η κατάσταση με έναν οργανωμένο καταυλισμό.

Είναι όμως και πολλοί που εκφράζουν την ανησυχία τους ότι από τη στιγμή που θα κλείσει το Καλέ και δεν γίνει διαπραγμάτευση με τους Βρετανούς, η «ζούγκλα» κινδυνεύει να μεταφερθεί στο Παρίσι.

Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να καθησυχαστούν όσοι γειτνιάζουν με τους καταυλισμούς, η κυβέρνηση εξηγεί ότι στην πρωτεύουσα θα είναι καταυλισμοί-διέλευσης, και ότι θα λειτουργήσουν για ένα διάστημα μικρότερο των δύο χρόνων, αφού τα κτίρια εντάσσονται σε προγράμματα για άλλη χρήση.

Ο πρώτος καταυλισμός για άνδρες στο 18ο διαμέρισμα, που θα ανοίξει στα μέσα Οκτωβρίου, θα μπορεί να υποδεχθεί 400 με 600 άτομα, τα οποία θα έχουν δικαίωμα να μείνουν για 5 έως 10 μέρες. Κατά την άφιξή τους θα δέχονται τις πρώτες ιατρικές φροντίδες σε περίπτωση ανάγκης, θα τους διανέμονται τρία γεύματα την ημέρα, και ύστερα από εξέταση του φακέλου τους θα προσανατολίζονται αλλού σύμφωνα με τα αιτήματά τους ή τις ανάγκες τους.