Το βιβλίο αυτό του Mackay θα μπορούσε να είναι και η ανατομία ενός επαγγέλματος, το οποίο απαιτεί φίνους χειρισμούς και ιδιαίτερες, σπάνιες ικανότητες. Ο Φρανκ ΜακΛίοντ είναι μακράν ο πιο πετυχημένος εκτελεστής της Γλασκόβης και χαίρει της βαθύτατης εκτιμήσεως και του σεβασμού της ιδιότυπης κλειστής κοινωνίας του εγκλήματος. Ο συγγραφέας έχει ένα δύσκολο εμπόδιο να ξεπεράσει, καθώς μας εισάγει αιφνιδίως στον βορβορώδη κόσμο του εγκλήματος, όπου απουσιάζει η αίσθηση των βασικών ηθικών κανόνων της κοινωνίας. Στον κόσμο αυτό, οι αντίστοιχοι κανόνες και ηθικοί κώδικες είναι απλοί και μονοσήμαντοι. Δεν υπάρχουν τα περιθώρια του διαλόγου ή μιας άλλης προσέγγισης. 

 

Παρακολουθώντας τη ζωή ενός πετυχημένου επαγγελματία εκτελεστή και στην προσπάθειά του να κρατήσει τις εδώ απαραίτητες αποστάσεις από τους ήρωες της ιστορίας, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το τρίτο πρόσωπο με μια τεχνική πρωτοπρόσωπης αφήγησης, δίνοντας την ευκαιρία στον αναγνώστη να «ακούει» τις σκέψεις και να πληροφορείται τις αντιδράσεις των ανθρώπων του υποκόσμου εν δράσει… 

 

Ο πολύς Φρανκ ΜακΛίοντ επιστρέφει στην πόλη έπειτα από ένα διάστημα ανάρρωσης, που του άφησε ένα ασήμαντο φαινομενικά κουσούρι στον γοφό. Η επιστροφή του συνοδεύεται και από μια νέα αποστολή, την οποία βιάζεται, σχεδόν εκβιάζει τον εαυτό του να τη φέρει σε πέρας προκειμένου να αποδείξει ότι όλα είναι όπως πριν. Αυτή η πρεμούρα, να ενεργήσει, να αποδείξει ότι παραμένει ο αδιαμφισβήτητος εκτελεστής της πόλης, είναι το πρώτο και το μοιραίο του λάθος. 

 

Περιγράφοντας εξονυχιστικά τις εξελίξεις της απαξίωσης μιας διασημότητας στον χώρο του εγκλήματος, ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να δοκιμάσει και την ανθρώπινη διάσταση των δύο πρωταγωνιστών που η πολύχρονη ψυχρά επαγγελματική σχέση τους «διαβρώνεται» από ψήγματα ανθρώπινης φιλίας και εκτίμησης. Έτσι, συγκρούεται ο πιο άτεγκτος και στυγνός επαγγελματισμός με τα ανθρώπινα αισθήματα. Η πλοκή είναι συγκλονιστική στο σημείο όπου ο θρύλος των εκτελεστών αποτυγχάνει και καλείται ο νεότερος αντικαταστάτης του – ένα σπάνιο ταλέντο που αναδείχθηκε δοθείσης της ευκαιρίας λόγω της ικανότητάς του να κάνει «καθαρές» δουλειές – να τον σώσει από την ελεεινά δεινή και ταπεινωτική θέση που βρέθηκε, στα χέρια δυο ασήμαντων κακοποιών. 

 

Μετά την επιτυχή του διάσωση από τον νεαρό εκτελεστή και αντικαταστάτη του, ο Φρανκ ΜακΛίοντ βιώνει με καταιγιστικούς ρυθμούς την επώδυνη διαδικασία τού να γίνεται κανείς «πρώην». Ο Φρανκ, χωρίς να το καταλάβει, μεταβάλλεται σε έναν βετεράνο εκτελεστή, σε έναν τύπο που οφείλει να επαναπαυθεί στις δάφνες του και να αποσυρθεί αθόρυβα από την πιάτσα… Σ’ αυτή τη διαδικασία παρακολουθούμε πρώτα την ενδιαφέρουσα σύγκρουση μεταξύ δυο ανθρώπων του υποκόσμου: του εκτελεστή και του μαφιόζου αφεντικού του, ο οποίος τρέφει αισθήματα θαυμασμού – σχεδόν γιου προς πατέρα – απέναντι στον εκτελεστή.

 

Μια άλλη παράμετρος που κυριαρχεί είναι η αφόρητη μοναξιά αυτών των επαγγελματιών. Μια μοναξιά που ξεπερνά τα ανθρώπινα και όπου η αποδοχή ψηγμάτων ανθρωπισμού εγκυμονεί για αυτούς θανάσιμους κινδύνους. 

 

Τέλος, βρισκόμαστε μπροστά στο δίλημμα ενός αποτρόπαιου εκτελεστή που έχει την ευκαιρία της τιμητικής απόσυρσης, πράγμα που έρχεται σε σύγκρουση με τον ιδιότυπο κώδικα τιμής του. Ο τρόπος απόσυρσης προς την κανονικότητα ίσως έχει απολεσθεί πριν από πολλά χρόνια, στην αρχή της ζοφώδους διαδρομής του… 

 

Ο τρόπος που πρέπει να αποσύρεται ένας εκτελεστής είναι μονόδρομος και παραδόξως συγκινητικός καθώς και στην πιο ανήθικη εκδοχή ζωής, ο άνθρωπος κρατιέται από μια τιμή, από τη δική του λανθάνουσα ηθική αντίληψη.